تا رخ شمس السعاده تافت در ایوان
سر زد ایوان ز راه فخر به کیوان

بود شب جمعه و چهارم شعبان
کاین مه تابان گشود چهره در ایوان

چارده ماهی بسال چارده آمد
خرم و سرسبز همچو سرو به بستان

ماشاء الله تبارک الله بنگر
سرو سهی قد برخ چو لاله نعمان

دختری اندر حجاب صفوت و عصمت
اختری از ماهتاب برده گروگان

خواست امیری زبحر طبع بتاریخ
رشته کشد گوهری چو لؤلؤ و مرجان

طبعش غواصیی نمود و پس آنگاه
سر بدر آورد کای ادیب سخندان

آنچه ز مه رفته رفته گیر و رقم زن
مولد شمس السعاده چارم شعبان