هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش از شخصی با صفات والا مانند همت بلند، طبع قوی، و حلم فراوان می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که هنر و شعر او در مدح این شخص به اوج می‌رسد و تمام دیوانش به نام اوست. همچنین، از قدرت و نفوذ این شخص در طبیعت (مانند کوه البرز و دریای عمان) و مقام بالای او در جامعه (مانند خادم گردون و سوار بر مرکب دولت) سخن می‌گوید.
رده سنی:
15+
این متن به دلیل استفاده از واژگان و مفاهیم پیچیده‌ی ادبی، استعاره‌ها و تشبیهات غنی، و موضوعات عمیق مانند مدح و ستایش، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است. درک کامل این متن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی و ظرافت‌های زبانی دارد که معمولاً در سنین پایین کمتر وجود دارد.
شمارهٔ ۷۸ - مدح
سخا زریست کز همت زند رای تو بر سنگش
سخن نظمی است کز معنی دهد رای تو سامانش
ازین اندک هنر خاطر همی امید بگسستم
چو در مدح تو پیوستم هنر دیدم فراوانش
مرا دانی که آن باید که هر کو نیک شعر آید
نباشد جز به نام تو همه فهرست دیوانش
به حلمی کز توانایی ستاند کوه البرزش
به طبعی کز قوی حالی پرستد بحر عمانش
چو گردون خادمی داری بناز تن همی دارش
چو دولت مرکبی داری به کام دل همی رانش
سخن نظمی است کز معنی دهد رای تو سامانش
ازین اندک هنر خاطر همی امید بگسستم
چو در مدح تو پیوستم هنر دیدم فراوانش
مرا دانی که آن باید که هر کو نیک شعر آید
نباشد جز به نام تو همه فهرست دیوانش
به حلمی کز توانایی ستاند کوه البرزش
به طبعی کز قوی حالی پرستد بحر عمانش
چو گردون خادمی داری بناز تن همی دارش
چو دولت مرکبی داری به کام دل همی رانش
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۷ - مرثیت
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۹ - تقاضای تیول
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
