ایقرار وئردیم, دؤنمن الست بزمیندن
وئردیگیم ایقراری ایماندان آلدیم
باشقا سئیران گؤردوم, کندی اؤزومدن
بو محبتی من مرداندان آلدیم
نارو بادو خاکدن بیلین خلق اولدوم
کندی-کندیم آنا رحمینده بولدوم
مدت تامام اولدو دونیایه گلدیم
بو عیبرتنومایی جاهاندان آلدیم
بیلدیگیم اونوتدوم, ائیله‌رم فریاد
دردیم بودور, دیل یوخ ایستهٔم ایمداد
تکرار یئنه تعلیم ائتدی بیر اوستاد
درسیمی مکتبی-اورفاندان آلدیم
جان گؤزو قفلتدن آچیلا دوشدو
ایکیلیک پرده‌سی سئچیله دوشدو
قودرت خزینه‌سی آچیلا دوشدو
جواهیری کانی-مرجاندان آلدیم
بو بیر گیزلی سیردیر, هر جان دویاماز
اهلی-عشقین قاتارینا اویاماز
دگمه, جؤوهرفوروش باها قویاماز
بو دورری-یئکتادیر, عمّاندان آلدیم...
گل دوشونمه, آبلا سیبماز بو ائلیم
قودرت خزنه‌سی‌نین موفتاهی دیلیم
بیر اولو درگاها اولاشدی یولوم
بیلمهٔن سانیر کی, دوکاندان آلدیم
آه ائدیب اوتاندیم کندی سؤزومدن
مست اولوب, تورابه دوشدوم اؤزومدن
قانلی یاش آخیتدیم ایکی گؤزومدن
ماجرایی چشمی-گیریاندان آلدیم
موسایه تسللی گؤروندو توردن
مست اولوب, آبلینی شاشیردی سیردن
ان الحق سیررینی آلدیم منصوردن
محبت کمرین ارکاندان آلدیم...
حق بیلیر سؤزومه حیله‌قاتمازام
هر کسه بو سیرری ایان ائتمزم
قییمتی بیلینمز یئرده ساتمازام
من بو نصیحتی بیر جاندان آلدیم
چالیش بو گیردابین چیخ یؤره‌سینه
درمان گیزله‌نیبدیر درد آراسینا
ملهم ساریلارمی عشق یاراسینا؟
بو علمی حیکمتی لوقماندان آلدیم
عالم باشدان-باشا بیر سئیرنگاهدیر
کیر کؤنول شهرینه, گؤر نه درگاهدیر
بیر گیزلیجه سیردیر, قودرتوللاهدیر
یازیلمیش دفترو دیواندان آلدیم
ترکو تجرید اولدوم, تؤکدوم قبایی
اگنیمه گئییندیم شالو عبایی
مانا سورون کیمدن آلدیم یاسایی؟
ایسماییلا ائنن قورباندان آلدیم
دونیادان ال چکدیم ارکاندیر ایشیم
چشمیله بورهاندیر, تؤکولور یاشیم
سیزلره هدیه‌, الده‌دیر باشیم
اول یاشیل یاررابی سلماندان آلدیم...

گئتدی اول دیلبر, بسی درد و بلا قالدی منه
نه بلا, بیل کیم, یوکوش جؤورو جفا قالدی منه
بونجا گلدیم, من گدایه هئچ اینایت قیلمادین
ائشیگینده قالدیغیم دستی-دعا قالدی منه
موژده گلدی دیلستانیمدن کی, قتل اولدو رقیب
شوکر کیم, بیگانه گئتدی, آشینا قالدی منه
آنجا کؤوکب کیمی, یاش تؤکدی, غمیندن گؤزلریم
یئر ایله, گؤگ ایله کئیوان هم, باخا قالدی منه
ائی خطای, زولفی تک آریندی یوزدن زنگبار
دیلبری-چینو خؤتن, خوبی-خطا قالدی منه
جان اولماز ایسه, سن تکی جانان یئتر منه
وصلین بو خسته کؤنلومه درمان یئتر منه
هیجرین جفاسی ائیله ییخیبدیر بو کؤنلومو
هر شب قاپوندا نالوو افغان یئتر منه
ظلمت ایچینده آبی-حیات ایسته‌مز کؤنول
لعلین زولالی چشمهٔ-حئیوان یئتر منه
زاهید, قوپارما سن منی مئیخانه‌دن بو گون
روزی-ازلده یار ایله پئیمان یئتر منه
گرچی, خطای, گئتدی الیندن ویصالی-دوست
هردم خیالی-دیدهٔه مئهمان یئتر منه

گلن بیردیر, گئدن بیردیر, قالان بیر
هامان بیردیر, هامان بیردیر, هامان بیر
ائی موسلمانلار, اسیری-زولفی یارم دوبروسی
بو سییاهکارین الینده بیقرارم دوبروسی
دئردیم, اول دیلبر یانیندا اعتباریم وار منیم
یوخلادیم ائتدیم یقین, بیئتیبارم دوبپوسی
بیر قورو جاندان نولور, قوربان ائدیم جانانیمه
اول پریروخساریدن, چوخ شرمیسارم دوبروسی
شاه خطای سئیره چیخدی, آچدی هوررون قبرینی
بار-ایلاهی, افو قیل کیم, توبه‌کارم دوبروسی

ائی کؤنول, کویینده موا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
ایتلرین کویینده قووبا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
ساکین اولماق کعبهٔ-کویینده یئکدیر دیلبرین
هر گرکمز یئره پروا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
قانلو یاشیمنی یوزوم اوسته روان ائدوب مودام
رازی-پونهانیم هووئیدا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
کؤنلومی قیلدین موشووش بیر توکنمز فیکر ایلن
بو پریشان زولفی سئودا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
اشکی-خونین بحره دؤندو چشمه‌سیندن چشمیمین
سوبسو یاشیمنی دریا قیلدیبین یعنی کی, نه
وجهین ایامینده بو بختی-سییاهیمنین شها
نیسبتینی لئیلی-یلدا قیلدیبون یعنی کی, نه؟
هردم, ائی لئیلی نیگاریم, بنده‌نی مجنون تکی
والئهو قمگینو شئیدا قیلدیبون یعنی کی, نه؟
ایسته‌دیم کویینده جان وئرم شها, تخیر ائدوب
"ایننه امهلهوم رووئیدا" قیلدیبین یعنی کی, نه؟
خاکی-پایینده منی ادنادن ادنا ائیلهٔیب
اؤزونو الادن الا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
اؤلدوروم, دئردین بو گون-دانلا منی, چیخدین خیلاف
بیلمزم ایمروزی-فردا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
لؤوهی-دیلده بویله تسکین تاپمیش ایکن بملری
بیر دخی یئنگیدن اینشا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
چونکی رحمین یوخ مزاریم اوستونه بیر داش ائدوب
ائی وفاسیز, اونو توبرا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
گول یوزون اووراقینی گولشنده خندان ائیلهٔیب
بولبولی-محضونی گویا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
آسماق اوچون جانیمی بیر قیل ایلن, ائی نوونهال
سروتک قددینی پئیدا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
چونکی دیلدن یوخ دورور مئیلین منی-دیلخسته ‌یه
"مرهبا, اهلن و سهلا" قیلدیبون یعنی کی, نه؟
چاک ائدوب گونتک گیریبانینی هردم کؤکسونه
صوبحدم یوزونی پئیدا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
چونکی دؤور ائتمز ایابی مجلیسی-عشاق اپا
لبلرین جامی-موسففا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
قودرتیدیر سانئ-ای-پاکین, اونا اینسان دئمه
سن آنی مانندی-اشیا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
لئیلی زولفی‌نین خیالی عشق ایلن مجنون تکی
مسکنینی کوهو صحرا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
سجده قیلماقچون دیلرسن قاشلاری مئهرابینی
اؤزونو سن اهلی-تقوا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
والیدئینین منیسین یاد ائیلهٔیب هردمبه‌دم
"جاهیدو" لفزینده فننا قیلدیبون یعنی کی, نه؟
آیابی توزوندا اول سروی-روانین, ائی کؤنول
وئرمک اوچون جان موهییا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
سیدپه بیرلن مونتهایه قددینی تشبئه ائدیب
قدپینی "والطوری-سینا" قیلدیبون یعنی کی, نه؟
ایستر ایدیم قورتولام گلدیکجه بیر-بیر قوسسه‌دن
گونبگون دردیم موسننا قیلدیبین یعنی کی, نه؟
ائشیگینده بینوایه ایلتیفاتین کم قیلوب
حوسن ایلن اؤزونو بررا قیلدیبون یعنی کی, نه؟
ائی خطای, خاک ایلن یئکسان اولوب, اول ماه اوچون
عزمی-سئودایی-سورییا قیلدیبون یعنی کی, نه؟

قؤنچتک للینی خندان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
لالتک بابرینی پور قان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
قاره زولفین آب یوزین اوستونده افشان ائیلییب
کؤنلومو بمدن پریشان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
قیلماق اوچون تازه حوسنون بابین, ائی سروی-روان
گؤزومو کویینده گیریان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
تؤکمک اوچون قانیمی باشیم کسیب هر دمبه-دم
شاهسوواریم عزمی-میدان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
عاشقین وصل ایله بیر دم کؤنلونو شاد ائتمییب
بو خراب آبادی ویران ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
گولشن ایچره جیلولنمیشسن یئنه گشت ائتمیه
جان قوشون دوتمابا سئیران ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
بیتوققوف هر بلا اوخون کی, آتسان هر یانا
سن منی قارشودا قالخان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
گپ یوز ایل کویینده جان وئر, مئیلی یوخ هردم سنه
ائی کؤنول, سن مونجا افبان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
آیابین یوزینده دیرلیک ایستدیم, من, اول دئدین
موشکیلیمنی بئیله آسان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
دیل قوشونا دانئیی-خال اوسته دام ائتمیش ساچین
یا رب, اونو بندو ذیندان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
چونکی قیلیردین منه مین تؤور ایله جؤورو جفا
عشقینی کؤنلومده مئحمان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
عاریزینی زولفینیز بیرلن حجاب ائدوب مودام
ائی گونش, یوزونو بونهان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
مئهر ایلن رحم ائتمیوبن, قحر بیرلن اولدوروب
بندیه لوطف ایله ائحسان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
ایستمیشدین قتلیمی, جان موجده وئردیم مردانا
گؤزو کؤنلومنو پئشیمان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
بؤنچه گول خندان اولوب, نرگیزله سوسن بیتمگه
عاریزین بابین گولوستان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
پرده سندن کشف ائدیب, ائی وپدی-احمر یوزونو
بولبولی عالمده دستان ائتدییین یعنی کی, نه؟
چونکی جان وئرمزسن, ائی اومروم, بو جانسیز جیسمیمه
سویی-للین آبی-حیوان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
واپ گل ائی, بادی-صبا, اول عنبرفشان زولفه دئ
بو قمر دؤورینده دؤوران ائتدیگین یعنی کی, نه؟
ایسترم گلدیکجه بمدن قورتاراسان رحم ائدیب
گونبگون دردین فیراوان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
لشگری-عشقین کؤنول چک اوستومه هردم دیلر
خانئیی-کؤنلومنی تالان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
خاللارین فیلفیل, یوزون گول, لبلرین مئی, ائی سنم
خطلرین‌دن دسته ریحان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
بحره دؤندو چؤورنیز, اشگیم‌دن, ائی آیینرو
گؤز یاشیندان بؤیله اوممان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
سئیر ائدرکن موربی-دیل, بابی-روخونده بند ائدوب
آنو در چاحی-ذنخدان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
چالماق اوچون باشیمی, توپ ائیلییب میدان آرا
هاو ائدوب, زولفینی چؤوکان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
چونکی ظلمت‌دن چیخارماز کؤنلومو شمی-روخون
سن اونو شمی-شبوستان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
من گدایه چونکی یوخدور رحمین, ائی جان, عشقینی
کؤنلومون تختینده سلطان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
ائید یوزونچون, شحا, موجگان اوخیلن جانیمی
قاشلارین یایینه قوربان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
مدنی-یوزونده بیر هؤققه دهانیندیر, دیشین
لبلرین ترفینی مرجان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
آلدی ذمزم کبئیی-وصلین سفاسیندان گؤزوم
توفی-دیل دردینه درمان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
هر سوتونون قسری-بابی, دیلده جان میقدارینی
نیسبتو هننانو مننان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
بو خطای کؤنلونو, ائی نرگیزی جادو نیگار
اوزونه سئحر ایله حیران ائتدیگین یعنی کی, نه؟

خوبلارین سلطانیسان, عالمده وار, خان اول یورو,
عاشقین جانیندا جانسان, وارا جانان اول یورو,
سن رقیبین مجلیسینده شم کیمی یان اول یورو,
کؤنلوموزو بیزه وئر ده, میسره سلطان اول یورو!
یئرده قالماز چون بئله سن, ائی ملک, آحیم منیم,
یالقیزا یاردیم ائدر, وار دئر کی, اللهیم منیم,
بیوفالیق رسمینی الدن گئدر شاحیم منیم,
کؤنلوموزو بیزه وئر ده, میسره سلطان اول یورو!
نئچه کرره دئمدیممی, گؤزلری آحو, سانا,
بیوفالیق ائتممک گرک ایدی جانیم سانا,
یورو, وار اومروم هامان شیمدن گئرو یاحو سانا,
کؤنلوموزو بیزه وئر ده, میسره سلطان اول یورو!
یا ایلاحی, بیلمزم, کیم, نولور احوالیم منیم,
کؤنلوم آلدی, ائی موسلمان, شیمدی بیر ظالم منیم,
سئودیگیم, اومروم, افندیم, هئی گولوم, بالیم منیم,
کؤنلوموزو بیزه وئر ده, میسره سلطان اول یورو!
ائی ختای, بولمادیم بیر یارو همدم دونیادا,
آه-واحی کئچدی اومروم, نئیلییم من دونیادا,
سرو کیمی سرخوش اولا ساب هامان سن دونیادا,
کؤنلوموزو بیزه وئر ده, میسره سلطان اول یورو.
ودئیی-وصل ائدلی بیر قیلجا قالدی جانیمیز,
گؤگلره ارثه ایریبدور نالوو افبانیمیز,
یولا باخماقدان چیخیبدیر دیدئیی-گیریانیمیز,
خانی, آی ظالم, سنینله احدیمیز, پئیمانیمیز?
گولشنی-بابی-جینانسن, عشق اولا دیدارینا,
من دخی بیر بولبولی-شوریدیم گولزارینا,
یورو, ائی یاری-وفاسیز, دورمادین ایقرارینا,
خانی, آی ظالم, سنینله احدیمیز, پئیمانیمیز?
هر خاچان جامی-شرابی-شیوئیی نوش ائیلدین,
ائتدیگین قؤولو قراری هپ فراموش ائیلدین,
چئشمی-مخمورینله, من میسکینی سرخوش ائیلدین,
خانی, ائی ظالم, سنینله احدیمیز, پئیمانیمیز?
آل سحابی-رویینی حوسنون کیمی اولسون مودام,
مئحر ایله دولسون منیم ماهیم ذمینو آسیمان,
سؤیلدین کؤنلوم آلینجا منه مین دورلی یالان,
خانی, ائی ظالم, سنینله احدیمیز, پئیمانیمیز?
ابری-باران کیمی آبلارکن ختای زار-زار,
گؤزونون یاشی ائدردی دورما, دئردین, آشیکاپ,
دون گئجه کویینده اولدوم, سوبه اولونجا اینتیزاپ,
خانی, ائی ظالم, سنینله احدیمیز, پئیمانیمیز.

سرسری, گیرمه میدانا,
عاشق, سندن یول ایسترلر.
قللاش ایله اوتورمادان,
ایمان اهلی, پول ایسترلر.
بو یولا گیرن اوتورماز,
حاق سؤزه حیله‌قاتیلماز,
بوندا هئچ حیله‌ساتیلماز,
گؤوهریندن قول ایسترلر.
بیر قیلی مین پاره ائدر,
بو یولو ایختییار ائدر,
شاهیم بیر یول قورموش, گئدر,
یول ایچینده, یول ایسترلر.
شاه خطای دئر: نئیلرسن,
هر موشکولی حل ائیلرسن,
آریسان چیچک اییلرسن,
یارین سندن گول ایسترلر!

جان اولماز ایسه، سن تکی جانان یئتر منه
وصلین بو خسته کؤنلومه درمان یئتر منه
هیجرون جفاسی ائیله یاخوبدور بو کؤنلومی،
هر شب قاپوندا، ناله و افغان یئتر منه
ظلمت ایچینده، آب حیات ایستمز کؤنول،
لعلون، زلا‌لی چشمه ی حیوان یئتر منه
زاهد! قووارایسن منی میخانه‌دن بو گون!
روز ازلده یار ایله پیمان یئتر منه
گر چی،"خطایی"، گئتدی الوندن وصا‌ل دوست،
هر دم خیا‌ل دیده ده مهمان یئتر منه
گئتدی اول دلبر، بسی درد و بلا قالدی منه،
نی بلا، بل کیم، یوکوش جور و جفا قالدی منه
مونجا گلدیم من گدایه هئچ عنایت قیلمادون،
ائشیگونده قالدوغیم دست دعا قالدی منه
مژده گلدی دلستانومدن کی، قتل اولدی رقیب،
شکر کیم، بیگانه گئتدی، آشنا قالدی منه
آنجه کوکب کیمی، یاش تؤکدی، غموندن گؤز‌لریم،
یئر ایله، گؤگ ایله، کیواندا باخا قالدی منه
ای "خطایی"! زولفو تک آریندی یوز‌دن زنگبار،
دلبر چین و ختن، خوب "ختا" قالدی منه

رخلرون مصحف، نیگارا! خط لرون اعرابلر
باخدوم، اول یوزون منه فتح اولدی یوزمین باب لر
ذرّه ایدوم، گون تکی، عالمده مشهور اولموشام
تا منه دوشدی سنون مهر رخندن تاب لر
گر سنون یوزون دگول عاشیق لر ایچون قبله گاه
پس ندن بولدی هلال قاشلارون محراب لر؟
تا سنون زولف و رخونی گورمیشیم هر صبح و شام
گئجه- گوندوز، گریه دن گلمز گوزومه خواب لر
چین زولفون بندینه دوشدی "خطایی" خسته دل
شربت لعلوندور اونا قند ایلن عنّاب لر

بهردم از غمش هیها ولی یاریست بی پرواه
ندارم غیر او ماوی، ولی یاریست بی پرواه
ز عشق آن پری سوزم، درون خویش میجوشم
تبه شد کار امرورزم، ولی یاریست بی پرواه
به عقل خویش معقولم، به نزد خلق مجنونم
نشانه وار این جانم ، ولی یاریست بی پرواه
طریق عشق می دانم، ز درد اوراق میخوانم
برخ دلدار مفتونم، ولی یاریست بی پرواه
شبی بازی در اندازم، شود ظاهر همه رازم
سر خود را فدا سازم، ولی یاریست بی پرواه
منم یاری نه آن یارم که دل از دوست بر دارم
بهر دم خون جگر خوارم، ولی یاریست بی پرواه

باجام باده ساقی، فی الصبح مرحبا
بالعین انتظارم، الوصل مرحبا
کس نیست همچو من که اسیر مجستم
محنت بسی کشیدم یا نور مرحبا
در دل خیال وصلت، در راه انتظار
شب و روز بیقرارم محبوب مرحبا
کس نیست یار ما که بنوشد شراب عشق
با ما بده تو باده باجام مرحبا
جان را ز درد دوری غمها بسی رسید
دل و جان فدای بادا مطلوب مرحبا

مبتلا در عشق گشتم ، صبر ما یاران کجاست
سخت بیماریست در جان مرهم جانان کجاست
من ز سوز هجر او خون گریه کردم روز و شب
طاقت دوری ندارم، شاه غمخواران کجاست
از برای دیدن رخ ماه وش دلدار خویش
شوق در جانم بسی آن ماه مشتاقان کجاست
اشتیاق از حد گذشته جانب جانان ما
وصل جانان کی شود آن گلشن شاهان کجاست
ماسوی المحبوب شوقی نیست در جان مرا
گلرخ و سیمین تن و آن نرگس مستان کجاست
این نهال بدن من از تشنگی گشت ست خشک
جوی دهانم خشک گشته، آن ابر باران کجاست
گرد کویش گریه کرده یار بهر یار خویش
لب لسانم خشک گشته بحر بی پایان کجاست

آشفته دل خویش درین دار فنائیم
بنمائی رخ خویش که مشتاق لقائیم
کس نیست چو ما بیدل در هجر تو ای یار
مغموم درین عالم بافقر و فنائیم
با ما ستم و ظلم مکن جور و جفا را
کوتاه بکن قصه که مهجور بماندیم
کس نیست که تدبیر کند سوز دل ما
بیچاره که ما یار بجز یار بماندیم
ای دوست بسی نالم در هجر تو هیهات
مجنون صفت آشفته و حیران بماندیم

نیست کس محرم که پیغامم رساند یار را
وز حقیقت حال ما آگه کند دلدار را
کین ستم بیحد مکن، ظالم مشو ای جان من!
ای بی گنه مارا مکش، خنجر مزن بیمار را
با بیکسان خود مشفقی، بر بیدلان قاهر شدی
برما چرا ظالم شدی، برقع مکن رُخسار را
دردیکه دارم در دلی، آنرا تو دانی مرهمی
یا طبیب العاشقان! دارو بده بیمار را
مسکین غریب بی نوا، باری ز تو جوید جفا
بهرخدا درمان بده این عاشق غمخوار را

آشکار ست، عشق ، پنهان نیست
همچو ما در جهان رسوا نیست
آه ازین سوز بی قراریها
درد دارم و لیک درمان نیست
کاشکی زین خیال باز رهم
لیک آن هم عنان بدستم نیست
بردلم همچو لاله داغ بماند
چون کنم نظر تو مجالم نیست
یار هرگز ز تو نتابد رو
زانکه او را بجز تو دیگر نیست

با دوست دلنواز سخن جز وصال چیست
خسنش چو بی مثال، سمن زلف خال چیست
بی مثل خواند خود را از جمله بی نیاز
تشبیه گفتن آنجا خام خیال چیست
دانی که دست وصل بدامن نمی رسد
عقلت چو ناقص است سخن از کمال چیست
مقصود جمله عالم و محبوب عاشقان
مذکورغیر وصف جلال و جمال چیست
ای یار گر تو طالبی مطلوب خود شناس
مطلوب عین طالب زو قیل و قال چیست

تارها زلفش چو دیدم مارها
پارها گشته دلم چون پارها
کارهای جمله مشکل مانده است
زارها باید دل خود زارها
صورت حسنش مبین ای بی خبر
نور ها این نیست جمله نارها
یار با خوبان تو هرگز دل مده
تا نباشی همچو ما غمخوارها
دین زدست خود چوما بگذاشتیم
تاچه کار آید مرا زنار ها

دل را ز درد دوری صد وجه بیقراری
آرام گر نیابم، فریاد گریه زاری
گویم کرا، حقیقت ، واقف نه راز حالم
حیران بسی بماندم، فریاد گریه زاری
صد صد خیال در دل، آید زدرد دلبر
سوزم چنانچه مجمر فریاد ، گریه زاری
هُو هُو بکن تو باهُو، خواهی وصال دوست
من غیر وصل خوارم ، فریاد گریه زاری
در دل هزار دردست، لیکن بکس نگویم
گویم کرا چه جویم، فریاد گریه زاری
سوزش بسی ست در دل، یار دگر ندارم
شب و روز بیقرارم، فریاد گریه زاری

می نالم از عشق تو ، جان را خبر نیست
بیمارم غمخوارم کس را خبری نیست
تا پای نهادیم درین راه تو جانان
حیران شده ام مرده دلان را خبری نیست
از حال من آگاه کجا میشود آن یار
هی های که این سنگدلان را خبری نیست
ای آنکه توئی طعنه زنی محض خطاست
این سوز دلم را تو چه دانی خبری نیست
خوشبوی وفا می شنود یار ز هر آه
آه صد این بی خبران را خبری نیست

سـاربـانـا ! رحـم کـن بـر آرزومــنـدانِ زار
وعده شد نزدیک و نبود بعد از این جای قرار
کن حُـدا نعـمانی گـردون فـرازِ بـرقْ سیـر
بیـخـبر زآب و علـف، کـار آزمـای راهـوار
بـی تأمّـل برگُشـا بـنـد عِـقـال از زانـوَش
زمـرة درماندگان را این گِـره وا کُـن ز کار
تا کُـنـم بر خویشـتن آرام و آسایش حـرام
تا نهم یکباره خواب و خورد و راحت بر کنار
کرده ده منزل یکی تا سر نهم در راه دوست
تا کشـم در دیده خاکِ آسـتانش سرمه وار
بادیه پیـما شد از هر دیده‌ام صد قطره خون
سـوی جانان دیر می‌جنبد چرا امـشب قطار؟
نیسـت تابِ سـستی جمّـالم از شوق جمال
سـوختم از آتش جانـسوزِ هـجران زیـنـهار
حادیا خیز و بلند آهنگ کن آواز را
آر در رقص از نـوای جانفزا جمّاز را
چون مَنَش بیخود کن از ذوق حُدا بهر خدای
دل ز جا شد تا به کی محمِل نمی‌جنبد زجای؟
گوش بر بانگ حُدا، جان سوی جانان رهنورد
تن به خاکِ شام و دل با یاد «یثرب» در هوای
مـهـبـط وحی خـدا و مـشــرقِ نـور هدی
مغرب مهرِ سپـهرِ رحـمت و صـدق و صفای
آب حیوان است آبـش، خاک مشک آمـیزِ او
مرهـم کـافـور بـهـر خـستـگـان بـیـنـوای
کـردگـارا خـستـگـان را مـرهم کافور بخش !
تشنگان را سـوی آب زنـدگی راهـی نـمـای
نـشـأة لـطـفِ الـهـی یـابـی از بـاد هواش
بـوی فـردوس بـرین آیـد از او سر تا به پای
مردة صدساله با صد رعشه می‌خیـزد زخاک
می‌وزد از جـانـبِ «یثرب» نـسیـمِ جـانـفـزای
این نه بس وصفش که «یثرب»چشمِ شخصِ عالم است
مـردمـــش فــخـرِ جــهـان ، ســالارِ آلِ آدم اســت
من که سـرگردانِ جـانانم چه باک از خان و مان
یا مرا کـی در دل آید فـِکرَتِ سود و زیان
در دلِ تـنـگم چنان ســودای یـثـرب زد عَـلَـم
جای گنـجـایـش کجا دارد در او یادِ جـِنان ؟
«یثرب» آن خـاک اسـت تبـَّع را بـه دام آورد دل
ز آبـدانـی انـدر او نـه نـام بـود و نه نشان
«یثرب» آن خـاک است «جبریلِ امین» با صـد نیاز
آمـدی بـهر طـوافـش بـر زمین از آسمـان
«یثرب» آن خاک است بیش از خَلقِ آدم صبح وشام
بـهـر طـوفـش آمـدنـدی زمـرة روحانیان
از خیالِ اینکـه خواهد گشـت جـای دوسـت، بـود
پیـش‌تر از آبـدانی قـبله‌گـاه انـس و جـان
هست اکـنون خـوابگاه او، خجالـت بین کـه من
سالـها بگذشت از عمر و نکردم طَـوفِ آن
"خالدا " تا کـی نشینی در خجالت منفعل؟
خیز و گِرد مرقدش برکش فغان از سوزِ دل
السّلام ای چهره‌ات شمع شبستانِ وجود
السّلام ای قامتـت سرو بهـارستـانِ جـود
السّلام ای آنکه تا آرامگـاهت شـد زمین
هست خاک تیره را صد ناز بر چرخ کـبود
السّلام ای آنـکـه برتر پایة هـر بـرتری
صد هزاران ساله راه از ساحت قربت، فزود
السّلام ای آنـکه بر ظـلمت نشینانِ عدم
از تو شـد گنـجـیـنة نـورِ عنایت را گشود
السّلام ای آنکـه از کوری چشمِ بد دلان
گَرد نَعلَینَت جـواهـر، سـرمة اهـل شهـود
السّلام ای آنکه اعجازت یکی از صد هزار
برتر از گنجایش فسحتـگه گـفت و شنود
السّلام ای آنکه پیش از خلق آدم سـالها
روی در محرابِ ابرویت ملائک در سجود
من کجا و حدِّ تسلیمِ تو یا «خیر الانام»
از خداوندِ جهـانت باد هر دم صد سلام
ای پنـاهِ عاصـیـان سـویـت پـنـاه آورده‌ام !
کـرده‌ام بی‌حـد خـطـا و الـتـجـا آورده‌ام
بـوده‌ام سـرگـشتـة تـِیـه ضـلالـت سالـها
این زمان رو سوی خورشید هُدی آورده‌ام
هست ما را در جهان جانی و ای جانِ جهان
آن هم از تو، چون توان گفتن فدا آورده‌ام
تـو طـبـیـبِ عالـمی، مـن، دردمنـد دلفگار
رو بــه درگـاهـت بـه امـیـد دوا آورده‌ام
زادره بُردن به درگـاهِ کـریـمان ناسـزاست
شــادم ار رو بـر درت بـی‌زادِ راه آورده‌ام
کوه بر دوش از گناه و رخ زخجلت همچو کاه
دارم امّــیـدِ زوالِ کــوه و کــاه آورده‌ام
شستَنش را یک نَم از دریای لُطفت بس بود
گـرچه دیـوانی چو روی خود سیاه آورده‌ام
گر به خاکِ درگهت سایم جبین ای جانِ پاک!
آنچه «خضر» از آب حیوان یافت،من یابم زِ خاک
سـرورِ عـالم! مـنِ دلـداده حیـرانِ تـوام
والـه و سـرگشتـة سـودای هـجـران تـوام
شاهِ تختِ قابِ قَوسَینی تو، من کمتر گدا
کـی بـود یـارای آن گـویم که مهمانِ توام
رحـمتِ عـامِ تو آبِ زندگی، من، تشنه‌ای
مـرده بـهـرِ قـطـره‌ای از آبِ حیـوان توام
دیـگـران، بـهرِ طـوافِ کعبه می‌آیند و من
سـو بـه سـو افـتـادة کـوه و بـیـابان تـوام
دوش در خوابم نهادند افسر شاهی به سر
گـوئـیا پـا مـی‌نهـد بر فـرق، دربـان تـوام
«جامیا» ای بلبلِ دستـانسرای نعتِ‌ دوست
این سخن بس حسب حال آمد ز دیوانِ توام
برلب افتاده زبان، گَرگین سگی‌ایم تشنه لب
آرزومـنـدِ نَـمـی از بَــحرِ احـســان تـوام
نفس و شیطانم به پیشَت آبرو نگذاشتند
حـقّ آنـانی زِ وصـلـت کامِ دل برداشتند
حـقِّ آنانی که تا در قَـیدِ هسـتی بـوده‌اند
دم به دم در جستجوی خواهشت افزوده‌اند
هـوشـیارانی که در امـرِ خِرَد زو خیـره‌اند
لبِ به تصدیقِ تو از روشن دلی بگشوده‌اند
شـهـریاران مرقّع پوشِ بی تخـت و کلاه
کافسرِ شـاهی زِ شـاهـانِ جهـان بربوده‌اند
غـمگسـارانی نـهاده گـردن انـدر زیرِ تیغ
در سـر و کـار وفـایـت بذل جان بنموده‌اند
روزه دارانی به جهد از صبح تا هنگامِ شام
یافــتـه نـانی و در راهِ خـدا بـخـشـوده‌اند
« خـالـدِ » دلداده را آیـیـنـة دل ده جَـلا
نفس و شیطانَش به زنگِ معصیت آلوده‌اند
در شُـمارِ آن کسـانَـش آر کـز روی نیـاز
سـالـها راهِ وصـالَـت را به جان پیموده‌اند
بو که از لطف تو ای سرچشمة اِنعامِ عام
کـارَش آرایش پذیر آید به حُسـنِ اِختِتام