هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و عارفانه است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، زیبایی معشوق و احساسات شاعر را توصیف می‌کند. شاعر از عناصری مانند آتش، آب، عنبر، مهتاب، و نرگس برای بیان عمق عشق و زیبایی استفاده می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عارفانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
غزل شمارهٔ ۹۳۱
آتش اندر آب هرگز دیده‌ئی
عنبر اندر تاب هرگز دیده‌ئی
چون دهان بر لعل شورانگیز او
پسته و عناب هرگز دیده‌ئی
شد نقاب عارضش زلف سیاه
شام بر مهتاب هرگز دیده‌ئی
سنبل پرتاب هرگز چیده‌ئی
نرگس پرخواب هرگز دیده‌ئی
نرگسش در طاق ابرو خفته است
مست در محراب هرگز دیده‌ئی
شد دلم مستغرق دریای عشق
ذره در غرقاب هرگز دیده‌ئی
در غمش خواجو چو چشم خونفشان
چشمهٔ خوناب هرگز دیده‌ئی
عنبر اندر تاب هرگز دیده‌ئی
چون دهان بر لعل شورانگیز او
پسته و عناب هرگز دیده‌ئی
شد نقاب عارضش زلف سیاه
شام بر مهتاب هرگز دیده‌ئی
سنبل پرتاب هرگز چیده‌ئی
نرگس پرخواب هرگز دیده‌ئی
نرگسش در طاق ابرو خفته است
مست در محراب هرگز دیده‌ئی
شد دلم مستغرق دریای عشق
ذره در غرقاب هرگز دیده‌ئی
در غمش خواجو چو چشم خونفشان
چشمهٔ خوناب هرگز دیده‌ئی
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۳۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
