داغم از پرده دل رو به قفا می آید
تا ببینم که ازین پرده چه ها می آید

همچو رازی که به مستی ز دل آید بیرون
در بهاران همه بویت ز صبا می آید

جلوه ای داغ که ذوقم ز نمک می خیزد
مژده ای درد که ننگم ز دوا می آید

سود غارت زدگی های غمت را نازم
که نفس می رود و آه رسا می آید

زیستم بی تو و زین ننگ نکشتم خود را
جان فدای تو میا کز تو حیا می آید

دعوی گمشدگی محضر رسوایی هاست
کز پی مور به ویرانه ما می آید

راز از سینه به مضراب نریزم بیرون
ساز عاشق ز شکستن به صدا می آید

برگ گل پرده سازست تمنای ترا
بو که دریافته باشی چه نوا می آید

در هم افشردن اندام تو چون ما می خواست
خنده بر تنگی آغوش قبامی آید

رفته در حسرت نقش قدمی عمر به سر
جاده ای را که به سر منزل ما می آید

اتفاق سفر افتاد به پیری غالب
آنچه از پای نیامد ز عصا می آید