هوش مصنوعی: شاعر در این متن از لذت شراب‌خواری و مستی سخن می‌گوید و بیان می‌کند که از باده‌گساری به‌ویژه به یاد روی زیبایان لذت می‌برد. همچنین، به رسم‌های مرتبط با شراب و مستی اشاره می‌کند و اعلام می‌کند که بدون حساب و کتاب می‌نوشد.
رده سنی: 18+ محتوا شامل اشاره‌های صریح به مصرف شراب و مستی است که برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب تلقی می‌شود.

غزل شمارهٔ ۳۱۲

چندان فتاد ما را، کار از شراب خوردن
کز شوق آن ندارم، پروای آب خوردن

بر یاد روی خوبان، می می‌خوریم والحق
ذوقی تمام دارد، بر گل شراب خوردن

ترکان چشم مستت، آورده‌اند رسمی
از خون شراب دادن، وز دل کباب خوردن

از مستی صبوحی، قطعا نمی‌توانم
یک جام می چو عیسی، با آفتاب خوردن

می را حساب فردا، خواهند کرد و خواهم
ز امروز تا به فردا، می بی حساب خوردن
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.