کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷
عمر سیرش کوته است ار جورت از دل می رود شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۹
ما عاشق و مستیم و طلبکار خدائیم خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۶
یک جرعه می کهن ز ملکی نو به عنصری بلخی : بحر خفیف
شمارهٔ ۳۴
بارگی خواست شاد بهر شکار ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٢٣٨
بزیارت بر اصحاب مناصب کم رو جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۷
اگر محاسبه روز حشر در نظر آری صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۱
کند لیلی چنین گر جلوه مستانه در صحرا نشاط اصفهانی : مفردات
شمارهٔ ۲۵
ز بهر کشتن من گر بهانه میجویی سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۷ - آغاز داستان فرامرز پور رستم زال و بانو گشسب خواهر او
به فرمان دادار فیروزگر امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۱۲
این جفا کاریت نو به نو است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۰
خرابی باعث تعمیر باشد بینوایی را سنایی غزنوی : الباب العاشر فی سبب تصنیف الکتاب و بیان کتابة هذا الکتاب رعایة لذوی الالباب
حکایت
آن شنیدی که مرغکی در شخ شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۸۸
پیرهن گر کهنه گردد یوسف جان را چه غم خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۱
از جمله ی رفتگان این راه دراز مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۸۵
همه صیدها بکردی هله میر بار دیگر ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب پنجم - در مجاهدة
قالَ اللّهُ تَعالی والَّذینَ جاهَدوا فینالَنَهْدِیَّنَهُمْ سُبُلَنا. ابوسعید خَدری رَضِیَ اللّهُ عَنْهُ گوید پرسیدند پیغامبر را صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم از فاضلترین جهاد، گفت کلمۀ حق پیش سلطان ستمکار گفتن و اشک از چشم ابوسعید فرو ریخت. میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۵
عشاق به تیغ عشق جز سر ندهند امام خمینی : غزلیات
طریق عشق
فراق آمد و از دیدگان، فروغ ربود ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۱۳۷ - شاه اولیا که فرمود الهی ما عبدتک خوفاً من نارک
طاعت من نی ز شوق جنت است فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳
چنان بر صید مرغ دل فکند آن زلف پرچین را
غزل شمارهٔ ۱۸۷
عمر سیرش کوته است ار جورت از دل می رود شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۹
ما عاشق و مستیم و طلبکار خدائیم خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۶
یک جرعه می کهن ز ملکی نو به عنصری بلخی : بحر خفیف
شمارهٔ ۳۴
بارگی خواست شاد بهر شکار ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٢٣٨
بزیارت بر اصحاب مناصب کم رو جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۷
اگر محاسبه روز حشر در نظر آری صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۱
کند لیلی چنین گر جلوه مستانه در صحرا نشاط اصفهانی : مفردات
شمارهٔ ۲۵
ز بهر کشتن من گر بهانه میجویی سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۷ - آغاز داستان فرامرز پور رستم زال و بانو گشسب خواهر او
به فرمان دادار فیروزگر امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۱۲
این جفا کاریت نو به نو است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۰
خرابی باعث تعمیر باشد بینوایی را سنایی غزنوی : الباب العاشر فی سبب تصنیف الکتاب و بیان کتابة هذا الکتاب رعایة لذوی الالباب
حکایت
آن شنیدی که مرغکی در شخ شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۸۸
پیرهن گر کهنه گردد یوسف جان را چه غم خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۱
از جمله ی رفتگان این راه دراز مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۸۵
همه صیدها بکردی هله میر بار دیگر ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب پنجم - در مجاهدة
قالَ اللّهُ تَعالی والَّذینَ جاهَدوا فینالَنَهْدِیَّنَهُمْ سُبُلَنا. ابوسعید خَدری رَضِیَ اللّهُ عَنْهُ گوید پرسیدند پیغامبر را صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم از فاضلترین جهاد، گفت کلمۀ حق پیش سلطان ستمکار گفتن و اشک از چشم ابوسعید فرو ریخت. میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۵
عشاق به تیغ عشق جز سر ندهند امام خمینی : غزلیات
طریق عشق
فراق آمد و از دیدگان، فروغ ربود ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۱۳۷ - شاه اولیا که فرمود الهی ما عبدتک خوفاً من نارک
طاعت من نی ز شوق جنت است فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳
چنان بر صید مرغ دل فکند آن زلف پرچین را
