بی پرتو رخسار تو پیدا نتوان شد
بی مهر تو چون ذرّه هویدا نتوان شد

جز از لب تو جام لبالب نتوان خورد
جز در رخ تو واله و شیدا نتوان شد

تا موج تو ما را نکشد جانب دریا
از ساحل خود جانب دریا نتوان شد

تا جذبه او برنرباید من و ما را
هرگز نفسی بی من و بی ما نتوان شد

از مهر رخش سایه صفت پست نگشته
اندر پی آن قامت و بالا نتوان شد

در خلوتداگر دیده ز اغیار نشد پاک
از خلوت خود جانب صحرا نتوان شد

بی دیده نشاید بتماشا شدن ایدوست
تا دیده نباشد بتماشا نتوان شد

چون مغربی از مشرق و مغرب نرسیده
خورشید صفت مفرد و یکتا نتوان شد

«شمس مغربی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir