هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت یک شخصیت ایده‌آل می‌پردازد که دارای ویژگی‌های منحصر به فرد و خارق‌العاده است. شاعر از عشق و ستایش این شخصیت سخن می‌گوید و بیان می‌کند که وجود چنین فردی در جهان نادر و ارزشمند است. همچنین، شاعر به اهمیت عشق و وفاداری اشاره کرده و تأکید می‌کند که حتی داروی تلخ از دست دوست بهتر از شیرینی از دست دیگری است.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.

غزل ۵۵۷

هرگز این صورت کند صورتگری
یا چنین شاهد بود در کشوری

سرورفتاری صنوبرقامتی
ماه رخساری ملایک منظری

می‌رود وز خویشتن بینی که هست
در نمی‌آید به چشمش دیگری

صد هزارش دست خاطر در رکاب
پادشاهی می‌رود با لشکری

عارضش باغی دهانش غنچه‌ای
بل بهشتی در میانش کوثری

ماهرویا مهربانی پیشه کن
خوبرویی را بباید زیوری

بی تو در هر گوشه پایی در گل است
وز تو در هر خانه دستی بر سری

چون همایم سایه‌ای بر سر فکن
تا در اقبالت شوم نیک اختری

در خداوندی چه نقصان آیدش
گر خداوندی بپرسد چاکری

مصلحت بودی شکایت گفتنم
گر به غیر از خصم بودی داوری

سعدیا داروی تلخ از دست دوست
به که شیرینی ز دست دیگری

خاکی از مردم بماند در جهان
وز وجود عاشقان خاکستری
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۵۵۶
گوهر بعدی:غزل ۵۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.