عبارات مورد جستجو در ۳۰۱۶ گوهر پیدا شد:
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۵۹
امیر کلای او، بوینین چه چایی دارنه
امیر دتر، گردن صراحی دارنه
هر کس امیر دتر جا سر یاری دارنه
سد سال دیگر عمر درازی دارنه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۷۰
شش درم دونه، وه کتراره کورنه؟
بوریته آدم، وه گته (دکته) راه‌ره کورنه؟
گفن لاغر، وه‌وره کاره کورنه؟
رعیّت گدا، وه کدخدا ره کورنه؟
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۱۱
آهو نیمه که کَتمْ بچینم (بَئیرم) داره
کچیکْ نیمه که غرصه نَخرمْ یاره
آهو نیمه که شه بَچرمْ به لاره
بَپْته خَرْبزهْ، نصیبْ بیّه شاله
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۱۵
ملّا دره که دایِم با نمازه
ملّا دره که، پیغمبر همّازه
ملّا دره که بنده بَنِّ ورازه
ملّا دره که شوگردِ (سُم‌گرد) گوش درازه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۱۷
کیجا، ته ریکا، کیجا تنی ریکامه
تو چاله‌ی سر نیشتی، من ته سیکامه
بالِ بالبَندْ، ته گردنِ میره کامه
تو گوکی تلم، من تنی جو نِکامهْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۱۹
سه دنی مرهْ، لاپه نده، مشت هاده
خش دنی مره، یتّا نده، هشت هاده
ملک دنی مره، اینجه نده، رشت هاده
مره دس بزن، شه گله باغ گشت هاده
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳۶
امیر گنه: دوستْ دارمه یکی چه حوره
دَنّونْ دُرّ و لُو شکر و تنْ بلوره
وارنگْ کال وُ دیمْ آل وُ دْ چشْ مَخموره
زلفْ بُورهْ، میونْ موره، دْلو طهوره
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۴۰
امیر گنه: یار دارمه که پری‌ذاته
وره عَسل و قَنّ و نواتْ بساته
حُوری به تماشایِ ته صُورتْ ماته
حاضرُونْ بدینی، کارهْ اینسونْ بساته
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۴۵
هر گاه که بُناگوش بَکشی کَمُون ته
هر روزْ صد وارْ، ونه بئوئمْ قربونْ ته
امیر گنه: حوری روشْ، مو میونْ ته
چه گنی سَرِ پلْ بَئیرمْ دامونْ ته
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۶۴
دلْ دارْمه یکی، کُورهْ پرْ آتش بویی
سَرْ هداشتمهْ کورهْ، بَلْ وشاوشْ بویی
فلک نهلّهْ اُونچهْ که خواهش بویی
امیرْ فلکِ خاصّهْ جفاکَشْ بویی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۶۶
اَیْ خُویِ خمارْ ته سَرْ به بالشْ بویی
مه دلْ به ته جا مایلهْ، نالشْ بویی
مه جانْ به تنه جانْ به کشاکشْ بویی
منه مدّعا دوستِ دْ تا خشْ بویی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۷۴
گلِ وَلگْ ته جا گَرْ هاکنهْ نخاری
دَرْ دَمْ به منه چشِ اَسْلی دَرْآری
تو که سرخهْ گِل وَلْگْ ره جومه داری
ورازْنهْ مه دلْ ره صید کردهْ داری
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۸۶
سَرْ رهْ بشسّی، زلفْ ره برُو بساتی
سرمهْ دْ کشی چشْ ره سیو بساتی
دْزلفْ ره شه دیمِ پیچ و تو بساتی
اسٰا عاشقِ روزْ ره به شو بساتی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۲
هَرْگَهْ کِهْ مِنِهْ دُوسْتِ دِچِشْ‌شُونِهْ خٰوابْ
نَمُونِّهْ بِهْ مِنْ طٰاقِت وُ شوُنِهْ مِهْ تٰابْ
شُوی ظِلِمٰاتْ مِجِّمِهْ دُوسْتْ رِهْ بی تٰابْ
دُوسْتْ رِهْ دیمِهْ شِهْ ورْ ظِلِمٰات وُ مَهْتٰابْ
دِچِشْ نَرْگِسِ مَسِّهْ، دِلُوئِهْ عَنّٰابْ
دِ دیمْ خُوروُمُونگْ وُ دِهوُنْ حُقِّه‌یِ نٰابْ
نَدُوّمِهْ تِنِهْ خُو وُ نَدُوّمِهْ تِهْ بٰابْ
اَنْدی دُوّمِهْ کِهْ هَسِّمِهْ تِهْ عِشْقْ بی تٰابْ
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۳
خِدا دُونِهْ تِهْ نَدیینْ (نویینْ) بَیْمِهْ بیتٰابْ
دِ دیدِهْ مِنِهْ روُ بَکِشییهْ سیلابْ
تِهْ چیرهْ طِلائینِه وُ ته وَرْسیمٰابْ
مِرِهْ کِهْ دِنی یٰاسِهْ، مَحرُومْ بَوی خوٰابْ
دُوست ره گِتْمهْ تَشْ نَزِنْ مِهْ شیشه‌یِ اَبْ
تَنْ کُورِه وُ دِلْ آتِش وُ دیدِهْ بی‌خوٰابْ
تِهْ فُرْقِتْ یِکی وُ نَمونِسْ (بِنَمونْ) مِرِهْ تابْ
تِشنامِهْ بِهْ شِهْ لُو بَزِنْ شَربِتی آبْ
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۵۵
گاهی مَسّهْ، گَهْ بی‌هوشْ، گٰهی مِنٰاهوشْ
هَردمْ توبه‌یِ حقّْ به دلْ مه کِنی جُوشْ
هَلی وُ پِشمالی دِشندی بُناگوشْ
ته نخجیرِمهْ، شِهْ کَمِنْ دَرْآوِرْمِهْ دُوشْ
مَطْلوبْ وینه که سَخُونْرِهْ هٰاکنی گُوشْ
دا قَصّه‌یِ مَجنونْ بَنوُو فِرامُوشْ
هر کس که مَطْلوبِ دَسْ زَهر هٰاکِنی نوشْ،
سُونِ آبِ طَهُورِهْ، وینه هزارْ جُوشْ
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۲۹
یا رب که تنه دولت بمونّه،‌ای بو
نور محمّد، دایم تنه سر سو بو
ولیّ خدا دایم تره سرور بو
ز ته پشت و پناه، یارب همیشه وی بو
ته دولت اون دولت نییه که کم بَوُو
ته شاهی اون شاهی نییه که غم بُوو
مره به در ایزد همین تما بو
ته پشت و پناه بزرگ‌وار خدا بو
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۴۶
شیرین غمزه دوست سر کو خجیره
با وی همزبونی، روبرو خجیره
هزار جیم و دالْ، حلقه‌ی مو خجیره
دَ چی عنبرین پلّه، به رو خجیره
به دور قمرْ، زنجیرِ مو خجیره
با صفحه‌ی گُل، مشکِ خودرو خجیره
سیمینْ ذقنْ ره خالِ هندو خجیره
مشکین خط و خالْ ره، رنگ وُ بو خجیره
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۵۳
قرصِ مَه و کانِ صَدفْ یا بلوره؟
پَؤی وَچهْ، آهویِ مَسْتْ یا که حوره؟
یا شَمع طرازِ تَجَلّیِ طوره
یا چشمه‌ی خورشید که سراسر نوره
بدن قاقم وسوسنه یا سموره
یا یاسَمنِ وَلگهْ که دارْنهْ بوره
یا اُویِ حیات و شربتِ طهوره
یکْ بوسه شفابَخشِ تنِ رنجوره
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۵۵
امیر گنه: مه یارْ مُحکَمْ بی قصوره
خودْ حوره، ونه منزلْ وجا به نُوره
امرو بنواختْ بیمه، شه ماهِ نوره
عاج دیمِ سَرْ هشْنّیهْ شه موره
منْ بهشْتمهْ شه خور و مونگ نوره
شه آیینه روره، دْ چشمُونِ سوره
کَسْ ونهْ که مه پیغومْ بَوُوئه، اوره
«منْ نقره دَکرْدْ دارمهْ، ته یاسهْ، موره»