هوش مصنوعی: این شعر از سعدی بیانگر این حقیقت است که دنیا گذرا و عاریتی است و نباید به آن اعتماد کرد. شاعر تأکید می‌کند که خانه‌ای که ساخته، نه برای ماندگاری، بلکه برای استراحت موقت است. او همچنین به بی‌وفایی زمانه اشاره می‌کند و اینکه هیچ چیز در این دنیا پایدار نیست. در پایان، سعدی نصیحتی حکیمانه ارائه می‌دهد که بهترین زینت خانه، نصیحت و پندهای اخلاقی است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی موجود در شعر، برای درک و تجربه بهتر، به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. نوجوانان بالای 15 سال معمولاً توانایی درک این مفاهیم انتزاعی و پیام‌های اخلاقی را دارند.

شمارهٔ ۱۲۰

حقیقتیست که دانا سرای عاریتی
ز بهر هشتن و پرداختن نفرماید

من این مقام نه از بهر آن بنا کردم
که پنج روز بقا اعتماد را شاید

خلاف عهد زمان بی‌خلاف معلومست
که هیچ نوع نبخشد که باز نرباید

بلی به نیت آن تا چو رخت بربندم
به جای من دگری همچنین بیاساید

ازین قدر نگریزد که مرغ و ماهی را
به قدر خویش حقیر آشیانه‌ای باید

سرای دام همایست نیک‌بختان را
بود که در همه عمرت یکی به دام آید

بسا کسا که گرش در به روی بگشایی
سعادت ابدت در به روی بگشاید

حلال نیست که صورت کنند بر دیوار
که رد شرع بود زو خلل بیفزاید

همین نصیحت سعدی به آب زر بنویس
که خانه را کس ازین خوبتر نیاراید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۱ - در مدح صاحب دیوان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.