واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۰
جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۹
درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟! فخرالدین عراقی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴ - وصف کعبهٔ معظم
حبذا صفهٔ بهشت مثال جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۰
چون لاله نزار خون جگر تا دانی واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۸
تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر کشید واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۷
عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳۴
یاران که بوده اند ندانم کجا شدند؟ واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۳
فریب عام، از هر رند بازاری نمی آید امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰
مَجْنُونْ صِفِتْ گِرْدِسْمِهْ هِوایِ شِهْ دوُسْتْ واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۲
دوستان، مژده که ماه رمضان میآید هجویری : باب الجوع
باب الجوع
قوله، تعالی: «و لنَبْلُونَّکم بشیءٍ من الخوفِ و الجوعِ و نقصٍ من الأموالِ و الأنفُسِ و الثّمراتِ و بشِّرِ الصّابرین (۱۵۵/البقره).» مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۰۶
سیمرغ و کیمیا و مقام قلندری واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۱
خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۰
ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآید امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۳۰
اندی خشه روز هوا بییمو بارون واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۹
خرد بگیر سر خود، که یار میآید صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶۶۹
ز آب من جگر تشنه‌ای نشد سیراب واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۸
ز خوی تند، همان تندخو بجان آید واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۷
ز عکست آینه، چون آب در خروش آید فخرالدین عراقی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶ - در نعت رسول اکرم (ص)
شهبازم و شکار جهان نیست در خورم