عبارات مورد جستجو در ۳۶۰۹۶ گوهر پیدا شد:
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۴
اُونْمٰاهْ کِهْ بُورْدِهْ بِهْ تِهْ وٰاهِشْتِمِهْ شَهْرْ
اَیْ مِرِهْ بَوینی چَنْگْ زَنّی تِهْ شِهْ خِرْ
چِشْ بِهِشْتْمِهْ تٰا بُوهَمِهْ سٰالْ اَزْ اُو تَرْ،
دِلِ غِصِّهْ خِرْ، هِشْتِمِهْ سُونِ آذَرْ
تَنْ‌رِهْ وِریجِنْ پٰاکْ بُورِمْ کَیْهُونِ سَرْ،
تٰا تِهْ دَفْتِرِ عِشْقْ‌رِهْ کِنِمْ اَزْنُو بَرْ
اَیْ مِرِهْ مِهْ زِنْدِگی بِیٰارْدی اَگِرْ
هِچّی نَخِرِمْ، خِرِمْ شِهْ زِنْدِگی بَرْ
تُو بَکِتْ مِنِهْ چِشْ بِهْ کَسْ هٰارِشِهْ اَرْ،
یٰا بَکِتْ بِهْ توُ، بٰا دیگری کِنِهْ سَرْ،
رِسْوٰابِهْ تِهْ عِشْقْ، دَکِتْ بُوئِمْ بِهْ آذَرْ،
وَرْزِمْ گُوهِرِ عِشْقْ کِهْ نِزٰائِهْ مٰادِرْ
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۵
اَمیرْ گِنِهْ: عٰاشِقْمِهْ چُونْ مٰارْ بِهْ تِهْ چیرْ
گَهْرِهْ سَرْتِرِهْ دٰایِمْ نِوٰاخْتِهْ، ٰدٰاشیرْ
بَسی کَسْ بِهْ تِهْ مِهْرْدٰارِنْ جِوُونْ وُ پیرْ
اَمّٰا مِنْ هٰامُونْ، کَسْ نییِهْ بِهْ تِنِهْ میرْ
وَرْفِ گِنْدِلِهْ دَسْ نَزِنْ‌ای خُورِ نیرْ
تٰا تِهْ دَسْ نَچِهْ وُ اوُسْتی نَووِّهْ شیرْ
مِهْ خَسِّهْ تَنْ‌رِهْ وَرْفْ نَزِنْ‌ای مٰاهِ چیرْ
بَکُوشْتی مِرِهْ، مَسِّهْ چِشْ، هٰارِسْتٰادیرْ
نَوْمِهْ تِنِهْ کٰارْنییِهْ دِکٰاشْتِنِ میرْ
پَلْ کَنّی دِرْیُورِهْ، بِنْیُونِهْ گَتْ هٰا ئیرْ
تُو بَکُوشْ مِرِهْ، اُونْدیگِرْرِهْ دَسْتْ هٰا ئیرْ
مِنْ زِنْدِهْ دَووُمْ، اُنْدیگِری وَرْزِهْ میرْ
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۸
ته چیرُو بَرفه که هَنترْته نکُو فعلْ
منه سوته دلْ چادرْ بزوئه تهْ خَیلْ
یارِ فلکی وُ فلک دارنه ته فعلْ
یاری خُوبه که هر د پلی کننْ مَیْلْ
با همه تما، ته پا ننه منه خَیلْ
خراکْ مِن خینو بَوُو، روزْ منه لَیْلْ
یا رب! اونکَسِ رُوشنه روزْ بَوّه لَیلْ
که بهشتْ ترهْ، با دیگری کنه مَیلْ
مه عاصیهْ دلْ با دیگرونْ نَوو ایلْ
دوستِ عشقْ منه دیدهْ ره خینْ کنّه کَیلْ
مره گننه: مهرورزیْ ره تو بهلْ
ته مهر وَرزمْ، تا مه کَلّه مُور کنن خَیلْ
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۱
سه حجّت و مه حاجت و مه دِل بَنْ
نور دْ چشْ و تاجِ سر، مه خداون!
جامِ عَسلْ، یزدی نُقل و پارچه‌یِ قَنْ
نَدُوّمه ترهْ چه سونْ بیورمْ شه فن
آهو به ختا مَسّ مجنْ خاونْ خاونْ
سِمْ بِنْ جٰا سُنْبُلْ‌ره ساونْ ساونْ
چاچی به دستْ هائیتْ خدنگْ‌ره نپاجنْ
نخجیرْ ممّهْ ته، تیرْ بَخردْ نالنْ نالنْ
چشْ دیمهْ هُوشْ شیمه، برفه‌ره نیاونْ
بی‌حسّ بَیْمهْ، تَنْ دیمه، د وارنْگْ هامن
ای آهو گردنْ، کمندْ به پا بیٰاونْ
ته لُو که نوات وُ شَکرْ جاونْ جاونْ
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۲
بسیار مَیٰله دوستِ منْزلْ هارسیینْ
مِدٰامْ شو و روزْ ته چیره آرمیینْ
مَحَلِّ خِتنْ، تره کش‌ها کشیین
بسیار حظّه اونوختْ به مِرادْ رسیینْ
اَوّلِ سوٰا، ته گلهْ باغْ نشیین
بسی غنچه‌ی گلْ همه شه بَچیینْ
دوستِ وارِنْگْ جارْرهْ نرمک دست کشیین
بسیار منه سون بو که وصال رسیین
مه میراثه ته مهر و بفا ورزیین
ته عادته مه خین به جفا شنیین
مه پیشوئه ته غمزه و ناز کشیین
ته شیووئه مه دل ره براجنیین
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۳
ختا و ختن تا هندوستون پائین
اون دشت قبچاق و سرحدِّ مدائین
سی اَرْمُونْ به مهْ دلْ دَرهْ اولاً این،
تنِ دوستْ رهْ دَرْ هَیرم سَر تا به پائین
زمونه به خشمه، شو و روزْ هزار کین
به ته گِتِمهْ: مه روزگار بَوی این
ایرون تا به تورون همه جا بَوی این
ته ناز که زیاد بَیّهْ سَرْ اُورِهْ شاهین
تو دونّی که تنه مِهْرْ به دل دارمه یا کین
تو دونّی که بَوْتنْ بنیٰارْمهْ با این
شه، مه مردنِ ورْمن ننالمّه دونین
تنه ندییِنْ طاقتْ ندارمه، آه این!
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۴
نَترسُ و نَلَرْز مهْر نورز، مه چشمِ سو!
چُون چٰارپا به چٰار تَنْگ بَکشْ وُ بَروُشْ تو
د پیچمْ گِل وَلکْ، در نَشوئه ته بو
اُونْطورْ دارم که مشکْ به دَمْ داره آهو
تُو خجیره دُوستی وُ خجیرهْ ته خو
ته هَرْ د چشمِ گُوشهْ نَرگسْ پیوُنْ بو
منه د چشْ اُو بَورْدْ بُوئه ونهْ روُ
نَدُوّمهْ که به مَنْ نظرکَیْ کنّی تو
نَوسّهْ منْجهْ، مهر کاشتنْ اوّلِ رو
به این د کاشتنْ دَستْ نهلْ مه چشمِ سو!
این شهر پرکسُونْ درنهْ به مهْ آشو
بهشتْ هَمهْ رهْ دَستْ بَزهْ دامِن تو
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۵
اَمیر گنهْ: یٰارِ مِهرِبون بِیٰامُو
اُونْ غُنچهْ لُویِ تَنْگه دِهُونْ بیٰامُو
دلْ مِهرِبُونْ، چشْ شیرِ ژیُونْ بیامو
یارونْ! گمّهْ: مه داغْ به ریمُونْ بیامو
شٰاهِ حَوشْ، مَلِکِ ایرُونْ بیامو
بِه سُونِ آهو، مَست وُ مَستُونْ بیامو
دلْ رَحمُ و کَمرْباریکْ مهمون بیامو
امیر گنه: مهْ دلْ به اَرْمُونْ بیامو
پَنْداشتمهْ که صاحبْ زَمونْ بیامو
اولادِ رَسُولْ، دین وُ ایمونْ بیامو
پیشوایِ همه، شاهِ مَردونْ بیامو
هَمونْ که مرهْ وسّه، هَمونْ بیامو
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۲۲
امیر گنه: چارده دُوستهْ سالْ خجیره
دوستِ سینه‌مالْ، وارنگِ کال خجیره
کومِ دلْ رَسیینْ به وصالْ خجیره
خراجِ دَنی، یکْ مویِ خالْ خجیره
به بُوسه کاری، دوستِ سو آل خجیره
سر و جان عاشق، به دمّال خجیره
مینایِ خْش و اُویِ زلال خجیره
دوستِ ذوق و شوق، سینه‌ی چالْ خجیره
حوضِ کوثرِ اُویِ زلال خجیره
ساز، کمونچه و آهنگِ هالْ (حال) خجیره
تار و تنبور و زلفِ دمّال خجیره
خوبونْ‌ره همین، دولت، کمالْ خجیره
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳
امیر گنه: چن چی خشه: تنگ دهون ته
سُو آل و جنافه و لُو و دندون ته
سیمینْ بدنْ، آهُو گردنْ، نارپستونْ نه
دل و دینْ ره تاراجْ بَورْد بو چشمونْ ته
دیمْ قُرصِ خُورْرهْ مُونّه به جاودونْ ته
ریجنْ قَنْ خروارْ، شَکْری لَبُونْ ته
دْ جادوئه یا که مَسّه اُونْ تُرکونْ ته
صَدْ خنهْ سیُو، بیشْ بکردْ بو چشمُونْ ته
لَعْلِ حُقّه یا که پستهْ اُونْ دهُونْ ته
دَ چی صَدفِ گُوهرهْ اُونْ دَندونْ ته
صَدْ عاشقْ به خالِ کَمنْ بُونْ قربونْ ته
امیر کم‌ترینْ بنده‌یِ رایگُونْ ته
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۲۴
امیر گنه: منْ بَندومهْ کردْگاره
وی که پرسشْ ره راستْ کنّه من ویاره
اُمیده مَحْشرِ روزْ نَزْدِ غَفّاره
اُونْوختْ کردهْ، فاشْ بُونه، هَرْ چی که داره
مه دلْ به ته جٰا مهرهْ‌ورزی سَرْ داره
تهْ دلْ، سَرِ اُونْ دارْنه، مه مهرْ انگارهْ
برُو بَپرْس وَ بو تازهْ گِل ویهٰاره
تا منْ سَرانْجُومْ دُونمْ شه کار و باره
اَمل کجه بو، گَشتْ کجهْ بو ویهٰارهْ
مجشْ کجه بو، مه خور و مُونگ یاره
بلبلْ به گِلْ غنچهْ نیشتهْ چُونْ خاره
عاشق اونهْ که داغ ره دلْ دارْنه یاره
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۲۶
خُورْ کیهْ که بُو خوانچه کَشْ ته سرایی؟
چی حاجتْ چراغ و مُونگْ، به ته درگایی؟
مُونگْ ره اُونْطری داغْ به دیمْ هُونیایی
مُونگْ جُراَتْ ندارْنهْ هرگزْ روزْ درآیی
چی بَومْ خجیرهْ نوم و بی‌همتایی
ته دیمهْ به رَنگِ گلِ باغْ نمایی
تختِ دولتْ ره، ته بَخْتْ دولتْ هدایی
هُمای تنه سٰایه، پَرهْ هوایی
ای یُوسفهْ چیرهْ، دوستِ سیمین لقایی
ای زُهرهْ جَبینْ، ماه و خورشیدْ ضیایی
ای سیمهْ تَنْ، نازکْ بَدنْ، دل‌رُبایی
سیمینْ ذَقنْ، عنبرْشکنْ، پیچ و تایی
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۲۷
دیرْ هاکتْ هزارْ داغْ به دلْ دارمه جایی
سُورینه وَشْ، کوکِ رَوشْ، بُورْده جایی
امیر دْ خِشْ وَر دارْنه، مدّعایی
مُونگْ جُراَتْ ندارْنهْ هرگزْ روزْ درآیی
دلْ گَرْمهْ به مهرْ، اَندی هادهْ که دایی
نَهلْ گرمهْ دِل مِهرْوَرزی، به جایی
قَسّم به تنهْ عشق و ذاتِ خدایی
که بی ته مرهْ مه زندگی نَوایی
شومّه که تنه مهرْ نوَرْزمْ، نشایی
ته مهرْوَرزی ره، سَنگِ پیونْ دلْ وایی
لَعْلِ حُقْهْ میونْ، سخن ته درآیی
«آری» بَئو که طاقتْ ندارْمهْ «نایی»
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۲۸
رقیبْ دوستْ ره راهْ بَزوئه، وایی وایی
نَدومّه راهِ چین بُوردهْ یا ختایی
مه زَخْمینهْ دلْ ره که مَرْهَمْ وی دایی
سیرْندیمهْ دوستْ‌ره (که)، شونه وایی وایی
اَندی شَرْ که خورْ تاونهْ بامدایی،
عراق و خراسُونْ تا خطِّ فرایی
اندی که صفتْ کردمهْ دَشتِ ختایی
تیرْ زنّه مرهْ، دوستِ کَمنْ، دْ تایی
دوستِ دْ کَمنْ سیُو اَفْعی رهْ مایی
یا اَژْدَرهْ که دَمْ به منْ هُونیایی
یا آهوئه یا نافهْ مشکِ ختایی
یا چَشمه‌یِ خضرهْ، ظُلماتْ نمایی
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۲۹
امیر گنه: عاشقمهْ کیجاره بی‌شی
گرهْ بَزهْ مه رشته‌یِ جانْ به می‌شی
دیمْ سرخه گِلْ ولگهْ کیجاره بی شی
شه کَمنْ ره مه گردنْ دَوِست وکشی
ته مشکینْ کَمنْ ره که بئیرهْ ته شی
تَشْ دَکفهْ مه دلْ ره که او نکوشی
من عاشق دوستِ هَرْ دْ پایِ کوشی
عاشقْ اُونهْ، دُوستی ره، سر و مالْ روشی
هلا نَفْسِ ورْگْ، طلبکار میشی
دلْ یوسفْ چیره‌ی وَرْ سراسر ریشی
مه دلْ شو و روزْ همیشه در تشویشی
عملْ مستقیم نیهْ، صراط دَرْ پیشی
امیر پازواری : هفت‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۲
اونْ حالْ که خِدا اُو کِرْدِهْ آدِمِ خاکْ
مِهْ گِلْ‌رِهْ خَمیرْ هٰا کِرْدِهْ ته غَم وُ واکْ
سَیْلِ دِ چِشْ مه اَنْدی بیُورْدِهْ خاشاکْ
که خارِ مُژِهْ دَوِسِّهْ مه دیدهْ چاکْ
مه دِریویِ دِلْ هرگه که بییِهْ کُولاکْ،
تَرْسِمِّهْ یارِ سَرْ، سَرْنِگُونْ بَوِّه خاکْ
کافورْ بَزوئه تَنْ‌رِهْ، اوُ نکنّه پاکْ
چٰادِرْ دَکِشی سَرْرِهْ، مه سینهْ بُو چٰاکْ
مِرِهْ چوئی اسبْ وَنِنْ، وَرِنْ سویِ خاکْ،
اوُن مَحلّْ تنه عِشقْ به مه جانْ نَوّه پٰاکْ
گِذِرْ بَکِرْدْ، مه ماه به کِلارویِ چٰاکْ
شه هر دِوَرِ زلف‌رِهْ دَرْآوَرِهْ پٰاکْ
فردا عَرصٰاتْ، ایزد شه هٰاکِنِهْ پٰاکْ
هَرْ کَسْ شَرْمْ‌سٰارِهْ، سو آلِ جه دارْنه بٰاکْ
امیر پازواری : هفت‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۶
اگر که آتشِ جا، مه گُوشْتْ وُ ریجِنْ،
آنون که یاری کِنّنِهْ، دور وریجن
ته مَثِلْ نیکو مُونّنهْ، شیر اندیجن
شیرین لویی، تَنِ پاکْ‌رِهْ شیر بریجن
هلالهْ به خوبیِ ته، گرها وریجن
قَبِلْتُ فَنَجَّیْتُ، جنوبْ شمالهْ ریجن
وَاَیْنَ تَدْخِلْنی، دایِم به کینْ سِتیجِنْ
فی حُسْنٍ وَ مٰا هِجْر، پیالهْ ریجِنْ
مَرْغُولِهْ بُتْ! ته بُورْکَمِنْ پیچنْ ریجن
مِشْکِ تر و کافورِهْ، وَنُوشِهْ پیچنْ
عَنْبَرِ اَشْهَبْ‌رِهْ شهِ گِرْدِنْ دپیجِنْ
خِشْ صَنْعَتِهْ سی دِلْ به یک می‌دپیجنْ
دُردیمِهْ به لعل و حقّه پیچنْ ریجنْ
صَدِفْ دِهونْ، دُرِّ دَنْدوُنْ دِریجِنْ
امیر پازواری : هشت‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱
مِشْکْ بئیتِهْ دوُسْتِ گِلِهْ باغْ رِهْ هُوکِتْ
یٰا زَنْگی وٰا بِیٰارْدِهْ، گِلْ‌چینْ هُوکِتْ
اُنْمٰاهْ کِهْ مِنِهْ قِسْمِتْ بِهْ تِنِهْ روُکِتْ
دِچِشِ اَسْلی، کیلْ بَکِشی بِهْ روُکِتْ
اَیْ سَرْ بِهْ سُودٰایِ تِنِهْ مٰاهْ نُوکِتْ
اَیْ مِنِهْ رُوزِگٰارْ، بِهْ تِنِهْ دِلْ هُوکِتْ
اَیْ حَلْقِه‌یِ پیامُونْ سَرْگَرْدُونْ بِهْ کُوکِتْ
دِچِشِ اَسْلی، کیلْ بَکِشی بِهْ رُوکِتْ
اَمیر گِنِهْ تٰامِنِهْ رُوز روُ بِهْ تُوکِتْ
شِهْ سُوتِهْ کَهُودِلْ رِهْ نَدیمِهْ سُوکِتْ
کِمینْ بییِهْ رُوزْ کِهْ مِنِهْ چِشْ بِهْ تُوکِتْ
مِرِهْ روُیِ نٰالِهْ اَزْ دَشْتْ تٰا بِهْ کُوکِتْ
تٰا دِلْ بِهْ اُمیدِتِهْ، خَجیرِهْ خُوکِتْ
تٰا دِچِشْ مِنِهْ دوُسْتِ زَنْجیرِ مُوکِتْ
پَرْتوُ مٰاهِ مِنْ، دِلْ بِهْ تُو آرِزوُکِتْ
تِهْ غُصِّهْ مِنِهْ سُوتِهْ دِلْ‌رِهْ کَهوُ کِتْ
امیر پازواری : هشت‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۲
وَنوشِهْ خُو شِهْ سَرْ هُونیا کَهُوتاجْ
بَوِرْدِهْ مِهْ جهْ، هَرْ چی دٰاشْتِمهْ بِهْ تٰاراجْ
مِهْ بٰالٰا بِلِنْ دُوسْتِ خِجیرِهْ مِزٰاجْ
اِرْزنِهْ تِنِهْ خُوشْ (خِشْ) بِهْ دِ عٰالِمِ بٰاجْ
اَمیرْ گِنِهْ:‌ای گُوهِرْ مُونِگْ پِیوُنْ فٰاجْ
مِنْ کیمِهْ کِهْ شِهْ سَرْرِهْ نَد مِّهْ تِهْ پٰاجْ
تا دِچِشْ رِهْ سِرْمِهْ دَکِشی سُورِ تٰاجْ
اَسیرِ تِنِهْ چِشْمِهْ، فَغْفُوروُ لیلٰاجْ
زِبُونْ (زِووُنْ) کِهْ سِخِنْ گِنِهْ نِئیرْمِجِهْ مٰاجْ
بَسی (بِهْ سی) سَرْ بِهَرْ گُوشِهْ دَرْآیِهْ (دَرْانِهْ) آوٰاجْ
یِکی خَنْدِهْ (خَنِّهْ) شِهْ وَرْبَنِمِنْ (بَنِمٰا) خِشْ آوٰاجْ
تِهْ خَنْدِهْ بِسی خِنِهْ بَوییهْ تٰارٰاجْ
سی شٰاه وُ گِدٰا جُمْلِهْ دَرُونِ شُوی وٰاجْ
مِهْ شٰاهْ تُوئی، تِهْ دینِهْ مِنِهْ سَرِ تٰاجْ
تِهْ دیمْ نُوبِرِ مُونگْ وُ سُو آلْ بُویِهْ فٰاجْ
بِسْیٰارْ مَرْدِمِ خِنِهْ بَوییِهْ تٰارٰاجْ
امیر پازواری : هشت‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۴
گُوهِرْ گِلِهْ دیمْ، دُوسْتِ گِلُوئِهْ مِزٰاجْ
وٰاکِنْ صَدِفْ‌رِهْ تٰا به دَرْآیِهْ مَرْوٰاجْ
نُوسیمِهْ تِهْ نٰازِکْ بَدِنْ یٰا زَرِ سٰاجْ
مِهْ سَرْ تِنِهْ پیشکش، مِنِهْ خُونْ تِنِهْ بٰاجْ
دَرْمِهْ بِهْ دِوٰایِ دُوسْتِ خجیرِهْ مٰاجْ
وٰاسْتِرِ زِکٰاتِ مٰالْ دِخِشْ هٰادی بٰاجْ
تِهْ کِرْدِهْ مِنِهْ دَسْت و دِلْ کِهْ بَوی لاجْ
مَلْهَمْ دِلُویِ خِشِهْ، مِهْ دِلْ بَووِّهْ خٰاجْ
تٰا عَیْنْ‌رِهْ بِهْ کُحْلْ دَکِشی مِهْ سییُو سٰاجْ
بَی مَرْدِمِ دِلْ‌رِهْ بَوِرْدِهْ تٰارٰاجْ
دیمِ دِوَرِقْ گِلْ بِهْ گِلُو کَشی تٰاجْ
هِشِّنی کِلٰالِهْ عَنْبَرینْ بِهْ سِنْبٰاجْ
اِنٰارِهْ تِنِهْ مُونْگْ وُ خُورْ، مِهْ سییُو سٰاجْ
تِهْ نَدیینْ‌جِهْ، رَشْ مِهْ سَرْ آوَرِهْ کٰاجْ
تٰا هَمی مِنْ عٰاشِقْمِهْ تِنِهْ دَسْتِ مٰاجْ
تِهْ دُومْ دَکِتْ سی سر هُونیٰا بُوئِنْ مٰاجْ