سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۶۰۹۶ گوهر پیدا شد:
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۴۲
برو به گوهر
ته صورتْ ره یکتا لَیْلِ سو بساته
ته لُو ره خدا شَربِتِ اُو بساته
لَیْلی گله باغهْ، گلْ ره هُو بساته
لَیْلی پرْ کَسِ روزْ ره سِیُو بساته
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۴۸
برو به گوهر
خراکْ نَپرْسنی وُ مه حٰالِ زٰارهْ
گِلْ دَسّه، دلْ بی‌تو قرار ندارهْ
ته جٰادُوئهْ چشْ که فتنهْ سَرْدارهْ
یارَبّ که ترهْ ایزدْ نگاهْ بدارهْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۵۲
برو به گوهر
یاری نَکردی، جُزْ ره مه جٰا چه گیتی؟
چشمکْ بَزُومه، لُو شه ره گاز بئیتی
این دپیت مَپیتْ که تو مه جا سَرْ گیتی
منْ دونسّمهْ یار دیگر بئیتی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۵۳
برو به گوهر
دیروزْ بَشیمهْ دوستِ دریچه وابی
امروز بشیمه دَرِ دوستْ کربلا بی
نامردِ رقیب چی وخت ته ادا بی؟
مره مطلب دوستْ مهْ اَرهْ یا نا بی؟
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۵۶
برو به گوهر
سوگندْ خرمه دوستْ، ته دْ چشَ سیاهی
برازنده‌ی ته خوبی ره پادشاهی
دکفهْ تنه نَظرْ مرهْ الهی
امیر گنه که: یارُونْ هَدیْن گواهی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۶۰
برو به گوهر
سی داغْ به منه دلْ دَره ته ابرویی
عَجبْ ویمّه که داغْ به دلْ مه بَرویی
وشْکو رنگْ به رَنگْ دیمهْ کنارهْ جُویی
سَرْوَنگْ هدا بُو، دارْمه ته یارِ بُویی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۶۲
برو به گوهر
سَرْ ره بَشسّی، زُلْفُونْره غیشْ بساتی
الماس دینگُویی، دلْ ره خَریشْ بساتی
هزار بیگونه ره شهْ وَر خویش بساتی
مه جه برسی، خدْرهْ دَرْویش بساتی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۶۳
برو به گوهر
چَنّه هامجِمْ ته سره‌یِ دیاری
چَنّه بشمارمْ ته گردنِ مرْواری
ش الله بمیره شی و شی مارو یاری
تو گَنهْ سرهْ هامجی مه دیاری
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۶۶
برو به گوهر
اَیْ خُویِ خمارْ ته سَرْ به بالشْ بویی
مه دلْ به ته جا مایلهْ، نالشْ بویی
مه جانْ به تنه جانْ به کشاکشْ بویی
منه مدّعا دوستِ دْ تا خشْ بویی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۷۰
برو به گوهر
انشالله اَلمْ نَوینمْ ته هَلی و شکُوبی
بالا بَیْنهْ دُوسْتْ سِیُو زنجیرِ مُویی
شه جانْ رهْ فدا کمّهْ اُونْ ماهِ نُویی
دْخشْ تما دارْ مهْ وینه «نا» نَوُویی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۷۳
برو به گوهر
اَرْ تَختِ سُلَیْمُونْ به منْ هادنْ جایی،
دَنی ره تمُومْ زر به منْ هادنْ جایی
اُونْمهْ که ته شأن ره دُومّهْ، یکتایی،
کافرْ بُونمْ گر تو بکت بو خدایی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۷۴
برو به گوهر
گلِ وَلگْ ته جا گَرْ هاکنهْ نخاری
دَرْ دَمْ به منه چشِ اَسْلی دَرْآری
تو که سرخهْ گِل وَلْگْ ره جومه داری
ورازْنهْ مه دلْ ره صید کردهْ داری
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۷۷
برو به گوهر
امیر گنه: عاشقمهْ گلاله خویشی
خو بَکردهْ مه دْ چشْ به نوش و نیشی
دُونّی که منه سوته دلْرهْ چه نیشی
رقیبه که نیشته یارِ خستهْ پیشی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۷۸
برو به گوهر
ای شیرینْ زبونْ، نازکْ رفتار، چه کیشی؟
دارْنی منْ پیون بندهْ هزارْ، چه کیشی؟
هَیْکل و گلُونه، دُر به بال، چه کیشی؟
پر قیمتی‌ای دُونه‌یِ لالْ، چه کیشی؟
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۸۲
برو به گوهر
تو شیرین‌تر اَز قندی، بلکه نواتی
پَری وَچوبی یا که آدمی زاتی؟
اونْ سرخهْ گِلْ اُو رهْ دیمْ شهْ دْ پاتی
مره عنبرینْاُو وَرْ رسوا بسٰاتی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۸۳
برو به گوهر
امیر گنه: حَیرونمهْ، نیه حیاتی
دَندونْ صدف و دیمْ گلْ و لُو نواتی
مشکینْ کَمنْ ره یاسمن شه دْپاتی
حوری وَشْ مره خوشْ به دَنی نواتی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۸۴
برو به گوهر
حاشا که تنه ندیینْ طاقتْ بُویی
وَرْزمهْ تنه مهرْ که عبادتْ بویی
ته دستِ که سینهْ جراحتْ بُویی
خسّمه تنه کَشْ که فراغتْ بویی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۸۵
برو به گوهر
خارهْ چشمِ یارْ، خو بکردهْ آیی وی
ته خشهْ سخنِ وَرْ که شومّه شیر پَیٰ
تا وینّی چُوبی اسبْ، بَورنْ سَمْتِ رَیْ
اُونوَختْ گمّه: مه حالْ رهْ وارَسنی کی؟
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۸۶
برو به گوهر
سَرْ رهْ بشسّی، زلفْ ره برُو بساتی
سرمهْ دْ کشی چشْ ره سیو بساتی
دْزلفْ ره شه دیمِ پیچ و تو بساتی
اسٰا عاشقِ روزْ ره به شو بساتی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۹۱
برو به گوهر
چکنْ چکنْ چیرهْ عَرقْ یا گلُویی؟
یا اُوی حیاتِ چشمه‌یِ اُونْ دْ سویی؟
دهونْ حقّه‌یِ گوهرهْ، پریرویی
یاقوته که گمّه ارزهْ نُه کرویی