سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۶۰۹۶ گوهر پیدا شد:
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۷
برو به گوهر
از فرقت تو در تنم از جان بار است
بی دیدنت ازدیده مرا آزار است
بی قد تو باغ بر دلم زندان است
بی رنگ رخ تو گل به چشمم خار است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۹
برو به گوهر
چشمت ز زمانه فتنه انگیزتر است
مژگان تو از تیر اجل تیزتر است
ابروی کمانکش تو در خیره کشی
از چرخ ستیزه کار خونریزتر است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۰
برو به گوهر
هر روز گل وفات پژمرده تر است
هر لحظه دل از جور تو آزرده تر است
هر چند که در عشق تو دلگرم ترم
در مهر دل سخت تو افسرده تر است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۳
برو به گوهر
هم زلف سمن سای تو عنبر بیز است
هم لعل گهرزای تو شکرریز است
دیدار دل آرای تو جان افروز است
وآواز مبارک تو عیش انگیز است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۴
برو به گوهر
دل در برم از فراق دیوانه وش است
جان در تنم از حادثه در کش مکش است
از شادی وقتی که به وصلت برسم
با اینهمه ناخوشی مرا وقت خوش است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۵
برو به گوهر
وه وه که جفاهای تو بردن چه خوش است
در پای غم تو جان سپردن چه خوش است
بی روی تو زیستن چه مشکل کاریست
با دیدن تو پیش تو مردن چه خوش است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۶
برو به گوهر
پیوسته ز دیده در کنارم اشک است
در پای غم یار نثارم اشک است
گر دید عیان راز نهانم از اشک
پیداست که خصم آشکارم اشک است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۷
برو به گوهر
بی باغ رخ تو عمر من بی برگ است
خون مژه ام پوشش و خاکم برگ است
بعد از تو دراین جهان که زندان من است
هر روز که زنده ام هزاران مرگ است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۱
برو به گوهر
زین شور و شری که از غمت در سر ماست
در شورش خیل فتنه سرشر سر ماست
در سر دربازم با تو گر سرسر تست
سردرسر تو کند سر ار سر سر ماست
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۳
برو به گوهر
از حسرت چهره ایکه باغ دلم است
از باغ و بهار و گل فراغ دلم است
از بهر رخ دوست به باغ آمدمی
چون بی رخ اوست باغ داغ دلم است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۵
برو به گوهر
یاد تو شب و روز قرین دل ماست
سودای رخت گوشه نشین دل ماست
از حلقه بندگیت بیرون نشوم
تا نقش حیات بر نگین دل ماست
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۷
برو به گوهر
امشب شب برسر زدن و زاریم است
و اندیشه بیخوابی و بیداریم است
صد شب ز لب تو خورده ام جام شراب
آن رفت و کنون نوبت غمخواریم است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۹
برو به گوهر
برخیز و بده باده چه جای سخن است
کامشب دهن تنگ تو روزی من است
ما را چو رخ خویش می گلگون ده
کاین توبه من چو زلف تو پرشکن است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۴
برو به گوهر
دیدار تو شمع عالم افروز من است
رخسار تو نوبهار و نوروز من است
خلقی به بهار و روز نو دلشادند
روی تو بهار طرب اندوز من است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۶
برو به گوهر
کاری که زهجران تو در پیش من است
نه در خور وهم چاره اندیش من است
رفتی تو و سالها دوا نپذیرد
آن درد که از تو در دل ریش من است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۷
برو به گوهر
جای غمت این دل پریشان من است
گنج هوست سینه ویران من است
از اول بیت قلب کن حرفی پنج
کآن نادره نام خوش جانان من است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۸
برو به گوهر
بی بزم تو باده اشک خونین من است
بی روی تو آه و گریه آئین من است
بی نام تو نقش سکه مسمار دل است
بی یاد تو لفظ خطبه نفرین من است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۹
برو به گوهر
رخشنده رخت ماه سخنگوی من است
زیبنده قدت سرو سمن بوی من است
چشمم همه بالای تو جوید چکنم
این چشم چو جوی من بلاجوی من است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۴
برو به گوهر
دی گفت مرا دلت چرا غمگین است
دربند کدام دلبر شیرین است
دادم به کفش آینه گفتم بنگر
کآنکس که دل مرا ربوده ست این است
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۶
برو به گوهر
از من گل و مل دلبر خرگاهی خواست
چنگ و می و اسباب سحرگاهی خواست
گفتا به رخم باده گلگون درکش
گر عمر گذشته را عوض خواهی خواست