مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۲۰
در چشمهٔ دل مهی بدیدیم به چشم
ملک‌الشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۵۱ - عروسی شکوفه
به شاخ شکوفه بتابید شید
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸
ای شاه جسم و جان ما، خندان کن دندان ما
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۰۲
می کند برتن گرانی سرچو می افتد ز جوش
شاه اسماعیل صفوی ( خطایی ) : گزیدهٔ اشعار ترکی
جان اولماز ایسه
جان اولماز ایسه، سن تکی جانان یئتر منه
مولوی : دفتر سوم
بخش ۲۴ - تفسیر ولتعرفنهم فی لحن القول
گفت یزدان مر نبی را در مساق
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۵۰
چون رشته به همواری اگر نام برآری
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۱۹
غم از سنگ ملامت نیست سرگرم محبت را
ملک‌الشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۹ - انسان و جهان بزرگ
به نام برازندهٔ نام‌ها
نهج البلاغه : حکمت ها
حقوق متقابل پدر و فرزند
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> إِنَّ لِلْوَلَدِ عَلَى اَلْوَالِدِ حَقّاً وَ إِنَّ لِلْوَالِدِ عَلَى اَلْوَلَدِ حَقّاً
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۰
مرا چو زندگی از یاد روی چون مه توست
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۳۷
اگر چو رشته تن خود به پیچ وتاب دهید
آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۴
تا غمزه ات شبیخون در کشور سکون زد
ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۴۰ - در بیان اینکه مکث در دنیا بر هرکس محال است
هان نپنداری که چون آید بسر
نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش کوتاهی و سستی اصحاب
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام لَمَّا بَلَغَهُ إِغَارَةُ أَصْحَابِ مُعَاوِيَةَ عَلَى اَلْأَنْبَارِ </strong> فَخَرَجَ بِنَفْسِهِ مَاشِياً حَتَّى أَتَى اَلنُّخَيْلَةَ وَ أَدْرَكَهُ اَلنَّاسُ وَ قَالُوا يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ نَحْنُ نَكْفِيكَهُمْ
فردوسی : پادشاهی اردشیر
بخش ۱۴
چو سال اندر آمد به هفتاد و هشت
نهج البلاغه : حکمت ها
حکمت احكام الهى
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> فَرَضَ اَللَّهُ اَلْإِيمَانَ تَطْهِيراً مِنَ اَلشِّرْكِ
نهج البلاغه : حکمت ها
هماهنگی با اخلاق مردم
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> مُقَارَبَةُ اَلنَّاسِ فِي أَخْلاَقِهِمْ أَمْنٌ مِنْ غَوَائِلِهِمْ
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۶
سگ ارچه بی‌فغان و شر نباشد
عطار نیشابوری : سی فصل
بخش ۲۸
حقیقت علم ودانش علم دین است