سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۶۰۹۶ گوهر پیدا شد:
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۳
برو به گوهر
یکباره بترک دار دنیاگفتم
بیرون خود از غبار هستی رفتم
از بسکه درون سینه شبهای فراق
در خدمت سلطان خیالت خفتم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۵
برو به گوهر
آکنده به آتش دل بی حاصل من
گوئی که ز آتش است آب و گل من
عصیان نکند کس ار بود دوزخ حشر
چون آتش دوزخ درون دل من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۷
برو به گوهر
ای زلف سیه کرده بلای دل من
وی خون جگر داده غذای دل من
خود خون فسرده دلم پاک بریز
کس نطلبد از تو خونبهای دلم من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۹
برو به گوهر
ای وصل تو اختر مراد دل من
در راه غم تو شعله زاد دل من
جان دامن زلف تو ز کف نگذارد
از هجر تو ناگرفته داد دل من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۲
برو به گوهر
ای یاد تو سرمایه بیهوشی من
هیچت نشد از یاد فراموشی من
آخر نه ز عشق تست بر بستر غم
با خار و خس بلا هم آغوشی من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۷
برو به گوهر
ای گلخن غم کرده سرای دل من
خون داده بجای می سزای دل من
بر ساقی بزم تو جه تهمت بندم
می خون جگر کند هوای دل من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۸
برو به گوهر
ای عشق تو فرخنده همای دل من
با جور تو زندگی بلای دل من
خود خون فسرده دلم پاک بریز
کس نطلبد از تو خونبهای دل من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۹
برو به گوهر
ای زلف تو جزیه گیر عود دل من
از آتش همچو تست دود دل من
گو پرتو روی تو که تابد خورشید
از خط شعاع تار و پود دل من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۱
برو به گوهر
ای ز آتش غم نهفته چاک دل من
بر باد فنا فشانده خاک دل من
بنمای تو چهره تا دهد دختر رز
خون دل خود خراج تاک دل من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۲
برو به گوهر
ای عشق تو نور خانه سوز دل من
سودای رخت خانه فروز دل من
روزی ز درم در آمدی روز جهان
ز آن روز کند شبی به روز دل من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۳
برو به گوهر
ای آتش تو مرهم داغ دل من
می خون شده از تو در ایاغ دل من
از بوم و بر هستی ام آتش روید
تا گلشن روی تست باغ دل من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۵
برو به گوهر
ای دیده عقل کلبه نقاشی کن
در جلوه شد آن نگار جانپاشی کن
دلدار من از دوگونه خورشیدی کرد
خورشید فلک کنون تو خفاشی کن
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۶
برو به گوهر
ای مرهم زخم اندرون دل من
کونین ز عشق تو زبون دل من
من روی ترا وجه دیت می بینم
از بسکه گرانبهاست خون دل من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۸
برو به گوهر
تا یافت شود مگر برای دل من
یاری که بسربرد هوای دل من
در کوچه روزگار پر آبله شد
از پویه بیفایده پای دل من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۹
برو به گوهر
تا دور شدی ز چشم غمدیده من
افعی بلا شد مژه در دیده من
خود سوختم و همی نمی دارد دست
آتش ز گیاه جان تفتیده من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۲
برو به گوهر
چندانکه نمود بیش کوشش دل من
از عشق بجز بلا نشد حاصل من
این شعله که بهر من دل افروخته است
روید چو گیاه بعد مرگ از گل من
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۴
برو به گوهر
یاد آور روی دوست را گل می دان
وان زلف پریش را تو سنبل می دان
آوای حبیب را تو بلبل می دان
نی نی همه خار پیش آن گل می دان
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۷
برو به گوهر
ای راحت سینه سینه رنجور از تو
وی قبله دیده دیده مهجور از تو
با دشمن من ساخته ای دوراز من
وزدروی تو سوخته ام دور از تو
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۸
برو به گوهر
ای صبح خجل ز روی فرخنده تو
خورشید به بزم حسن شرمنده تو
تا دامن دیده شکرستان گردد
زین شهد که ریزد از شکر خنده تو
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۰
برو به گوهر
در بزم محبت امشب از دولت تو
از باده درد و ساغر محنت تو
آن جام که میخواستم از دست تو من
دست قدرم بداد بی منت تو