ملا احمد نراقی : باب چهارم
تفکر در اعمال و رفتار خود
و اما تفکر در اعمال خود که از آن به مراقبت و محاسبت تعبیر می شود و اگر چه در بیان توبه ذکر خواهد شد ولیکن در اینجا نیز خلاصه آن مذکور می شود. اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱
آنکس که به خوبان لب خندان دادست ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۸۹
موئی که فلک حریف نازش نشده است شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳
ما سالها مقیم در یار بوده ایم فردوسی : پادشاهی اسکندر
بخش ۴۳
به بابل همان روز شد دردمند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۷
تا سوخت به داغ تو محبت جگرم را هجویری : بابٌ فی فرقِ فِرَقهم و مذاهِبهم و آیاتِهم و مقاماتِهم و حکایاتِهم
الکلام فی اثبات الولایة
بدان که قاعده و اساس طریقت تصوّف و معرفت جمله بر ولایت و اثبات آن است که جملهٔ مشایخ رضی اللّه عنهم اندر حکم اثبات آن موافقاند؛ اما هر کسی به عبارتی دیگرگون بیان آن ظاهر کردهاند و محمدبن علی رضی اللّه عنه مخصوص است به اطلاق این عبارت مر حقیقت طریقت را. وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۰۴
ما را دو روزه دوری دیدار میکشد سعدی : غزلیات
غزل ۴۶۷
آخر نگهی به سوی ما کن جلال عضد : قصاید
شمارهٔ ۱۰ - و له فی مدح دلشاد شاه
ای ز گل روی تو رونق بستان دل مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۰
ابشروا یا قوم هذا فتح باب بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۵۲
گر آن خروش جهان یکتا سری به این انجمن برآرد قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴۰
به هوای صید یک ره، به گذار ما نیایی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۵
زمین ز بار غم ما همین نه در ماند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۶۳
خنک آن کس که چو ما شد همگی لطف و رضا شد فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۰
تا به کی چون آتش ای گل خانمانسوزی کنی فردوسی : پادشاهی کیکاووس و رفتن او به مازندران
بخش ۴
ازان پس جهانجوی خسته جگر میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۸۹ - پادشاهی سنندج
نشاندند شاه سنندج به تخت جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸۹
سخن سازی چو چشم یار در دنیا نمی باشد لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۴۴ - به شاهد لغت غر، به معنی دبه خایه
برون شدند سحرگه ز خانه مهمانانش
تفکر در اعمال و رفتار خود
و اما تفکر در اعمال خود که از آن به مراقبت و محاسبت تعبیر می شود و اگر چه در بیان توبه ذکر خواهد شد ولیکن در اینجا نیز خلاصه آن مذکور می شود. اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱
آنکس که به خوبان لب خندان دادست ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۸۹
موئی که فلک حریف نازش نشده است شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳
ما سالها مقیم در یار بوده ایم فردوسی : پادشاهی اسکندر
بخش ۴۳
به بابل همان روز شد دردمند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۷
تا سوخت به داغ تو محبت جگرم را هجویری : بابٌ فی فرقِ فِرَقهم و مذاهِبهم و آیاتِهم و مقاماتِهم و حکایاتِهم
الکلام فی اثبات الولایة
بدان که قاعده و اساس طریقت تصوّف و معرفت جمله بر ولایت و اثبات آن است که جملهٔ مشایخ رضی اللّه عنهم اندر حکم اثبات آن موافقاند؛ اما هر کسی به عبارتی دیگرگون بیان آن ظاهر کردهاند و محمدبن علی رضی اللّه عنه مخصوص است به اطلاق این عبارت مر حقیقت طریقت را. وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۰۴
ما را دو روزه دوری دیدار میکشد سعدی : غزلیات
غزل ۴۶۷
آخر نگهی به سوی ما کن جلال عضد : قصاید
شمارهٔ ۱۰ - و له فی مدح دلشاد شاه
ای ز گل روی تو رونق بستان دل مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۰
ابشروا یا قوم هذا فتح باب بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۵۲
گر آن خروش جهان یکتا سری به این انجمن برآرد قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴۰
به هوای صید یک ره، به گذار ما نیایی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۵
زمین ز بار غم ما همین نه در ماند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۶۳
خنک آن کس که چو ما شد همگی لطف و رضا شد فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۰
تا به کی چون آتش ای گل خانمانسوزی کنی فردوسی : پادشاهی کیکاووس و رفتن او به مازندران
بخش ۴
ازان پس جهانجوی خسته جگر میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۸۹ - پادشاهی سنندج
نشاندند شاه سنندج به تخت جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸۹
سخن سازی چو چشم یار در دنیا نمی باشد لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۴۴ - به شاهد لغت غر، به معنی دبه خایه
برون شدند سحرگه ز خانه مهمانانش
