هوش مصنوعی:
شاعر از درد فراق یاران قدیمی و پیمان‌شکنی آن‌ها می‌نالد و رنج هجران و مشقت‌های سفر را یادآور می‌شود. این غم‌ها گویی نصیب جان تنها و دورافتاده او شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌های زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از زبان ادبی و کهن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.
گزیدهٔ غزل ۱۸۶
ای که بر کندی دل از پیمان یاران قدیم
گاه‌گاهت یاد باید کرد از عهد و داد
محنت هجران ورنج راه و تشویق سفر
این‌همه گویی نصیب جان مهجورم فتاد
گاه‌گاهت یاد باید کرد از عهد و داد
محنت هجران ورنج راه و تشویق سفر
این‌همه گویی نصیب جان مهجورم فتاد
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۸۵
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
