تا پی عربده مژگان تو پیوست بهم
شست زنجیری زلف تو ز جان دست بهم

بسر زلف تو از شانه شکستی مرساد
که شکست دل ما را نتوان بست بهم

پیش چشم تو اگر جان نسپارم چکنم
با دو صد تیر که بر جست ز یک شست بهم

تا سر و کار تو با خانۀ خمار فتاد
ای بسا توبۀ زهاد که بشکست بهم

نیرّ اندر سر راه طلب از پای فتاد
خرم آنروز که با دوست دهد دست بهم