نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش عقل
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا اِسْتَوْدَعَ اَللَّهُ اِمْرَأً عَقْلاً إِلاَّ اِسْتَنْقَذَهُ بِهِ يَوْماً مَا نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۲۴ - گفتار فرفوریوس
پس آنگه که خاک زمین داد بوس مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۲۹
تو نفس نفس برین دل، هوسی دگر گماری صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۷
سینهای چاک نکردیم درین فصل بهار صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۸۹۱
بر آن رخسار نازک از نگاه تند میلرزم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۶۰
یک دلشده در دام نگاهت نگرفته است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۸۷
مباد با کس دیگر ثنا و دشنامش مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۴۸
ای داده جان را لطف تو خوش تر ز مستی حالتی عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۶۸
چون نیست ز عقل ذرّهای توفیرم حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹
خوشا شیراز و وضع بیمثالش امام سجاد علیهالسلام : رساله حقوق
حق مملوک (خدمتكار)
و أما حق رعيتك بملك اليمين فأن تعلم أنه خلق ربك و لحمك و دمك و أنك تملكه لا أنت صنعته دون الله و لا خلقت له سمعا و لا بصرا و لا أجريت له رزقا؛ و لكن الله كفاك ذلك بمـن سخـره لك وائتمنـك عليه واستودعـك اياه لتحفظـه فيـه و تسير فيـه بسيرته فتطعمه مما تأكل و تلبسه مما تلبس و لا تكلفه ما لا يطيق ؛ فان كرهت(ـه) خرجت إلى الله منه واستبدلت به ولم تعذب خلق الله ؛ ولا قوة الا بالله نهج البلاغه : حکمت ها
تاثیر منفی غم و غصه
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلْهَمُّ نِصْفُ اَلْهَرَمِ نهج البلاغه : حکمت ها
تناسب بردبارى با مصيبت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> يَنْزِلُ اَلصَّبْرُ عَلَى قَدْرِ اَلْمُصِيبَةِ ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۷۵ - مرع دستانسرای
توگویی مگر مرغ دستانسرای عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۱
دوش آمد و ز مسجدم اندر کران کشید نهج البلاغه : حکمت ها
ویژگی های انسان نمونه
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> طُوبَى لِمَنْ ذَلَّ فِي نَفْسِهِ وَ طَابَ كَسْبُهُ وَ صَلَحَتْ سَرِيرَتُهُ وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ وَ أَنْفَقَ اَلْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ وَ أَمْسَكَ اَلْفَضْلَ مِنْ لِسَانِهِ وَ عَزَلَ عَنِ اَلنَّاسِ شَرَّهُ وَ وَسِعَتْهُ اَلسُّنَّةُ وَ لَمْ يُنْسَبْ إِلَى اَلْبِدْعَةِ نهج البلاغه : حکمت ها
روانشناسى قبائل قريش
<strong> وَ سُئِلَ عليهالسلام عَنْ قُرَيْشٍ </strong> فَقَالَ أَمَّا بَنُو مَخْزُومٍ فَرَيْحَانَةُ قُرَيْشٍ نُحِبُّ حَدِيثَ رِجَالِهِمْ وَ اَلنِّكَاحَ فِي نِسَائِهِمْ وَ أَمَّا بَنُو عَبْدِ شَمْسٍ فَأَبْعَدُهَا رَأْياً وَ أَمْنَعُهَا لِمَا وَرَاءَ ظُهُورِهَا سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۰
به زلف او همه دلهای دل فگاران بین عطار نیشابوری : وصلت نامه
و له ایضاً
گیرم که جهان بکام دیدی و شدی سعدی : باب سوم در فضیلت قناعت
حکایت شمارهٔ ۱۳
حاتم طایی را گفتند از تو بزرگ همت تر در جهان دیدهای یا شنیدهای گفت بلی روزی چهل شتر قربان کرده بودم امرای عرب را پس به گوشه صحرایی به حاجتی برون رفته بودم ،خارکنی را دیدم پشته فراهم آورده. گفتمش به مهمانی حاتم چرا نروی که خلقی بر سماط او گرد آمدهاند؟ گفت
ارزش عقل
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا اِسْتَوْدَعَ اَللَّهُ اِمْرَأً عَقْلاً إِلاَّ اِسْتَنْقَذَهُ بِهِ يَوْماً مَا نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۲۴ - گفتار فرفوریوس
پس آنگه که خاک زمین داد بوس مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۲۹
تو نفس نفس برین دل، هوسی دگر گماری صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۷
سینهای چاک نکردیم درین فصل بهار صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۸۹۱
بر آن رخسار نازک از نگاه تند میلرزم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۶۰
یک دلشده در دام نگاهت نگرفته است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۸۷
مباد با کس دیگر ثنا و دشنامش مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۴۸
ای داده جان را لطف تو خوش تر ز مستی حالتی عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۶۸
چون نیست ز عقل ذرّهای توفیرم حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹
خوشا شیراز و وضع بیمثالش امام سجاد علیهالسلام : رساله حقوق
حق مملوک (خدمتكار)
و أما حق رعيتك بملك اليمين فأن تعلم أنه خلق ربك و لحمك و دمك و أنك تملكه لا أنت صنعته دون الله و لا خلقت له سمعا و لا بصرا و لا أجريت له رزقا؛ و لكن الله كفاك ذلك بمـن سخـره لك وائتمنـك عليه واستودعـك اياه لتحفظـه فيـه و تسير فيـه بسيرته فتطعمه مما تأكل و تلبسه مما تلبس و لا تكلفه ما لا يطيق ؛ فان كرهت(ـه) خرجت إلى الله منه واستبدلت به ولم تعذب خلق الله ؛ ولا قوة الا بالله نهج البلاغه : حکمت ها
تاثیر منفی غم و غصه
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلْهَمُّ نِصْفُ اَلْهَرَمِ نهج البلاغه : حکمت ها
تناسب بردبارى با مصيبت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> يَنْزِلُ اَلصَّبْرُ عَلَى قَدْرِ اَلْمُصِيبَةِ ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۷۵ - مرع دستانسرای
توگویی مگر مرغ دستانسرای عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۱
دوش آمد و ز مسجدم اندر کران کشید نهج البلاغه : حکمت ها
ویژگی های انسان نمونه
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> طُوبَى لِمَنْ ذَلَّ فِي نَفْسِهِ وَ طَابَ كَسْبُهُ وَ صَلَحَتْ سَرِيرَتُهُ وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ وَ أَنْفَقَ اَلْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ وَ أَمْسَكَ اَلْفَضْلَ مِنْ لِسَانِهِ وَ عَزَلَ عَنِ اَلنَّاسِ شَرَّهُ وَ وَسِعَتْهُ اَلسُّنَّةُ وَ لَمْ يُنْسَبْ إِلَى اَلْبِدْعَةِ نهج البلاغه : حکمت ها
روانشناسى قبائل قريش
<strong> وَ سُئِلَ عليهالسلام عَنْ قُرَيْشٍ </strong> فَقَالَ أَمَّا بَنُو مَخْزُومٍ فَرَيْحَانَةُ قُرَيْشٍ نُحِبُّ حَدِيثَ رِجَالِهِمْ وَ اَلنِّكَاحَ فِي نِسَائِهِمْ وَ أَمَّا بَنُو عَبْدِ شَمْسٍ فَأَبْعَدُهَا رَأْياً وَ أَمْنَعُهَا لِمَا وَرَاءَ ظُهُورِهَا سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۰
به زلف او همه دلهای دل فگاران بین عطار نیشابوری : وصلت نامه
و له ایضاً
گیرم که جهان بکام دیدی و شدی سعدی : باب سوم در فضیلت قناعت
حکایت شمارهٔ ۱۳
حاتم طایی را گفتند از تو بزرگ همت تر در جهان دیدهای یا شنیدهای گفت بلی روزی چهل شتر قربان کرده بودم امرای عرب را پس به گوشه صحرایی به حاجتی برون رفته بودم ،خارکنی را دیدم پشته فراهم آورده. گفتمش به مهمانی حاتم چرا نروی که خلقی بر سماط او گرد آمدهاند؟ گفت
