صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۹
در کدامین چمن ای سرو به بار آمدهای؟ انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۳
ای مانده من از جمال تو فرد منوچهری دامغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۵۶ - در وصف جشن مهرگان و مدح ابوحرب بختیار
برخیز هان ای جاریه، می در فکن در باطیه اقبال لاهوری : پیام مشرق
از ما بگو سلامی آن ترک تند خو را
از ما بگو سلامی آن ترک تند خو را غزالی : عنوان دوم - در شناختن حق تعالی
فصل دوم
چنان که صفات حق، سبحانه و تعالی، از صفات خویش بدانست و ذات وی از ذات خویش بدانست، تنزیه و تقدیس حق، سبحانه و تعالی، از تنزیه و تقدیس خویش بداندمعنی تنزیه و تقدیس در حق تعالی آن است که پاک و مقدس است از هر چه در وهم آید و خیال بندد و منزه است از آن که وی را با جای اضافت کنند، اگر چه هیچ جای از تصرف وی خالی نیست و آدمی نمودگار این در خویشتن می بیند که حقیقت جان وی که ما آن را دل گفتیم، منزه است از آن که در وهم و خیال آید و گفتیم که وی را مقدار و کمیت نیست و قسمت پذیر نیست و چون چنین باشد، وی را رنگ نبود و هر چه وی را رنگ نبود و مقدار نبود، به هیچ حال در خیال نیاید، در خیال چیزی آید که چشم آن را دیده بود یا جنس آن را دیده بود و جز الوان در ولایت چشم و خیال نیست و این که طبع تقاضا کند که چیزی چگونه است؟ معنی آن بود که چه شکل دارد، خرد است یا بزرگ است؟ چیزی که این صفت را به وی راه نبود، سوال چگونگی را در وی باطل آید خواهی بدانی که چیزی باشد که چگونگی به وی راه نبود، در حقیقت خود نگر که آن حقیقت تو که محل معرفت است، قسمت پذیر نیست و مقدار کمیت و کیفیت را به وی راه نیست. ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۵ - ورزش روح
دو چیز افزونی دهد، بر مردم افزونطلب آذر بیگدلی : قطعات
شمارهٔ ۱۸ - خواجه ی نوکیسه
شبی بخلوتی از چشم تنگ چشمان دور هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۵
هر دم از چشم تو دل را نظری می باید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۲
دو چشم آهوانهش شیرگیر است ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
کدام سینه که مجروح و دل فگار تو نیست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۵۷
ای گشته دلت چو سنگ خاره رودکی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۲۶
چنان که خاک سر شتی به زیر خاک شوی سلمان ساوجی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹ - در مدح سلطان اویس
دولت سلطان اویس، عرصه دوران گرفت صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۰۳
بر جام باده چشم ندارد حباب من اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۶
کس به هجر تو یار کس نشود امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۷
مبارک بامدادی کان جمال اندر نظر باشد ابن حسام خوسفی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۳
ای احمد دلخسته تو با ما چونی رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۵۶ - در مدح کمالالدین محمود خان
ای بعزم تو فتح را پیوند صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۰۲۶
حیف فرهاد که با آنهمه شیرینکاری بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۵
به شبنم صبح، اینگلستان، نشاند جوش غبار خود را
غزل شمارهٔ ۱۶۹
در کدامین چمن ای سرو به بار آمدهای؟ انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۳
ای مانده من از جمال تو فرد منوچهری دامغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۵۶ - در وصف جشن مهرگان و مدح ابوحرب بختیار
برخیز هان ای جاریه، می در فکن در باطیه اقبال لاهوری : پیام مشرق
از ما بگو سلامی آن ترک تند خو را
از ما بگو سلامی آن ترک تند خو را غزالی : عنوان دوم - در شناختن حق تعالی
فصل دوم
چنان که صفات حق، سبحانه و تعالی، از صفات خویش بدانست و ذات وی از ذات خویش بدانست، تنزیه و تقدیس حق، سبحانه و تعالی، از تنزیه و تقدیس خویش بداندمعنی تنزیه و تقدیس در حق تعالی آن است که پاک و مقدس است از هر چه در وهم آید و خیال بندد و منزه است از آن که وی را با جای اضافت کنند، اگر چه هیچ جای از تصرف وی خالی نیست و آدمی نمودگار این در خویشتن می بیند که حقیقت جان وی که ما آن را دل گفتیم، منزه است از آن که در وهم و خیال آید و گفتیم که وی را مقدار و کمیت نیست و قسمت پذیر نیست و چون چنین باشد، وی را رنگ نبود و هر چه وی را رنگ نبود و مقدار نبود، به هیچ حال در خیال نیاید، در خیال چیزی آید که چشم آن را دیده بود یا جنس آن را دیده بود و جز الوان در ولایت چشم و خیال نیست و این که طبع تقاضا کند که چیزی چگونه است؟ معنی آن بود که چه شکل دارد، خرد است یا بزرگ است؟ چیزی که این صفت را به وی راه نبود، سوال چگونگی را در وی باطل آید خواهی بدانی که چیزی باشد که چگونگی به وی راه نبود، در حقیقت خود نگر که آن حقیقت تو که محل معرفت است، قسمت پذیر نیست و مقدار کمیت و کیفیت را به وی راه نیست. ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۵ - ورزش روح
دو چیز افزونی دهد، بر مردم افزونطلب آذر بیگدلی : قطعات
شمارهٔ ۱۸ - خواجه ی نوکیسه
شبی بخلوتی از چشم تنگ چشمان دور هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۵
هر دم از چشم تو دل را نظری می باید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۲
دو چشم آهوانهش شیرگیر است ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
کدام سینه که مجروح و دل فگار تو نیست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۵۷
ای گشته دلت چو سنگ خاره رودکی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۲۶
چنان که خاک سر شتی به زیر خاک شوی سلمان ساوجی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹ - در مدح سلطان اویس
دولت سلطان اویس، عرصه دوران گرفت صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۰۳
بر جام باده چشم ندارد حباب من اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۶
کس به هجر تو یار کس نشود امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۷
مبارک بامدادی کان جمال اندر نظر باشد ابن حسام خوسفی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۳
ای احمد دلخسته تو با ما چونی رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۵۶ - در مدح کمالالدین محمود خان
ای بعزم تو فتح را پیوند صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۰۲۶
حیف فرهاد که با آنهمه شیرینکاری بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۵
به شبنم صبح، اینگلستان، نشاند جوش غبار خود را
