هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱
یار ما هرگز نیازارد دل اغیار را میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶
تیر غمت که در دل صید زبون شکست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۹
نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد فصیحی هروی : قصاید
شمارهٔ ۲۰ - تعزل
از جان نتوان ساخت ز تو در یتیمی صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۵
برفت عمر و نگشتم ز هجر یار خلاص سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۷
آدم یک آدم است و یک صورت و جان اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها
شمارهٔ ۹ - الشریعة
آیین قلندر ار نظر کوتاهی است عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ ۶۹
چون نیست ترا کار ز سودا بیرون انوری : مقطعات
شمارهٔ ۳۰۱ - از نجیب‌الدین کاتب سیاهی خواهد
اگر به رنج ندارد اجل نجیب‌الدین صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۹
خسرو پرویز گو در آتش ما بین اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴۴
المنه لله که دگر مرغ خوش آواز رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۴۵ - سنائی غزنوی قُدِّسَ سِرُّه
و هُوَ شیخ الحکیم العارف الکامل ابوالمجد مجدود بن آدم الغزنوی. از اعاظم محققین و افاخم مدققین است. عم زادهٔ رضی الدین لالای غزنوی است و مرید شیخ ابویوسف یعقوب همدانی. ظهورش در زمان سلاطین غزنویّه و مدت‌ها مداح سلطان ابراهیم غزنوی بوده. سبب انتباهش در کتب، مسطور و در افواه مذکور. وی را بین الحکما و العرفا پایهٔ اعلی و کمالش از کلامش پیداست. بهرام شاه غزنوی خواست که همشیرهٔ خود را به وی دهد،ابا فرمود و قبول ننمود. مولوی معنوی در شأن او گفته: آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۰۵
من نتوانم ز دوست دیده فرو دوختن عطار نیشابوری : بخش چهاردهم
جواب پدر
پدر بگشاد راهش در هدایت ترکی شیرازی : فصل اول - لطیفه‌نگاری‌ها
شمارهٔ ۸۲ - برق آه
جانا!مکش به قتل من بی گناه تیغ غزالی : رکن دوم - رکن معاملات
بخش ۸ - آداب طعام خوردن دوستان که به زیارت یکدیگر می روند
بدان که چهار ادب است اندر این: میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۳۱
بدبختی‌ام ببین که شود مانع وصال کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲
آن نازنین پسر که دل از ما ربود و رفت امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
دلبرا، عمریست تا من دوست می دارم ترا عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۸
قومی که در فنا به دل یکدگر زیند
غزل شمارهٔ ۱۱
یار ما هرگز نیازارد دل اغیار را میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶
تیر غمت که در دل صید زبون شکست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۹
نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد فصیحی هروی : قصاید
شمارهٔ ۲۰ - تعزل
از جان نتوان ساخت ز تو در یتیمی صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۵
برفت عمر و نگشتم ز هجر یار خلاص سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۷
آدم یک آدم است و یک صورت و جان اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها
شمارهٔ ۹ - الشریعة
آیین قلندر ار نظر کوتاهی است عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ ۶۹
چون نیست ترا کار ز سودا بیرون انوری : مقطعات
شمارهٔ ۳۰۱ - از نجیب‌الدین کاتب سیاهی خواهد
اگر به رنج ندارد اجل نجیب‌الدین صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۹
خسرو پرویز گو در آتش ما بین اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴۴
المنه لله که دگر مرغ خوش آواز رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۴۵ - سنائی غزنوی قُدِّسَ سِرُّه
و هُوَ شیخ الحکیم العارف الکامل ابوالمجد مجدود بن آدم الغزنوی. از اعاظم محققین و افاخم مدققین است. عم زادهٔ رضی الدین لالای غزنوی است و مرید شیخ ابویوسف یعقوب همدانی. ظهورش در زمان سلاطین غزنویّه و مدت‌ها مداح سلطان ابراهیم غزنوی بوده. سبب انتباهش در کتب، مسطور و در افواه مذکور. وی را بین الحکما و العرفا پایهٔ اعلی و کمالش از کلامش پیداست. بهرام شاه غزنوی خواست که همشیرهٔ خود را به وی دهد،ابا فرمود و قبول ننمود. مولوی معنوی در شأن او گفته: آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۰۵
من نتوانم ز دوست دیده فرو دوختن عطار نیشابوری : بخش چهاردهم
جواب پدر
پدر بگشاد راهش در هدایت ترکی شیرازی : فصل اول - لطیفه‌نگاری‌ها
شمارهٔ ۸۲ - برق آه
جانا!مکش به قتل من بی گناه تیغ غزالی : رکن دوم - رکن معاملات
بخش ۸ - آداب طعام خوردن دوستان که به زیارت یکدیگر می روند
بدان که چهار ادب است اندر این: میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۳۱
بدبختی‌ام ببین که شود مانع وصال کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲
آن نازنین پسر که دل از ما ربود و رفت امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
دلبرا، عمریست تا من دوست می دارم ترا عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۸
قومی که در فنا به دل یکدگر زیند
