هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از سعدی، زیبایی معشوق و احساسات شاعر را توصیف می‌کند. شاعر از زیبایی‌های ظاهری و باطنی معشوق سخن می‌گوید و عشق و اشتیاق خود را بیان می‌کند. همچنین، او از درد عشق و انتظار سخن می‌گوید و بر این نکته تأکید می‌کند که عشق واقعی نیازمند فداکاری و گذشت است.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیازمند بلوغ فکری و تجربه‌ی احساسی است. همچنین، برخی از مفاهیم مانند فداکاری در عشق و درد فراق ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار یا نامفهوم باشد.

غزل ۶۲۹

گل است آن یا سمن یا ماه یا روی
شب است آن یا شبه یا مشک یا موی

لبت دانم که یاقوت است و تن سیم
نمی‌دانم دلت سنگ است یا روی

نپندارم که در بستان فردوس
بروید چون تو سروی بر لب جوی

چه شیرین لب سخنگویی که عاجز
فرو می‌ماند از وصفت سخنگوی

به بویی الغیاث از ما برآید
که ای باد از کجا آوردی این بوی

الا ای ترک آتشروی ساقی
به آب باده عقل از من فرو شوی

چه شهرآشوبی ای دلبند خودرای
چه بزم آرایی ای گلبرگ خودروی

چو در میدان عشق افتادی ای دل
بباید بودنت سرگشته چون گوی

دلا گر عاشقی می‌سوز و می‌ساز
تنا گر طالبی می‌پرس و می‌پوی

در این ره جان بده یا ترک ما گیر
بر این در سر بنه یا غیر ما جوی

بداندیشان ملامت می‌کنندم
که تا چند احتمال یار بدخوی

محال است این که ترک دوست هرگز
بگوید سعدی ای دشمن تو می‌گوی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۶۲۸
گوهر بعدی:غزل ۶۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.