سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۶۰۹۶ گوهر پیدا شد:
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱۱
برو به گوهر
زهریست فراقت که دلم میچشدش
پا زهر وصال ار نبود میکشدش
خون شد دل زار من بیکروزه فراق
دانی چه شود اگر بماهی کشدش
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱۲
برو به گوهر
ای زلف دلاویز تو بر روی تو خوش
وی شعبده نرگس جادوی تو خوش
آیا بود آنکه با تو بینم خود را
سر سوی سر آورده چو ابروی تو خوش
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱۶
برو به گوهر
تا از گل سیراب تو بر رست حشیش
بی بهره شدم از تو چو از خلد کشیش
ریشت بدمید و مرغ حسنت بپرید
شک نیست که باشد پرش مرغ بریش
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲۳
برو به گوهر
ایروی دلارای تو رخشنده چو شمع
بفروز شبی کلبه من بنده چو شمع
گر خنده زنم بیتو بر آن خنده گری
کز گریه خویش میزنم خنده چو شمع
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲۶
برو به گوهر
از کوی تو دلفکار رفتیم دریغ
با ناله زار زار رفتیم دریغ
نادیده جمال یار رفتیم دریغ
نومید ازین دیار رفتیم دریغ
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲۸
برو به گوهر
بگذر بچمن موسم گل جام بکف
تا رخ نهد آفتاب عیشت بشرف
بنگر تو بنرگس ار ندیدی که بود
پیرامن آفتاب پروین زده صف
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲۹
برو به گوهر
روی تو فروغ آفتابست به لطف
یا عکس گل تازه در آبست به لطف
برگرد بناگوش تو خوشبو عرقت
چون بر سمن افشانده گلابست به لطف
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۳۱
برو به گوهر
فریاد ز ناوک جگر دوز فراق
و ز آتش جانگداز دلسوز فراق
چون زلف تو کو شبی دراز ایدلبر
تا با تو کنم شکایت روز فراق
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۳۸
برو به گوهر
دلدار من ار سر بفرازد چون چنگ
کار من دلخسته بسازد چون چنگ
هر چند همی زند قضا همچو دفم
روزی باشد که مینوازد چون چنگ
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۴۳
برو به گوهر
ز ابروی تو و روی تو در ملک جمال
حالی عجب افتاد و چگویم که چه حال
دیدند ز روی و ابرویت خلق جهان
یک غره مه که باشد او را دو هلال
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۴۴
برو به گوهر
تا غالیه گون خال مه مهر گسل
پروانه صفت فتاد بر شمع چگل
در دیده و دل جای گرفتست چنانک
در دیده سوادست و سویدا در دل
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۵۱
برو به گوهر
تا مردم چشم پر نمم روز وصال
دیدست رخ انصنم زهره جمال
با سوزن مژگان همه شب مشغولست
بر کار گه دیده بتحریر خیال
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۵۲
برو به گوهر
هم عاشق آنروی چو مه دارم دل
هم بسته آنزلف سیه دارم دل
گفتم که تو داری دل من گفتا نه
من نیستم آنکس که نگهدارم دل
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۵۳
برو به گوهر
در حال حیاتم ای بت مشکین خال
هرگز نکنی یاد من مسکین حال
ز آنپس که شود سوخته پروانه چه سود
گر شمع بر او اشک فشاند همه سال
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۵۴
برو به گوهر
در پای گل از دست منه ساغر مل
بیمل نتوان برد بسر موسم گل
اکنون نکنی نشاط کی خواهی کرد
شاهد گل و گردان مل و مطرب بلبل
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۰
برو به گوهر
در چشم تو باشد سخنم سحر حلال
و اندر دهنت سخن بود تنگ مجال
و آنگه که سخن زان تن نازک رانم
باشد سخنم لطیف تر ز آب زلال
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۱
برو به گوهر
دارد صنم ماهوش زهره جمال
خالی بمیانه دو ابرو و چه خال
گوئی که مگر ستاره ئی منکسف است
افتاده میان مشک پیکر دو هلال
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۳
برو به گوهر
روزی که دلم شدی بخوبان مایل
بودی ز وصالشان مرادم حاصل
آنروز چنان شد که نمیاید باز
و آن میل که داشت همچنان دارد دل
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۷
برو به گوهر
آن بت که بقد سرو روانش گفتیم
وز غایت نازکی روانش گفتیم
سفتیم بالماس تفکر لعلش
در حال که سفته شد دهانش گفتیم
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۸
برو به گوهر
آن سرو بلند کز غمش پست شدم
جامی ز کفش خوردم و از دست شدم
از غایت لطف می ندیدم در جام
گفتی که من از جام تهی مست شدم