طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۸
زیر بار عشق تو قدم دو تا خواهد شدن
انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹
رخت مه را رخ و فرزین نهادست
غزالی : رکن اول - در عبادات
بخش ۴۴ - فریضه روزه
بدان که شش چیز واجب است:
فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۲
تا صورت زیبای تو از پرده عیان شد
فریدون مشیری : بهار را باورکن
ستوه
در کجای این فضای تنگ بی آواز
رهی معیری : ابیات پراکنده
اندام او
به مهرو ماه چه نسبت فرشته روی مرا؟
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱۰۷
در رهگذری فتاده دیدم مستش
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۲
گل بی تو مرا به دیده خار است
صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱ - در مسافرت بمشهد گفته شد
از دیدن آفتاب در خطهٔ طوس
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۶۰
چون شفق از رنگ خونم هیچکس‌گلچین نشد
فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳
قتل ما ای دل به تیغ او مقدر کرده‌اند
سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۹۷
ایا شمع جمع و چراغ ملوک
صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۳ - در شکست یافتن داراشکوه از قلعه داران ایرانی قندهار
شکر کز اقبال روزافزون شاه تاجدار
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۱۰
نه تنها ناامید وصل یارم دورم از دل هم
ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت شانزدهم - تفاخر و مذمت آن
و آن مباهات کردن است به زبان به واسطه چیزی که آن را کمال خود توهم کند و فی الحقیقه این نیز بعضی از اقسام تکبر است پس آنچه دلالت بر مذمت تکبر می کند دلالت بر مذمت آن نیز می کند و آنچه به آن، علاج تکبر می شود، علاج آن نیز می شود و آن نیز مانند تکبر، ناشی از محض جهل و سفاهت است.
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۴
هر که پا کج می‌گذارد، ما دل خود می‌خوریم
سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹
خوش آنکه چشم تو گاهی بمن نگاهی داشت
نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۵۴ - در مدح حضرت علی ابن موسی الرضا
پیچم بخود چو مار در این تنگنای تار
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۳
صبح خیزان چو به کف جام مصّفا گیرند
رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۱۹ - هم در مدح اتسز
زین سینهٔ پر آتش و زین دیدهٔ پر آب