هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و محبت به معشوق و ویژگی‌های او سخن می‌گوید. شاعر بیان می‌کند که هیچ‌کس به پای معشوق نمی‌رسد و عشق او فراتر از هر توصیفی است. همچنین، او به اهمیت عقل و خرد در درک معانی عمیق و عشق حقیقی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که برای درک و تجربه کامل آن، خواننده نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. این مفاهیم ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

غزل ۹۲

کس به چشمم در نمی‌آید که گویم مثل اوست
خود به چشم عاشقان صورت نبندد مثل دوست

هر که با مستان نشیند ترک مستوری کند
آبروی نیکنامان در خرابات آب جوست

جز خداوندان معنی را نغلطاند سماع
اولت مغزی بباید تا برون آیی ز پوست

بنده‌ام گو تاج خواهی بر سرم نه یا تبر
هر چه پیش عاشقان آید ز معشوقان نکوست

عقل باری خسروی می‌کرد بر ملک وجود
باز چون فرهاد عاشق بر لب شیرین اوست

عنبرین چوگان زلفش را گر استقصا کنی
زیر هر مویی دلی بینی که سرگردان چو گوست

سعدیا چندان که خواهی گفت وصف روی یار
حسن گل بیش از قیاس بلبل بسیارگوست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۹۱
گوهر بعدی:غزل ۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.