عبارات مورد جستجو در ۲۵۹۸۲ گوهر پیدا شد:
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۵
از حسن تو ای فارس میدان جمال
آشوب و بلا فتاده در دست خیال
خوش باش که آفاق وجود ما شد
در راه تو از خون جگر مالامال
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۷
بگذار که در عشق بفرساید دل
یک لحظه ز محنتش نیاساید دل
گر مهر تو ورزد چکند جان در تن
ور عشق نبازد به چه کار آید دل
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۵
از شوق تو شاها به جهان آمده ام
و ز خاک درت بر آسمان آمده ام
صد کوه ز اخلاص تو بر دل چه عجب
بر خاک درت اگر گران آمده ام
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۸
از نور رخ تو چون بیارایم چشم
از صیقل دیدار تو بزدایم چشم
از بیم فراق دیده بر هم نزنم
ترسم که نبینمت چو بگشایم چشم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۳
ای وقف غمت سراچه تنگ دلم
وین داغ ز سودای تو در چنگ دلم
خمخانه تهی مدار ازننگ دلم
رنگ می تو کجا و نیرنگ دلم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۴
ای بیهشی عشق تو فرهنگ دلم
وی تیره ز تو خوابه تنگ دلم
عمر دل من گذشت و آخر نفتاد
جز باد ز سودای تو در چنگ دلم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۶
ای جان من از عشق تو پیمانه غم
دل جغد بلا و سینه و یرانه غم
تو اختر شادئیی چگویم بر تو
حال دل تیره یعنی افسانه غم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۷
ای عشق تو کرده غارت ایمانم
آمیخته درد محنتت با جانم
بر من غم تو حرام ای دوست اگر
با درد تو باشد هوس درمانم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۹
با آتش دل به عشق همخوابه شدم
وندر ره غم روان چو خونابه شدم
هر شب شود اندرونم از آتش پر
گوئی که مگر گلخن گرمابه شدم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۰
با خون جگر ز شوق جانان گریم
با سیل بلا ز بیم هجران گریم
زین دیده بوالعجب بجانم تا چند
گاهی همه شعله گاه طوفان گریم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۱
با خوی تو لاف آشنائی چه زنم
با صاعقه قرعه گیائی چه زنم
بر کنگره عشق تو عنقا مگس است
من جغد بلا دم از همائی چه زنم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۳
بالعل تو تنگ های شکر چکنم
بازلف تو توده های عنبر چکنم
خود کافر و زلف کافر و دل کافر
من نیم مسلمان به سه کافر چکنم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۵
تا عشق تو در گشود بر روی دلم
هر لحظه غمی روی کند سوی دلم
هر شعله که سر کشد ز آتشکده ای
آید به زیارت به سر کوی دلم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۷
تا عهد وصال گنج عشقت بستم
از شهر وجود رخت جان بر بستم
چون گوهر قیمتی معنی اندر
گنجینه قیمتی خود بشکستم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۱
خاکستر گلخن عدم باد دلم
تا نفخه صور غم دژم باد دلم
در کوی تو دل رهین غم کرد مرا
زینسان که منم رهین غم باد دلم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۵
در خانه عشق تا که من بنشستم
از هر فکری بجز خیالت رستم
آسوده شدم که برد سلطان غمت
در کاخ وجود هر چه بود از دستم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۷
در دیده چو خار گشته خوابم چه کنم؟
در جوی جگر نمانده آبم چه کنم؟
با اینهمه آشنائی این ساقی عشق
از خون جگر دهد شرابم چه کنم؟
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۸
دلدار نشد به وصل یارم چکنم
نگشوده یکی گره ز کارم چکنم
من دیده برای دیدنش خواستم او
در دیده جان شکست خارم چکنم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۳
گفتم روم از عشق تو در معدن غم
یاقوت روان گذارم اندر تن غم
خود خرمن عمر کنون از غم تو
در خوشه همین نهان کند خرمن غم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۴
گفتم به تو ای نورده روزن چشم
منزلگه خورشید کنم برزن چشم
بی تو همه سوده های الماس بلا
جان بر سر دل ریخت به پرویزن چشم