بِسْمِ اللهِّ الَّرحْمنِ الرَّحِیمْ - رَبِّ تِّمِمْ بِالْخَیْرِ فصل اول - یکی میگفت که مولانا سخن نمی فرماید فصل دوم - گفت که شب و روز دل و جانم بخدمتست فصل سوم - یکی گفت که اینجا چیزی فراموش فصل چهارم - گفت که این چه لطفست که مولانا تشریف فرمود فصل پنجم - این سخن برای آنکس است که او بسخن محتاجست فصل ششم - پسر اتابک آمد خداوندگار فرمود فصل هفتم - سئوال کرد که از نماز فاضلتر چه باشد یک جواب آنک گفتیم فصل هشتم - گفتیم آرزو شد او را که شما را ببیند فصل نهم - پروانه گفت که مولانا بهاءالدین پیش از آنک خداوندگار روی نماید فصل دهم - اینچ میگویند که اَلْقُلُوْبُ تَتَشَاهَدُ کفتیست فصل یازدهم - مشتاقیم الا چون میدانیم که شما فصل دوازدهم - قَالَ النَّبُّي عَلَیْهِ السَّلَامُ اَللَّیْلُ طَویْلٌ فَلَا تُقَصِّرْهُ فصل سیزدهم - شیخ ابراهیم گفت که سیف الدین فرخّ چون فصل چهاردهم - در آدمی عشقی ودردی و خارخاری و تقاضایی هست فصل پانزدهم - فرمود که هرک محبوبست خوبست فصل شانزدهم - نایب گفت که پیش از این کافران بت را میپرستیدند فصل هفدهم - ابن مقری قرآن رادرست میخواند آری صورت قرآن را درست میخواند فصل هیجدهم - میفرمود که تاج الدیّن قبایی را گفتند که این دانشمندان فصل نوزدهم - فرمود که شب و روز جنگ میکنی و طالب تهذیب فصل بیستم - شریف پای سوخته گوید فصل بیست و یکم - الاصل ان یحفظ ابن چاوش حفظ الغیب فصل بیست و دوم - فرمود که جانب توقات میباید فصل بیست و سوم - هرکس این عمارت را بنیتّی میکند فصل بیست وچهارم - شخصی درآمد فرمود که محبوبست فصل بیست وپنجم - فرمود لطفهای شما وسعیهای شما و تربیتها که میکنید فصل بیست و ششم - از فقير آن به که سؤال نکنند زیرا که آنچنانست فصل بیست و هفتم - اوراد طالبان و سالکان ان باشد که باجتهاد و بندگی مشغول شوند فصل بیست و هشتم - قال الجراّح المسیحی شرب عندی طایفةٌ فصل بیست و نهم - سری هست که بکلاه زریّن آراسته شود و سری هست فصل سی ام - پیوسته شحنه طالب دزدان باشد که ایشان را بگيرد فصل سی و یکم - صفت یقين شیخ کامل است ظنّهای نیکوی راست فصل سی و دوم - وَقَالَوْا تَجَنبّنَا وَلاتَقْرَبَنّا فصل سی و سوم - دیدمش بر صورت حیوان وحشی و علیه جلد الثعلب فصل سی و چهارم - مرا عجب میآید که این حافظان چون پی نمیبرند فصل سی و پنجم - صورت فرع عشق آمدکه بی عشق این صورت فصل سی و ششم - فرمود از دعوی این کنیزک که کردند فصل سی و هفتم - مصطفی صلی اللهّ علیه و سلم باصحاب نشسته بود فصل سی و هشتم - حسام الدیّن ارزنجانی پیش از آنک بخدمت فقرا رسد فصل سی و نهم - سؤال کرد جوهر خادم سلطان که بوقت زندگی فصل چهلم - ما همچون کاسهایم بر سر آب رفتن کاسه فصل چهل و یکم - این کسانی که تحصیلها کردند و در تحصیلند میپندارند فصل چهل و دوم - سیف البخاری راح الى مصرکل احد یحبّ المرآة فصل چهل و سوم - هر کسی چون عزم جایی و سفری میکند فصل چهل و چهارم - نام آن جوان چیست سیف الدین فرمود که سیف فصل چهل و پنجم - شیخ ابراهیم عزیز درویشیست چون اورا میبینیم فصل چهل و ششم - اَللهُّ تعالى مُریدُ للخير و الشرّ ولایرضی فصل چهل و هفتم - الشکرُ صیدٌ وقید النعّم اِذا سمعت فصل چهل و هشتم - شخصی امامت میکردو خواند اَلْاَعْرَابُ اَشَدُّ کُفْراً وَنِفَاقاً فصل چهل و نهم - گفت ما جمله احوال آدمی را یک بیک دانستیم فصل پنجاهم - همه چیز را تا نجویی نیابی، جز این دوست را تا نیابی نجویی فصل پنجاه و یکم - سؤال کردند از تفسير این بیت فصل پنجاه دوم - پرسیدند معنی این بیت فصل پنجاه و سوم - فرمود اولّ که شعر میگفتیم داعیۀ بود عظیم فصل پنجاه و چهارم - گفت قاضی عزاّلدیّن سلام میرساند فصل پنجاه و پنجم - فرمود که خاطرت خوش است و چونست فصل پنجاه و ششم - اکمل الدیّن گفت مولانا را عاشقم فصل پنجاه و هفتم - عارفی گفت رفتم در گلخنی تادلم بگشاید فصل پنجاه و هشتم - گفت که آن منجمّ میگوید که غيرافلاک فصل پنجاه و نهم - مَافُضِّلَ اَبُوْبَکْرٍ بِکَثْرَةِ صَلوةٍ وَصَوْمٍ وَصَدَقَةٍ وُقِرَّ بِمَافِي قَلْبِهِ فصل شصتم - تَواتُر شنیدنِ گوش فعل رؤیت میکند فصل شصت و یکم - بعضی گفتهاند محبّت موجب خدمتست و این چنين نیست فصل شصت و دوم - دوستان را در دل رنجها باشد که آن بهیچ داروی خوش نشود فصل شصت و سوم - هر علمی که آن بتحصیل و کسب در دنیا حاصل شود فصل شصت وچهارم - اهل دوزخ در دوزخ خوشتر باشند که اندر دنیا فصل شصت و پنجم - سراج الدیّن گفت که مسئلۀ گفتم اندرون من درد کرد فرمود فصل شصت و ششم - خَلَقَ آدَمَ عَلی صُوْرَتِهِ آدمیان همه مظهر میطلبند فصل شصت و هفتم - سُئِلَ عِیْسی عَلَیْهِ یَا رُوْحَ اللهِّ اَیُّ شَیْیءِ اَعْظَمُ فصل شصت و هشتم - میان بنده و حق حجاب همين دوست و باقی حجب ازین دو ظاهر میشود فصل شصت و نهم - فرمود این که میگویند در نفس آدمی شریّ هست فصل هفتادم - دلدارم گفت کان فلان زنده بچیست