هوش مصنوعی: شاعر در این متن از زیبایی‌های طبیعت و لذت‌های زندگی سخن می‌گوید و مخاطب را به نوشیدن جام شراب و لذت بردن از لحظات قبل از طلوع آفتاب دعوت می‌کند. همچنین، از عشق و رهایی از غم و اندوه صحبت می‌کند و از زیبایی‌های طبیعت مانند گل و سرو به عنوان نمادهایی از زیبایی و آزادی یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به نوشیدن شراب و مفاهیم عاشقانه ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر مناسب نباشد.

غزل ۳۵۵

انتبه قبل السحر یا ذالمنام
نوبت عشرت بزن پیش آر جام

تا سوار عقل بردارد دمی
طبع شورانگیز را دست از لگام

دوری از بط در قدح کن پیش از آنک
در خروش آید خروس صبح بام

مرغ جانم را به مشکین سلسله
طوق بر گردن نهادی چون حمام

ز آهنین چنگال شاهین غمت
رخنه رخنه‌ست اندرون من چو دام

ساعتی چون گل به صحرا درگذر
یک زمان چون سرو در بستان خرام

تا شود بر گل نکورویی وبال
تا شود بر سرو رعنایی حرام

طوطیان جان سعدی را به لطف
شکری ده از لب یاقوت فام

ناله بلبل به مستی خوشتر است
ساتکینی ساتکینی ای غلام
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۳۵۴
گوهر بعدی:غزل ۳۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.