سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبید زاکانی : عشاق‌نامه
بخش ۳۲ - مناجات
امیرخسرو دهلوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳ - قصیدهٔ دریای ابرار «این تلخ می که هست دل مرده را حیات زهر است در دهان حریفان بد فعال»
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۲ - مگر آرزوی دیدن ما در و دوستان و خویشان او را باز به دهلی آورد:
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۱۰ - گر چه در پایان سرودن این اشعار بخود چنین خطاب کرده بود:
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۱۴ - مناجات
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۳۴ - صفت مسجد جامع
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۳۵ - صفت مناره
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۶۵ - بمن فی العشق مات و حی فیه
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۶۶ - نیازمندی در حضرت بی نیازی که دماغ مختل بندگان را از گلشن یحبهم و یحبونه بوی بخشیده
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۶۷ - نعت کامل جمالی که سر ناخنی از حسنش یک بدر را دو هلال گردانید، صلی الله علیه و آله و سلم
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۶۸ - صفت معراج صاحبدلی، که از دو نون قاب قوسین، یک دائره میم محبت بنگاشت
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۶۹ - مدح شیخی در آئینهٔ صفا مثالی است از ذات محمد مصطفی با لعین نه بلعکس
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۷۰ - ستایش خلیفهٔ شائیسته علاء الدین محمد ثبته الله تعالی علی دین محمد مصطفی صلی الله علیه و سلم
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۷۴ - قلم زدن نخست در شرح تیغ زدن جمهور سلاطین ماضیهٔ دهلی
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۹۳ - ذکر عمارتی که بدار الخلاقه شد بلند و آغاز آن ز جامع دین بست کردگار
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۹۹ - حدیث بخشش جان و نوازش از ملک غازی مسلمانان دهلی را به لطف بی حد و بی مر
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۱۰۰ - جلوس شه غیاث الدین و دنیا تغلق غازی فراز تخت سلطانی چو افریدون و اسکندر
امیرخسرو دهلوی : مطلع‌الانوار
بخش ۱ - از مناجاتها
امیرخسرو دهلوی : مطلع‌الانوار
بخش ۹ - حکایت جوان مردی شیر خدا
امیرخسرو دهلوی : مطلع‌الانوار
بخش ۱۳ - ختم کتاب