امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۹۰
باغ بشکفت و سوری و سمنش
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۴۱
ای خجل از تو شکر و آزادی
مجیرالدین بیلقانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
نصیحت می کنم دل را که دامن درکش از یارم
آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۷
دلا تو پند زاحباب خویش نشنفتی
نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۵۰
در هیچ مقامم نگذارد به درنگی
اوحدالدین کرمانی : الباب التاسع: فی السفر و الوداع
شمارهٔ ۹
رویی نه که از هوای او بگریزم
امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۱۱۰
بتی که او نسب از لعبتان چین دارد
سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۱
خوش آن روزی که سر در راه آن ناآشنا باشد
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۸
ای صبح ز فیض نفست عرش جناب
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۶
صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داری
پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
ذره
شنیده‌اید که روزی بچشمهٔ خورشید
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱
شد صید خم زلف رسایی دل ما
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۷
چون سبزه بر دمید ز گلزار یار خط
اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۲۱
جز بادهٔ نیستی دلا نوش مکن
سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۲
در دست یک ستمگر افتاد دلم
فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۳
یار از عاشق نمی باید که پروا شود
فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۵
گاه لطفی می نماید گه جفایی می کند
مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۱
تنها نه زمین ز صید گاهت گلرنگ
فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۶
آمد صبا وزان گل نورس خبر نداد
فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۷
می نمایی رخ که خورشید جهان آراست این