هوش مصنوعی:
این متن به تفاوت بین افراد خردمند و جاهل می‌پردازد. افراد جاهل، با وجود تعداد زیاد، فاقد درک و شعور هستند و سخنان خردمندان را درک نمی‌کنند. در مقابل، خردمندان ارزش سخنان خوب را می‌دانند و از آن بهره می‌برند. متن همچنین به بی‌ارزشی جاهلان در مقایسه با خردمندان اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم فلسفی و اخلاقی است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی کافی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم عمیق ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
قصیدهٔ شمارهٔ ۸۷
از بهر چه این خر رمه بی‌بند و فسارند؟
یک ذره نسنجند اگر بیست هزارند
گفتن نتوانند، چو گوئی ننیوشند
کز خمر جهالت همه سر پر ز خمارند
ارز سخن خوب خردمندان دانند
کز خاطر خود ریگ بیابان بشمارند
مشک است سخن نافهٔ او خاطر دانا
معنی بود آن مشک که از نافه برآرند
مر جاهل را نبود اندازهٔ عالم
صد مرغ یله قیمت یک باز ندارند
یک ذره نسنجند اگر بیست هزارند
گفتن نتوانند، چو گوئی ننیوشند
کز خمر جهالت همه سر پر ز خمارند
ارز سخن خوب خردمندان دانند
کز خاطر خود ریگ بیابان بشمارند
مشک است سخن نافهٔ او خاطر دانا
معنی بود آن مشک که از نافه برآرند
مر جاهل را نبود اندازهٔ عالم
صد مرغ یله قیمت یک باز ندارند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:قصیدهٔ شمارهٔ ۸۶
گوهر بعدی:قصیدهٔ شمارهٔ ۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
