فخرالدین عراقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۶
گر مونس و همدمی دمی یافتمی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۸۱
چاک خواهد سربرآورد از گریبانم چو صبح رشیدالدین وطواط : مقطعات
شمارهٔ ۸۲ - در حق جمال الدوله حری
جمال دولت حری ، بافضل ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۶۷ - داستان رستم و اسفندیار
چو اسفندیار آن شه نیکبخت کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۲
وقتی زبار هستی چیزی بجا نماند عطار نیشابوری : باب سی و سوم: در شكر نمودن از معشوق
شمارهٔ ۴۱
در راه تو، دل واقعهٔ مشکل خواست عطار نیشابوری : باب دهم: در معانی مختلف كه تعلّق به روح دارد
شمارهٔ ۲۹
هر چند که کارهای تو بسیاریست ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۶۵ - فرشتهٔ عشق
«اربس» اندر افسانهٔ باستان سعدی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۱۳
مرا به صورت شاهد نظر حلال بود نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۸
ذوقی ز می نزاد که صد شور و شر نشد هجویری : باب لُبس المرقعات
فصل
اما شرط مرقعات آن است که از برای خفت و فراغت سازد، و چون اصلی بود هرکجا پاره شود رقعهای بر آن گذارد و مشایخ را رحمهم اللّه و رضی عنهم اندر این دو قول است: کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۲
خموش باش دلا عرض مدعا کردی ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷
لعل لب تو شفاست ما را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۵۱
بیخودی بال و پر روح گشودن باشد ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۶۴ - رفیق بد
به روزی مبارک ز ماه صیام نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۴۷ - نشستن شیرین به پادشاهی بر جای مهین بانو
چون بر شیرین مقرر گشت شاهی نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش علم و عالم
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> إِذَا أَرْذَلَ اَللَّهُ عَبْداً حَظَرَ عَلَيْهِ اَلْعِلْمَ ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۶۳ - ترجمه یک قطعهٔ فرانسه
یکی کودک از لانه جغدی کشید نهج البلاغه : حکمت ها
شناخت جايگاه وفادارى
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلْوَفَاءُ لِأَهْلِ اَلْغَدْرِ غَدْرٌ عِنْدَ اَللَّهِ وَ اَلْغَدْرُ بِأَهْلِ اَلْغَدْرِ وَفَاءٌ عِنْدَ اَللَّهِ ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۶۲ - معلم و شاگرد
ادیبی زبان در طلاقت زبون
رباعی شمارهٔ ۱۵۶
گر مونس و همدمی دمی یافتمی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۸۱
چاک خواهد سربرآورد از گریبانم چو صبح رشیدالدین وطواط : مقطعات
شمارهٔ ۸۲ - در حق جمال الدوله حری
جمال دولت حری ، بافضل ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۶۷ - داستان رستم و اسفندیار
چو اسفندیار آن شه نیکبخت کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۲
وقتی زبار هستی چیزی بجا نماند عطار نیشابوری : باب سی و سوم: در شكر نمودن از معشوق
شمارهٔ ۴۱
در راه تو، دل واقعهٔ مشکل خواست عطار نیشابوری : باب دهم: در معانی مختلف كه تعلّق به روح دارد
شمارهٔ ۲۹
هر چند که کارهای تو بسیاریست ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۶۵ - فرشتهٔ عشق
«اربس» اندر افسانهٔ باستان سعدی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۱۳
مرا به صورت شاهد نظر حلال بود نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۸
ذوقی ز می نزاد که صد شور و شر نشد هجویری : باب لُبس المرقعات
فصل
اما شرط مرقعات آن است که از برای خفت و فراغت سازد، و چون اصلی بود هرکجا پاره شود رقعهای بر آن گذارد و مشایخ را رحمهم اللّه و رضی عنهم اندر این دو قول است: کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۲
خموش باش دلا عرض مدعا کردی ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷
لعل لب تو شفاست ما را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۵۱
بیخودی بال و پر روح گشودن باشد ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۶۴ - رفیق بد
به روزی مبارک ز ماه صیام نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۴۷ - نشستن شیرین به پادشاهی بر جای مهین بانو
چون بر شیرین مقرر گشت شاهی نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش علم و عالم
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> إِذَا أَرْذَلَ اَللَّهُ عَبْداً حَظَرَ عَلَيْهِ اَلْعِلْمَ ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۶۳ - ترجمه یک قطعهٔ فرانسه
یکی کودک از لانه جغدی کشید نهج البلاغه : حکمت ها
شناخت جايگاه وفادارى
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلْوَفَاءُ لِأَهْلِ اَلْغَدْرِ غَدْرٌ عِنْدَ اَللَّهِ وَ اَلْغَدْرُ بِأَهْلِ اَلْغَدْرِ وَفَاءٌ عِنْدَ اَللَّهِ ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۶۲ - معلم و شاگرد
ادیبی زبان در طلاقت زبون
