امام خمینی : رباعیات
غرق کمال
آن روز که عاشقِ جمالت گشتم امیر پازواری : چهاربیتیها
شمارهٔ ۱۴۴
اونوختْ که خدا بنا کرده دنیاره فصیحی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۲
کاش این لب پر معجزه بر دوختمی ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶
گویا بگذشتی ز چمن با رخ گلگون صفایی جندقی : قطعات و ماده تاریخها
۸۸- سید صفی ز ری به سقر چون نهاد روی
سید صفی ز ری به سقر چون نهاد روی سعدی : غزلیات
غزل ۹۸
گفتم مگر به خواب ببینم خیال دوست الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۲۸ - حمله ی پنجم خسرو بی سپاه برآن مردم روسیاه
نشست از بر باره ی تیز گرد خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹
تا دل به وصف آن دهن عرض تکلّم می کند سعدی : غزلیات
غزل ۱۰۰
این مطرب از کجاست که برگفت نام دوست سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۰
هر دم جنگ است با من مسکینش محمود شبستری : گلشن راز
بخش ۲۷ - جواب
مکن بر نعمت حق ناسپاسی میرزا حبیب خراسانی : قصاید
شمارهٔ ۱۴
سخن از گردش قضا و قدر صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۹
ز هجران که دارد لاله داغی دلسیاهی را؟ نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۱
ما هیچ نداریم پسند دل تو صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۶۸
مجنون کند فریب نگاهت غزاله را جیحون یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۸
ایماه گلت را مگر از زهره سرشتند سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۱۶۷ - در بیان آنکه عالم چون کوهی است. و افعال و اقوال آدمیان چون صداها که بشخص وا میگردد بدی را بدی و نیکی را نیکی که انالانضیع اجرمن احسن عملا
این جزا را تو چون صدا میدان نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۴
ای جمالت نسخه اسماء حسنی آمده فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴
چون اشک خرقه طلب از خون ناب پوش عنصری بلخی : قصاید
شمارهٔ ۴۸ - در مدح سلطان محمود غزنوی
آن زلف سرافکنده بر آن عارض خرّم
غرق کمال
آن روز که عاشقِ جمالت گشتم امیر پازواری : چهاربیتیها
شمارهٔ ۱۴۴
اونوختْ که خدا بنا کرده دنیاره فصیحی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۲
کاش این لب پر معجزه بر دوختمی ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶
گویا بگذشتی ز چمن با رخ گلگون صفایی جندقی : قطعات و ماده تاریخها
۸۸- سید صفی ز ری به سقر چون نهاد روی
سید صفی ز ری به سقر چون نهاد روی سعدی : غزلیات
غزل ۹۸
گفتم مگر به خواب ببینم خیال دوست الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۲۸ - حمله ی پنجم خسرو بی سپاه برآن مردم روسیاه
نشست از بر باره ی تیز گرد خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹
تا دل به وصف آن دهن عرض تکلّم می کند سعدی : غزلیات
غزل ۱۰۰
این مطرب از کجاست که برگفت نام دوست سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۰
هر دم جنگ است با من مسکینش محمود شبستری : گلشن راز
بخش ۲۷ - جواب
مکن بر نعمت حق ناسپاسی میرزا حبیب خراسانی : قصاید
شمارهٔ ۱۴
سخن از گردش قضا و قدر صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۹
ز هجران که دارد لاله داغی دلسیاهی را؟ نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۱
ما هیچ نداریم پسند دل تو صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۶۸
مجنون کند فریب نگاهت غزاله را جیحون یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۸
ایماه گلت را مگر از زهره سرشتند سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۱۶۷ - در بیان آنکه عالم چون کوهی است. و افعال و اقوال آدمیان چون صداها که بشخص وا میگردد بدی را بدی و نیکی را نیکی که انالانضیع اجرمن احسن عملا
این جزا را تو چون صدا میدان نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۴
ای جمالت نسخه اسماء حسنی آمده فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴
چون اشک خرقه طلب از خون ناب پوش عنصری بلخی : قصاید
شمارهٔ ۴۸ - در مدح سلطان محمود غزنوی
آن زلف سرافکنده بر آن عارض خرّم