نظر بر روی او دزدیده بگشا
ز خود گم گرد و بر وی دیده بگشا

گل پژمرده ما باغبان چید
صبا گو غنچه ناچیده بگشا

مبادا عالمی را جان برآید
گره از زلف خود فهمیده بگشا

به گلشن بگذر و در طعنه گل
زبان بلبل شوریده بگشا

برافشان کاکل و شمشاد را گو
شکنج طره ژولیده بگشا

گره بر چین ابرو از چه داری
سر این نافه پیچیده بگشا

ز رمز عشق آگاهی «نظیری »
معمای ازل نشنیده بگشا