هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از غم‌های مختلفی می‌گوید: گاهی از اندوه نفس و خرد، گاهی از نیک و بد زندگی، و در پایان آرزو می‌کند که در گوشهای بنشیند و بر گناهان خود بگرید.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی در این شعر وجود دارد که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.
شمارهٔ ۱۲
گاهی ز غم نفس وخرد میگریم
گاهی ز برای نیک و بد میگریم
گر آخر عمر گوشهای دست دهد
بنشینم و بر گناه خود میگریم
گاهی ز برای نیک و بد میگریم
گر آخر عمر گوشهای دست دهد
بنشینم و بر گناه خود میگریم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
