همین حالا به چی فکر می کنی؟ چه احساس داری؟ چی دوست داری بگی؟
از جایی کپی نکن! از خودت بگو. از خودت بنویس.

آریان قربانی پور نوشته است:

دلم گرفته ای دوست....
هوای گریه دارم...

ذوالفقار نوشته است:

هیچم نتوان گفتن پیش رخ پنهانت...این عشق هیولایی بلعیده زبانم را...بی حسن در این زندان قحطی زده چاهم را...بشنو شه باران ها اندوه کلانم را...از گرگ برادر ها خون شد دل کنعانم... از مصر ذلیخا پرس تعبیر جهانم را

سین. سرگشته نوشته است:

دلتنگم و با هیچ کسم میل سخن نیست

گرگ قیر نوشته است:

تو رفاقتی که شروع کردم بعد سال ها رکب کسی خوردم که اصلا فکرشو نمیکردم

پرنیا نوشته است:

احساس خوصی ندارمــــ... ????

بهزاد نوشته است:

دگرهم شب شدو من بی قرارم
بیابان گردو غم برچهره دارم
بگردم تا سحر ازحجرت ای دوست
ازاین شبها دلی پرکینه دارم

محمدرضا کمالی‌پور نوشته است:

خار ترم که تازه ز باغم دروده اند
محروم بوستانم و مردود آتشم
فصیحی هروی ( 987-1049 )

فرزانه نوشته است:

تو مگو "همه به جنگند و ز صلح من چه آید؟"

تو یکه نه ای، هزاری، تو چراغ خود برافروز!

امیدوارم چراغ بر افروخته بشه...!

ارش نوشته است:

شیشه غم گرفته جانم پر از قطره های بارانیست
با خودم اهسته میگویم
در دل مردم این شهر اثری از خدا ایا نیست

شاهو اسدی نوشته است:

شعرنو چو نعلی بی ثبات نهان ندارد تاری
نی نواختن بی استاد را هرکس دارد در کناری

شاهو اسدی نوشته است:

تو کز نیستی اندرون نفس من است
درمیکده نشستن بی یاد تو منزل من است

کریپتون نوشته است:

هوا ابریه
منم ابری ولی غمگین نیستم.
درد می‌کشم / پس زنده‌ام.
هیچ‌چیز قرار نبوده و نیست که عادلانه باشه…
از اولش برای ادامه دادن اومده بودم، نه جا زدن!
پس اگرچه با ضعف؛ باز هم پرقدرت، ادامه ‌می‌دم.

خدایا شکرت...

کریپتون نوشته است:

هرچیزی منو نکشه
قوی‌ترم می‌کنه دیگه؟

مریم دانایی نوشته است:

دعوی عشق ز هر بلهوسی می آید
دست بر سر زدن از هر مگسی می آید!!

شیخ آستمال نوشته است:

لا حول و لا قوه الا بالله

افشین بصیری توتکابنی نوشته است:

نامم همین بس که دبیر ادبیّات عاشق ورزش و شعر و علوم سیاسی خوب هست بلا می سر

یوسف کنعانی نوشته است:

تا بگفتیم ز این و ز ان جهان است انچه رفت عمرمان
خوبست بگذریم ازین و ازان انچه ارزش دارد عمرست جان

شهیر گمنام نوشته است:

هرچند مفلسم بپذيرم عقیق خرد!
شهیر گمنام

مریم دانایی نوشته است:

حق میدهد ندا که به ما ره دراز نیست
از "مال" لام بفکن و باقی شناس "ما"

، نوشته است:

کاش قلبم درد پنهانی نداشت ، در دیاری که در آن نیست کسی یار کسی ، یارب ایکاش نیفتد به کسی کار کسی