سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۶۰۹۶ گوهر پیدا شد:
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۷۲
برو به گوهر
نَدوُمَه چِشی (چه شی) بووَم که لٰالْ بئیمِهْ
انگِشْتِ کِلُو بیمٰا، زِغالْ بئیمِهْ
اِسٰا که شِهْ خویِ جٰا بیدارْبئیمِهْ
بی مزِّه مزیِّرْ، بیمٰا، بیغارْ دئیمِهْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۷۴
برو به گوهر
نما شترسرا، وِرْگ دکته صحراره
بورده مِنِ دل‌برِگو بزاره (گوکزاره)
تو غرصه نخر، مسّه چشِ بلاره
ته سر سلامت، ته گو بزا (گو کزا) بسیاره
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۷۵
برو به گوهر
الهی تنه رو بکشه شماله
الهی ته نوم بمونّه مه قواله
قواله نویس! ته قِلم بلاره
زودتر بنویس، مه دل بئیه پاره
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۸۰
برو به گوهر
تیرنگْ بدیمه، ویشهْ دَریمْ نیشت بیِهْ
بَوتِمِهْ نیرنگْ، ته مِدّعا چه چیه؟
مه دیمْ سِرْخِهْ، مِهْ گَرْدِنْ هَلی تی تیِهْ
هرکس عاشقْ بو، دُونّه مه دَرْدْ چه چیه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۸۲
برو به گوهر
سی داغ به منه دل دره ته ابرویه
عجب ویّمه که داغ به دل مه برویه
وشکو رنگ به رنگ، دیمه کنار رویه
سرونگ هدا بون، دارمه ته یار بویه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۸۹
برو به گوهر
امیر گنه: مه دردِ دِل دوا، تِهْ
دوستْ، آب و نمک دارنهْ، سَر تا به پاتِهْ
گِدامِهْ، تِمادارْمِهْ دوستِ زِکاتِهْ
مُتحقِّمِهْ مِنْ، دوستِ دِ تاحِکاتِهْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۰
برو به گوهر
سَرْره بشسّی، زلف کنّه کینه کینه
سرخه گلْ بوارسّه، میونِ سینهْ
تو مه سورهْ داریُ و من ته مَمینهْ
بروُ دَ پیچمْ، که (مه) مدّعا هَمینهْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۴
برو به گوهر
سَرِ بمیرم، سَرون ونه وَنوشه
چشمِ بمیرم، مجیک ونه سرپوشه
زلف بمیرم، هشّنی (وِشنی) خال وخوشه
د خشِ طمع (تما) دارمه، کنار و گوشه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۶
برو به گوهر
آیینه به ته روئه، زلالْ نمنه
فرشته به ته رو، پر و بالْ نمنه
کچی کچیلک، مه دوست، چه‌حالْ نمنه
یک روز ندیین، صد و سی سالْ نمنه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۷
برو به گوهر
بالْ ره تُو نده، طاقتِ تُو ندارمه
من طاقتِ ته چشِ سیُیو ندارمه
تو زلف ره گلُو شورْنی، من اُو ندارمه
عاشقی ره زَرْ ونهْ، من کُو ندارمه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۰۶
برو به گوهر
دل رهْ گمّه که، غمْ نخرْ چاره نیه
ته غم خردِنِ روز ره کنارهْ نیه
کدوم شهره که عاشقِ نارهْ نیه
کدوم دله که تیر خرنهْ، پارهْ نیه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۱۲
برو به گوهر
کجه شونی مه سرخه گلِ نشونه؟
بس دل بورده، ته چشمِ جادوونه
مشکین کمندره، چون بکشی به شونه
به هر میه خال، دُر چکه دونه دونه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۱۶
برو به گوهر
دیشو باختمه، خودیمه ته چشمون‌ره
خوی دله من، خش دامه ته لبون‌ره
ته ململه بال، مشت‌ها کردی مرجون ره
عاشق منْمهْ که گور ورمه ته ارمون ره
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳۰
برو به گوهر
مه ورْدهْ علی، نالمّه شه آقاره
بوسّمه، سَیْر کمّه دوستِ کنّاره
امیر شو و روز، نالنّه شه خداره
الهی روا بَکنْ مه مدّعاره
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳۳
برو به گوهر
سلومْ هدامه شه دُوستِ پری‌روره
چینّه داغ به داغْ به منِه دلْ کَهُوره
سنبلْ سیمه تَنْ، سیمین کلاله موره
دوستْ با منْ ستمْ کنّه ولی که دوره
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳۵
برو به گوهر
مَرْدمْ گَشتِ لارْ شُوئنْ (شونن) منْ لارْ بمُوره
بی تو (ته) گَشْتِ لارْمه وَرْ بسُونِ گوره
اَزْ غمزهْ نیازارْ منهْ دلْ سیوره
منکه اختیارِ خدْ نشومه، زوره
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳۶
برو به گوهر
امیر گنه: دوستْ دارمه یکی چه حوره
دَنّونْ دُرّ و لُو شکر و تنْ بلوره
وارنگْ کال وُ دیمْ آل وُ دْ چشْ مَخموره
زلفْ بُورهْ، میونْ موره، دْلو طهوره
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳۷
برو به گوهر
منهْ دلْ‌ره تو دارْنی که یادتْ نییهْ
دلْ‌رهْ مه بَرْسْ، این شَهرْ که غارتْ نییه
دیروز با رَقیب هنیشتی، عبرتْ نییه؟
مگرْ که انصافْ نصْفِ شریعتْ نییه؟
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳۹
برو به گوهر
امیر گنه: یارْ دارمه که پری ذاته
وی سر تا به پَیْ فَنّ و بلکه نواته
مشکِ حلقهْ ره یاسمنْ شه بساته
میونِ سُنبل راه‌گذری بساته
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۴۰
برو به گوهر
امیر گنه: یار دارمه که پری‌ذاته
وره عَسل و قَنّ و نواتْ بساته
حُوری به تماشایِ ته صُورتْ ماته
حاضرُونْ بدینی، کارهْ اینسونْ بساته