هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از سعدی، زیبایی چشم معشوق و تأثیر جادویی آن را توصیف می‌کند. شاعر از چشم‌های معشوق به عنوان نماد جذابیت و افسون یاد می‌کند و احساسات عمیق خود را نسبت به او بیان می‌دارد. همچنین، شاعر از زیبایی‌های دیگر معشوق مانند دهان، گردن و ابرو نیز سخن می‌گوید و مقایسه‌هایی با زیبایی‌های طبیعت انجام می‌دهد.
رده سنی: 15+ این شعر حاوی مفاهیم عاشقانه و احساساتی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

غزل ۴۷۸

ای چشم تو دلفریب و جادو
در چشم تو خیره چشم آهو

در چشم منی و غایب از چشم
زآن چشم همی‌کنم به هر سو

صد چشمه ز چشم من گشاید
چون چشم برافکنم بر آن رو

چشمم بستی به زلف دلبند
هوشم بردی به چشم جادو

هر شب چو چراغ چشم دارم
تا چشم من و چراغ من کو

این چشم و دهان و گردن و گوش
چشمت مرساد و دست و بازو

مه گر چه به چشم خلق زیباست
تو خوبتری به چشم و ابرو

با این همه چشم زنگی شب
چشم سیه تو راست هندو

سعدی به دو چشم تو که دارد
چشمی و هزار دانه لولو
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۴۷۷
گوهر بعدی:غزل ۴۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.