عبارات مورد جستجو در ۳۴۴۱ گوهر پیدا شد:
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۶۲
بلنده نفارْ نیشتمه ایروونه
زنگ چمرْ و سَرْوِنگ ساربونه
هر کسْ مشتلقْ بیاره مه جوُونه
کنارهْ نقره گیرمه شاهِ مردونه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۸۸
خنده خنده با من هکرده حکاته
ذرّه ذرّه الماس مه دل دله بپاته
سومّه نرد دچینم ته شش درگهاته
هنوز نچیمه، گنی: هچین بپاته
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۰۸
بونّه (ُبُوردمه) غریبی، غریبی چنده زئینه
من ساله ویمٰارْمهْ، کَسْ منه سرننه
چار دور دیوارِ خاکْ منه سَرینهْ
شُکّرْ به خدا کمّه، خدا کریمه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۲۱
خجیره کیجا، ته جمه نارنجیه
ریکا بورده گیلونْ براجنّیهْ
بلنّهْ نفارْ دَسْتکْ هوا شنّیه
دماوندِ وٰا، ورهْ بَخُو شنّیهْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۲۴
کَرهْ سنگهْ دَشتْ، چشمه دَرْ بیمُو لارهْ
مه دوستْ بَخرهْ، دیم بَکّنهْ انارهْ
هر کس که منه دوسِّ تما (طما) ره داره
یک تیرْ بَخرهْ، شصت و چهار سر داره
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۲۶
ستاره بلنْ بلنْ تری ستارهْ
به این بلنّی، هارش مه دوسْ دیاره
اگر خانی مه دوسْ چه نشونی دارهْ
صَدفْ دَنّون و نازْکهْ لُوشهْ دارهْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۲۷
امروزْ چَنْ روزهْ، مه بلبلْ نادیاره
وطنْ هاکردهْ، ملکِ خیرودْکناره
اون خیرودکنار، مه بازک شکاره
اُویِ خیره‌رو، مه یارْ رهْ سازْگاره
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳۲
امیر گنه: گشتِ بدنْ جای حُوره
ونه میوه‌یِ بهشت بَچّینمْ دوره
دیرهْ شَرْ بدیمهْ سینه‌هایِ سُورهْ
سوُدَکْتْ منهْ دلْ رهْ، دونستمهْ نَورهْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۴۵
هر گاه که بُناگوش بَکشی کَمُون ته
هر روزْ صد وارْ، ونه بئوئمْ قربونْ ته
امیر گنه: حوری روشْ، مو میونْ ته
چه گنی سَرِ پلْ بَئیرمْ دامونْ ته
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۴۷
امیر گنه: بَسُوتمهْ چه سُوته دٰارهْ
اَونْطُورْ بَسُوتمه، هرگزْ کس ظن نداره
بشکسته کشتی مُونّم دَرْیُو کناره
کِلاکْ بَئیته، میون کنار بواره (بباره)
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۵۷
امیر گنه: مه غنچه‌ی نوویهاری
دَپیتهْ گِل دلهْ مشکِ تتاری
زنگی به گِلِ سَرْ کنّهْ دادهْ داری
نهْلْنه، ته وَرْ کنمْ بیقراری
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۵۹
کَمنّه مشک و عنبر، عَرقْ گلویی
کَمُون برفه و مَستهْ چشْمونِ خویی
گوهر گله دیمْ، چیرهْ همه تَرْ بُویی
جان و سر و مالْ هَرْ سه کمّه گرویی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۶۷
یک وَلْگِ گل، گو به باغِ تهْ نَوویی
یکی قطرهْ اُو چی کَمْ بَوّه درْیُویی؟
امیر گنه: این دَرْدْ به دلْ چُونْ دَوُویی
نالشْ کمّه که کُوکْ نَکردْ بوئه کویی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۷۲
ویهارْ دَرْآمو، می‌نسیم دَرْآیی
خالِ فکهْ که سَمورِ دمْ نَمایی
هَلی زَر وُ سیمِ گرهْ ره و شٰایی
سیمْ دکتهْ دریُو، سَرْ به کُوهْ نیایی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۷۶
ابْر رهْ دیمه شَمسْ ره دَپیتْ چادرْ خویشی
لَیْلْ ره دیمهْ باگِلْ ریجِنْ شهْ وَرْ کیشی
اُویی ظُلماتْ دیمهْ غزیره خویشی
همینْ گتْمه مه جانْ، مرهْ بَیتهْ پیشی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۷۹
بَکُوشته مره ته کجکِ یکدوشی
حَیا هَکنْ و آچّهْ (عاجه) گردنْ شه پوشی
ته گُوشِ گوش‌وارمهْ، بَورْمرهْ بَرُوشی
نواتْ هائیری، شَروتْ کنی و، نُوشی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۹۰
پشمالی وشکومه ته شروبره مایی
عزیز مهمونم ته، اَمروزْ و فردایی
بارْ بَزّه کشتیْ دارْمهْ، انتظارْمه وایی
اَرهْ ره بَئو، طاقت ندارْمهْ نایی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳
بِهْ عٰاشِقْ کُشی دُوسْتْ چِشْمُونْ‌رِهْ سییُو کِرْدْ
بَریتِهْ اَنْدی خینْ کِهْ دَشْتْ‌رِهْ دِرْیُو کِرْدْ
بِهْ غَمْزِهْ دِ عٰالِمْ‌رِهْ یِکی دَمْ هُو کِرْدْ
هَرْ کَسْ سَر (زَرْ) وُ مٰالْ دٰاشْتِهْ، تِنِهْ عِشْقْ دَوْ کِرْدْ
سی خِنِهْ‌رِهْ تِهْ جٰادوُی چِشْ سییُو کِرْدْ
عٰاشِقْ کُشی وَرْ، مُژِهْ‌هٰا رِهْ سییُو کِرْدْ
تِهْ زَنْجیرِ زِلْفْ تٰا خَم‌وُ پیچ‌وُ تُو کِرْدْ
هِزٰارْ عٰاشِقِ رُوُشِنِهْ روُزْرِهْ شُو کِرْدْ
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۳۸
شَ اْللّهْ دل بَسُوجی تُو به هیمه‌یِ نار
مِرِهْ غریبی کیچهْ دینْگُویی بٰازارْ
هر جایی دِلْ دارنی، گِلْ نکنّهْ بازار
هر رُوزِهْ تِرِهْ خِشْ اِنِهْ با یکی یٰارْ
می‌بختْ‌رِهْ سییُو کِرْدِ هنْدوُیِ سییُوکٰار
اَبْری سییُورِهْ مُونِنْدْ، بِهْ گُوشِهِ‌یِ لٰارْ
وٰاسْتِرِ دِزِلْفْ، دِلْ شییِهْ جٰانِبِ یٰارْ
دیرْهٰا کِرْدِهْ بَلْکِهْ گُومْ بِّوی شُوی تٰارْ
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۴۰
گِلْ به اینْ خجیری نییِهْ وی اَوی خارْ
گَنْجْ به خُوش سَرْ دَکْشییِهْ سییُو مٰارْ
رَقیبْ شُو و روز نیشْتِهْ پَهْلُوی مِهْ یٰارْ
شَ اللّهْ رقیبْ‌رِهْ تَشْ دَکِتْ تٰا بَووهْ یٰارْ
دوسُ مونگُ وُ خورْدیمهْ و می‌مِشْکِ تٰارْ
یا سیمُ و زرِ سَرِ بَخِتْ بُو سییو مٰارْ
هزارْ چَمْ وُ خَمْ تِهْ اَرْقِمِ سییُو کٰارْ
هِشِّنی شِهْ عٰاجِ گَرْدِنْ مِهْ دِلْ آزٰارْ