صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۶۶ - جنه‌‌الصفات
یکی جنّت مسما بر صفات است فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۵۶
خوش آندم کز در احسان در آئی صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۶۵ - جنه‌‌الوراثه
دگر باشد جنانی از وارثت صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۶۴ - جنه‌‌الافعال
شنو از جنه‌‌الافعال واضح ساختار و قالب‌های شعری : قالب های شعر کهن فارسی
رباعی
چهار مصراع است كه مصراع سوم آن معمولا قافیه ندارد. درون مایه ای عارفانه، عاشقانه یا فلسفی دارد. مناسب ترین قالب برای لحظه های كوتاه شاعرانه است و در همه دوره ها رواج داشته است. رباعی یک قالب خاص ایرانی است و خیام، عطار، مولوی و بابا افضل سرایندگان نامدار رباعی اند. وقت است كه در بر آشنایی بزنیم تا بر گل و سبزه تكیه جایی بزنیم زان پیش كه دست و پا فروبندد مرگ آخر كم از آن كه دست و پایی بزنیم صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۶۳ - جمع‌الجمع
ز جمع‌الجمع گر پرسی علامت قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۵
می را چو آب، لعل تو بر خود حلال کرد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۲۱
کوشش نبرد راه به مأوای دل ما باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۳۴
غمم بی‌حد و دردم بی شماره صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۶۱ - الجمعیه
اگر پرسی که جمعت کدام است رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۶
گر جهان از ماه تا ماهی از آن من شود محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۰۹ - وله ایضا
شکر کز فیض کرد بار دگر خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۸ - در مدح جمال الانام حسام الدین
دوش آن زمان که چشمهٔ زراب آسمان صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۸ - الجلاء
جلا باشد ظهور ذات بر ذات ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
دل بزنجیر سر زلف تو در بستم باز صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۷ - الجسد
جسد گر هست سیرت در مظاهر صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۶ - الجرس
جرس صوتیست مجمل کز جنابش فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۸
دانشم حاشا که ابرِ آفتاب من شود صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۵ - باب الجیم الجذبه
بود جذبه اگر پرسی عنایت عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۲
عشق تو به سینه تاختن برد
بخش ۶۶ - جنه‌‌الصفات
یکی جنّت مسما بر صفات است فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۵۶
خوش آندم کز در احسان در آئی صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۶۵ - جنه‌‌الوراثه
دگر باشد جنانی از وارثت صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۶۴ - جنه‌‌الافعال
شنو از جنه‌‌الافعال واضح ساختار و قالب‌های شعری : قالب های شعر کهن فارسی
رباعی
چهار مصراع است كه مصراع سوم آن معمولا قافیه ندارد. درون مایه ای عارفانه، عاشقانه یا فلسفی دارد. مناسب ترین قالب برای لحظه های كوتاه شاعرانه است و در همه دوره ها رواج داشته است. رباعی یک قالب خاص ایرانی است و خیام، عطار، مولوی و بابا افضل سرایندگان نامدار رباعی اند. وقت است كه در بر آشنایی بزنیم تا بر گل و سبزه تكیه جایی بزنیم زان پیش كه دست و پا فروبندد مرگ آخر كم از آن كه دست و پایی بزنیم صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۶۳ - جمع‌الجمع
ز جمع‌الجمع گر پرسی علامت قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۵
می را چو آب، لعل تو بر خود حلال کرد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۲۱
کوشش نبرد راه به مأوای دل ما باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۳۴
غمم بی‌حد و دردم بی شماره صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۶۱ - الجمعیه
اگر پرسی که جمعت کدام است رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۶
گر جهان از ماه تا ماهی از آن من شود محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۰۹ - وله ایضا
شکر کز فیض کرد بار دگر خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۸ - در مدح جمال الانام حسام الدین
دوش آن زمان که چشمهٔ زراب آسمان صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۸ - الجلاء
جلا باشد ظهور ذات بر ذات ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
دل بزنجیر سر زلف تو در بستم باز صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۷ - الجسد
جسد گر هست سیرت در مظاهر صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۶ - الجرس
جرس صوتیست مجمل کز جنابش فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۸
دانشم حاشا که ابرِ آفتاب من شود صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۵ - باب الجیم الجذبه
بود جذبه اگر پرسی عنایت عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۲
عشق تو به سینه تاختن برد
