هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند قدرت درونی، تسلیم در برابر حق، شجاعت در فقر، هشدار درباره دشمنان آرام، و بی‌اعتباری دنیا در چشم بی‌نیازان می‌پردازد. همچنین تأکید دارد که انسان‌ها تحت تأثیر اعتبارات و وابستگی‌های خود اسیر می‌مانند، حتی اگر به بلندای فلک برسند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در متن برای درک و تحلیل، نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

غزل شمارهٔ ۴۴۶۹

چون آفتاب هر کس روشن ضمیر باشد
ذرات عالم اورا فرمان پذیرباشد

نقش مرادعالم در خانه اش زند موج
آن را که بالش از خشت فرش از حصیرباشد

دشمن مطیع گردد چون نفس شد مسخر
مارست تازیانه مرکب چو شیرباشد

فقرست و تنگدستی سرمایه شجاعت
از آدمی گریزد شیری که سیر باشد

از دشمن ملایم زنهار برحذر باش
چون سگ خموش افتادناگاه گیرباشد

ازطبع سرکه تندی بیرون نمی برد سال
جاهل همان گزنده است هرچندپیرباشد

کف را چه وزن باشدپیش شکوه دریا
در چشم بی نیازان دنیا حقیر باشد

تا در بساط هستی یک مرغ می زند بال
حاشا که دیده دام از صید سیرباشد

از بند اعتبارات هرکس برون نیاید
گربرفلک برآیدصائب اسیرباشد
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۴۶۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۴۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.