هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان عشق و وفاداری، صبر در برابر مشکلات، تسلیم در برابر اراده الهی و زیبایی‌های طبیعت می‌پردازد. شاعر از عشق به یار، غم فراق و اهمیت تسلیم در برابر خداوند سخن می‌گوید و از زیبایی‌های طبیعت مانند بستان و آواز بلبل نیز بهره می‌برد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند تسلیم در برابر اراده الهی و غم فراق نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارند.

غزل ۴۸۷

پنجه با ساعد سیمین که نیندازی به
با توانای معربد نکنی بازی به

چون دلش دادی و مهرش ستدی چاره نماند
اگر او با تو نسازد تو در او سازی به

جز غم یار مخور تا غم کارت بخورد
تو که با مصلحت خویش نپردازی به

سپر صبر تحمل نکند تیر فراق
با کمان ابرو اگر جنگ نیاغازی به

با چنین یار که ما عقد محبت بستیم
گر همه مایه زیان می‌کند انبازی به

بنده را بر خط فرمان خداوند امور
سر تسلیم نهادن ز سرافرازی به

گر چو چنگم بزنی پیش تو سر برنکنم
این چنین یار وفادار که بنوازی به

هیچ شک نیست به تیر اجل ای یار عزیز
که من از پای درآیم چو تو اندازی به

مجلس ما دگر امروز به بستان ماند
مطرب از بلبل عاشق به خوش آوازی به

گوش بر ناله مطرب کن و بلبل بگذار
که نگوید سخن از سعدی شیرازی به
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۴۸۶
گوهر بعدی:غزل ۴۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.