نشاط اصفهانی : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۹
ای زلف تو گشته همچو چوگان میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۵
وقت آمده کاین جان و تنم پاک رود فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۴۰
اگر دورم من از تو ای پریزاد فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۲
کنون که صاحب مژگان شوخ و چشم سیاهی اسدی توسی : گرشاسپ‌نامه
پرسش های دیگر و پاسخ برهمن
ز هر دانشی چیست بهتر نخست واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۶
در پیریت بدیده غباری که کرده جا حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۴
دارای جهان نصرت دین خسرو کامل ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۲۶
آمد ز چمن باد صبا مشکین بوی یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۴ - از قول سیدی اردستانی به اردستان نوشته
گرامی برادر من، دیری است پیمان نامه نگاری فراموش است، و خامه شیوا سخن از پرسش روزگار دور افتادگان خاموش. با آنها که از راه خویش بر ما پیشی و بیشی ندارند هر روزت پیک و پیام است، و شمارخیز و راه انجام، بهر گامی اندر نامه در راه است و نامه رسان بر گذرگاه. مگر ما که یکباره از یاد شدیم و خاک آسا در تاختگاه نامهربانی بر باد. سرگرانی تا چند، دل نگرانی تا کی؟ با این همه سردی که با من کردی، و گرمی که بادگران آوردی، همچنانت بدل دوستدارم و از جان خریدار. بی امید یک پاسخ خروارها نگارش کنم و اگر هوش دهی یا پنبه در گوش نهی، خرمن ها گزارش. صفی علیشاه : ترجیعات
شمارهٔ ۳
حق داشت پیش از آنکه بود جسم و جوهری میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۵۱ - جنگ دوم دارا با اسکندر و گریختن دارا
چو برخواند دارا بسی شد دژم امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲
در زلف تو آویخته دلبندی ها صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۶۵
مهربانی از میان خلق دامن چیده است خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۲
گل بستان خرد لفظ دلارای منست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۸۷
بی درد دلی دوا نیابی کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۸۰۴
نرود نقش خیال تو زمانی ز ضمیرم میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۵۵
در هجر تو پیمانه غم لبریز است حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰۰
مرا جانانه‌ای باید که باشد غم گسارِ من عطار نیشابوری : بخش بیست و نهم
الحكایة و التمثیل
شیخ گرگانی مگر آن شمع شرع انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵
ای هجر مگر نهایتی نیست ترا
شمارهٔ ۹
ای زلف تو گشته همچو چوگان میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۵
وقت آمده کاین جان و تنم پاک رود فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۴۰
اگر دورم من از تو ای پریزاد فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۲
کنون که صاحب مژگان شوخ و چشم سیاهی اسدی توسی : گرشاسپ‌نامه
پرسش های دیگر و پاسخ برهمن
ز هر دانشی چیست بهتر نخست واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۶
در پیریت بدیده غباری که کرده جا حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۴
دارای جهان نصرت دین خسرو کامل ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۲۶
آمد ز چمن باد صبا مشکین بوی یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۴ - از قول سیدی اردستانی به اردستان نوشته
گرامی برادر من، دیری است پیمان نامه نگاری فراموش است، و خامه شیوا سخن از پرسش روزگار دور افتادگان خاموش. با آنها که از راه خویش بر ما پیشی و بیشی ندارند هر روزت پیک و پیام است، و شمارخیز و راه انجام، بهر گامی اندر نامه در راه است و نامه رسان بر گذرگاه. مگر ما که یکباره از یاد شدیم و خاک آسا در تاختگاه نامهربانی بر باد. سرگرانی تا چند، دل نگرانی تا کی؟ با این همه سردی که با من کردی، و گرمی که بادگران آوردی، همچنانت بدل دوستدارم و از جان خریدار. بی امید یک پاسخ خروارها نگارش کنم و اگر هوش دهی یا پنبه در گوش نهی، خرمن ها گزارش. صفی علیشاه : ترجیعات
شمارهٔ ۳
حق داشت پیش از آنکه بود جسم و جوهری میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۵۱ - جنگ دوم دارا با اسکندر و گریختن دارا
چو برخواند دارا بسی شد دژم امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲
در زلف تو آویخته دلبندی ها صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۶۵
مهربانی از میان خلق دامن چیده است خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۲
گل بستان خرد لفظ دلارای منست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۸۷
بی درد دلی دوا نیابی کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۸۰۴
نرود نقش خیال تو زمانی ز ضمیرم میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۵۵
در هجر تو پیمانه غم لبریز است حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰۰
مرا جانانه‌ای باید که باشد غم گسارِ من عطار نیشابوری : بخش بیست و نهم
الحكایة و التمثیل
شیخ گرگانی مگر آن شمع شرع انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵
ای هجر مگر نهایتی نیست ترا
