مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۲۷
دوش چه خورده‌یی دلا راست بگو نهان مکن
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۰
از رفتنش به خاک چمن تا کمر نشست
نسیمی : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
مفتاح در گنج معانی ماییم
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۹
نهادی بر دلم ای نازنین دست
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۸
تا سر ما کشتگان آن تندخو بر کف گرفت
طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۱
یاد آر ای که فارغ، در محملی نشسته
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۶
هیچ اثر از پختگی ها با زبان معلوم نیست
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۲
شمعی تو، ولی ز انجمن پرهیزی
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵
در توبه کوش، توبه حصار سلامت است
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۴
بسکه سر در صیدگاهش بر زمین افتاده است
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
طرهٔ مشکین چو جانان دسته بست
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۲
حقپرستی پیش ما ترک تمنا کردن است
حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۷
دولتِ آن کس که عمر با تو گذارد
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۱
ز وانمود پریشانی ام چو گل عار است
امیرشاهی سبزواری : رباعیات
شمارهٔ ۱۶
ای دل، همه اسباب جهان خواسته گیر
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۰
بیا که موسم جوش بهار ییلاق است
سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۳۶۴ - میرشکار
شوخ میرشکار خون خلق بی اندازه ریخت
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۹
صفای پیکرت آئینه دار مهتاب است
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۵
آیینه را چو نوبت دیدار می رسد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۶۲
من خشک لب ار با تو دم تر زدمی