قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۴
من معدن اسرارم، اما بنمی گویم صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۵۵
تبسم کن که جان باده لعلی قبا سوزد قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۴۷۱
غیر از تو کس دگر نداریم صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۹۰
بس که سرزد شکوه رزق از لب گویای تو صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۵۶
اگر مهر خموشی زان لب شیرین بیان خیزد امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲ - مخترع
ساقی مهوش ار دهد جام شراب ناب را سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵
چه شور است این که دل از دست آن نامهربان دارد صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۹۱
قامت او چون شود در بوستان همدوش سرو صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۴۷
از جام بیخودی کرد ساقی خداپرستم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۸۷
تا کجا آن جلوه در دل‌ها کشد میدان سری سعدی : غزلیات
غزل ۵۶۶
نه تو گفتی که به جای آرم و گفتم که نیاری صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۵۷
ز بس گفتار من از دل غبارآلود می خیزد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۶
گر آب حیات خوشگواری ای خواب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۹۹
کام از جهان دون به هوس می توان گرفت ناصرخسرو : سفرنامه
بخش ۱۶ - حران
و از شهر آمد تا حران دو راه است یکی را هیچ آبادانی نیست و آن چهل فرسنگ است. و بر راهی دیگر آبادانی و دیه های بسیار است و بیش تراهل آن نصاری باشد و آن شصت فرسنگ باشد. ما با کاروان به راه آبادانی شدیم. صحرایی به غایت هموار بود الا آن که چندان سنگ بود که ستور البته هیچ گام بی سنگ ننهادی. ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۷۷
منم که خط غلامی دهم به نیم ‌سلام حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۳۲۷
نشد از گریهٔ مستانه ساقی، دل کنم خالی صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۹۲
زینهار از درد و داغ عشق روگردان مشو صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۵۸
به تمکینی ز جای خویش آن طناز می خیزد حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۸
مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند