صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۳
آه باشد به ز زلف عنبرین عشاق را جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۲
لعل میگون تو تا غارتگر هوش من است آرایه های ادبی : آرایه های لفظی
ترصیع
آن است که کلمات مصراعی با مصراع دیگر یا جمله ای با جمله دیگر، در وزن و حروف پایانی یکسان باشد (غیر از واژگان تکراری بقیه کلمات با هم سجع متوازی دارند) مثال 1: ای منــور بـه تـو نجـوم جـلال وی مقـرر بـه تـو رسـوم کمـال مثال 2: باران رحمت بی حسابش همه را رسیده و خوان نعمت بی دریغش همه جا کشیده صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۲۷
یک دل روشن نگهبان جهانی می شود بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۴
شب آه و ناله از دل غمناک می زدم مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
قاصدک
قاصدک! هان، چه خبر آوردی؟ سهراب سپهری : حجم سبز
پشت دریاها
قایقی خواهم ساخت، صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۵
چشم و ابرویش به قهرم دل رباید مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
خفتگان
خفتگان نقش قالی، دوش با من خلوتی کردند عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست
شمارهٔ ۴۰
هر سبزه و گل که از زمین بیرون رُست مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
رباعی
گر زری و گر سیم زراندودی، باش سعدی : باب چهارم در فواید خاموشی
حکایت شمارهٔ ۱۲
خطیبی کریه الصوت خود را خوش آواز پنداشتی، و فریاد بیهده برداشتی. گفتی نعیب غراب البین در پرده الحان اوست. یا آیت اِنَّ انکر الاصوات در شأن او. اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۹۲
که داغ عاشق ناکام می تواند داد حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰
بیا مستانه چاک پیرهن پیش صبا بگشا کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۳۴
بس سرکه بعشق رفت برباد از تو عطار نیشابوری : باب چهل و دوم: در صفت دردمندی عاشق
شمارهٔ ۲۲
زانگه که دلم بر آن سمن بر بگذشت حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۷
می خور که بر اصحاب خرابات حلال است کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۰
خورشید غلام آن رخ مه وش باد مولوی : دفتر اول
بخش ۷ - خلوت طلبیدن آن ولی از پادشاه جهت دریافتن رنج کنیزک
گفت ای شه خلوتی کن خانه را قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۳
ساقی جان، لطف فرما کاسه دردی بمن