هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که از مضامینی مانند می‌نوشی، عشق، بخت بد، وصف طبیعت، و مفاهیم عرفانی مانند حجاب و بهشت و دوزخ استفاده کرده است. شاعر از دردها و رنج‌های خود می‌گوید و با توصیف ساقی، می، و موسیقی، به دنبال تسکین است. همچنین، اشاراتی به مفاهیم دینی و عرفانی مانند حساب و کتاب آخرت دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات به می‌نوشی و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷۶

تا برد رنج خمار و تا زداید رنج خواب
ساغر می از خم گردون برآورد آفتاب

یا رب این می از کجا خورده که همچون بخت من
نرگس مخمور ساقی برنمیخیزد زخواب

مطرب زهره جبین بذله بخوان چنگی بزن
تا بنوشم باده گلگون بگلبانگ رباب

ساقی خمخانه در ده آن شراب آتشین
کز شعاع او بسوزم پرده این نه حجاب

طره حوراوشی دارم که در باغ بهشت
می نهم بر گردن حوری و غلمان زان طناب

در خیال ماه رویت یکدمم دیده نخفت
چون نکو دیدم همه شب میزدم نقشی بر آب

تا چه یونس دل برون آمد زبطن حوت عشق
هفت دریا در نظر آید مرا موج سراب

برنپیچم سر زجور بیحسابت از کمند
دستت از دامن نمیدارم الی یوم حساب

گر بهشتم بی تو منزلگه بود بئس المصیر
با تو گر دوزخ مرا مأوا بود حسن المآب

هر که را اندر ولای تو شکی باشد بدل
گر در آبش افکنی آتش شود بی ارتیاب
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.