هوش مصنوعی: این متن شعری است که بر اهمیت دوستی، عشق و پرهیز از دشمنی تأکید دارد. شاعر از خواننده می‌خواهد که در برابر قضا و قدر تسلیم باشد، از عشق و دوستی دوری نکند و از دشمنی و بدگویی پرهیز کند. همچنین، شاعر به زیبایی درونی و ظاهری اشاره می‌کند و از خواننده می‌خواهد که به جای تمرکز بر عیوب دیگران، به زیبایی‌های آن‌ها توجه کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. مفاهیمی مانند تسلیم در برابر قضا و قدر، عشق و دوستی، و پرهیز از دشمنی نیاز به تجربه و درک بیشتری دارند که معمولاً در سنین نوجوانی و بزرگسالی به دست می‌آید.

غزل ۴۶۸

چشم اگر با دوست داری گوش با دشمن مکن
تیرباران قضا را جز رضا جوشن مکن

هر که ننهاده‌ست چون پروانه دل بر سوختن
گو حریف آتشین را طوف پیرامن مکن

جای پرهیز است در کوی شکرریزان گذشت
یا به ترک دل بگو یا چشم وا روزن مکن

کیست کاو بر ما به بیراهی گواهی می‌دهد
گو ببین آن روی شهرآرا و عیب من مکن

دوستان هرگز نگردانند روی از مهر دوست
نی معاذالله قیاس دوست از دشمن مکن

تا روان دارد روان دارم حدیثش بر زبان
سنگدل گوید که یاد یار سیمین تن مکن

مردن اندر کوی عشق از زندگانی خوشتر است
تا نمیری دست مهرش کوته از دامن مکن

شاهد آیینه‌ست و هر کس را که شکلی خوب نیست
گو نگه بسیار در آیینه روشن مکن

سعدیا با ساعد سیمین نشاید پنجه کرد
گر چه بازو سخت داری زور با آهن مکن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۴۶۷
گوهر بعدی:غزل ۴۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.