صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۳۶
بپوش چشم ز وضع جهان و عشرت کن قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳ - در مدح مقرب‌الخاقان معتمدالدوله منوچهرخان گوید
خیز ای غلام زین‌کن یکران را نهج البلاغه : خطبه ها
شناخت صفات خدا
<strong> و من خطبة له عليه‌السلام </strong> <strong> و فيها مباحث لطيفة من العلم الإلهي </strong> عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
سوگواری پسری که در مرگ پدر
پیش تابوت پدر می‌شد پسر جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۱۴ - حکایت درازدستی وزیر
بود یکی شاه که در ملک و مال فصیحی هروی : قطعات
شمارهٔ ۲۷ - نویسم
گفتم که بیاض دوستان را رشیدالدین میبدی : ۶- سورة الانعام
۱۸ - النوبة الاولى
قوله تعالى: قُلْ تَعالَوْا یا محمد! گوى بیائید أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ تا بر خوانم آنچه حرام کرد خداوند شما بر شما أَلَّا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً انباز مگیرید با خداى هیچ چیز را وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً مىوصیت کنم شما را بنیکو کارى با پدر و مادر وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ و فرزندان خویش را مکشید مِنْ إِمْلاقٍ از بیم درویشى و تنگى نفقه نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیَّاهُمْ ما روزى دهیم شما را و ایشان را وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ و گرد زشتها مگردید ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ آنچه از آن آشکارا و آنچه از آن نهان وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ و مکشید تن مسلمانان که اللَّه حرام کرد خون آن إِلَّا بِالْحَقِّ مگر بقصاص یا رجم زانى پس احصان ذلِکُمْ وَصَّاکُمْ این آنست که مىوصیّت کند اللَّه شما را لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (۱۵۱) تا مگر دریاوید. شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۵۰
نور اللّه رسید و ظلمت رفت ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲
دل و جگر به غم تو کباب شد هر دو عنصری بلخی : قصاید
شمارهٔ ۴۰ - در مدح امیر نصر بن ناصرالدین سبکتگین
گر از عشقش دلم باشد همیشه زیر بار اندر جیحون یزدی : مسمطات
شمارهٔ ۲۱ - وله
ای پسری کز جمال خلعت نازت بتن انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۰ - در مدح سلطان‌الخواتین عصمةالدین مریم
هزار سال زیادت بقای خاتون باد نهج البلاغه : حکمت ها
روانشناسى جاهل
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> لاَ تَرَى اَلْجَاهِلَ إِلاَّ مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹
شب همه شب با صبوری ناله‌ام در جنگ بود صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰۵
طلبکار تو دارد اضطرابی در جهانگردی انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۰
صبر با عشق بس نمی‌آید فردوسی : پادشاهی اشکانیان
بخش ۱۰
وزین سو به دریا رسید اردشیر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۴۴
ز برق حسن تو هر خار نخل ایمن شد جامی : دفتر اول
بخش ۵۸ - حکایت آن . . . که یکی از فضلا التماس کرد که علی را تعریف کن و پرسیدن آن فاضل که کدام علی را آن علی را که معتقد توست یا آن علی را که معتقد ماست
آن یکی پیش عالمی فاضل سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۸
گر اهل معرفتی هر چه بنگری خوبست
غزل شمارهٔ ۶۳۳۶
بپوش چشم ز وضع جهان و عشرت کن قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳ - در مدح مقرب‌الخاقان معتمدالدوله منوچهرخان گوید
خیز ای غلام زین‌کن یکران را نهج البلاغه : خطبه ها
شناخت صفات خدا
<strong> و من خطبة له عليه‌السلام </strong> <strong> و فيها مباحث لطيفة من العلم الإلهي </strong> عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
سوگواری پسری که در مرگ پدر
پیش تابوت پدر می‌شد پسر جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۱۴ - حکایت درازدستی وزیر
بود یکی شاه که در ملک و مال فصیحی هروی : قطعات
شمارهٔ ۲۷ - نویسم
گفتم که بیاض دوستان را رشیدالدین میبدی : ۶- سورة الانعام
۱۸ - النوبة الاولى
قوله تعالى: قُلْ تَعالَوْا یا محمد! گوى بیائید أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ تا بر خوانم آنچه حرام کرد خداوند شما بر شما أَلَّا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً انباز مگیرید با خداى هیچ چیز را وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً مىوصیت کنم شما را بنیکو کارى با پدر و مادر وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ و فرزندان خویش را مکشید مِنْ إِمْلاقٍ از بیم درویشى و تنگى نفقه نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیَّاهُمْ ما روزى دهیم شما را و ایشان را وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ و گرد زشتها مگردید ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ آنچه از آن آشکارا و آنچه از آن نهان وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ و مکشید تن مسلمانان که اللَّه حرام کرد خون آن إِلَّا بِالْحَقِّ مگر بقصاص یا رجم زانى پس احصان ذلِکُمْ وَصَّاکُمْ این آنست که مىوصیّت کند اللَّه شما را لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (۱۵۱) تا مگر دریاوید. شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۵۰
نور اللّه رسید و ظلمت رفت ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲
دل و جگر به غم تو کباب شد هر دو عنصری بلخی : قصاید
شمارهٔ ۴۰ - در مدح امیر نصر بن ناصرالدین سبکتگین
گر از عشقش دلم باشد همیشه زیر بار اندر جیحون یزدی : مسمطات
شمارهٔ ۲۱ - وله
ای پسری کز جمال خلعت نازت بتن انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۰ - در مدح سلطان‌الخواتین عصمةالدین مریم
هزار سال زیادت بقای خاتون باد نهج البلاغه : حکمت ها
روانشناسى جاهل
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> لاَ تَرَى اَلْجَاهِلَ إِلاَّ مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹
شب همه شب با صبوری ناله‌ام در جنگ بود صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰۵
طلبکار تو دارد اضطرابی در جهانگردی انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۰
صبر با عشق بس نمی‌آید فردوسی : پادشاهی اشکانیان
بخش ۱۰
وزین سو به دریا رسید اردشیر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۴۴
ز برق حسن تو هر خار نخل ایمن شد جامی : دفتر اول
بخش ۵۸ - حکایت آن . . . که یکی از فضلا التماس کرد که علی را تعریف کن و پرسیدن آن فاضل که کدام علی را آن علی را که معتقد توست یا آن علی را که معتقد ماست
آن یکی پیش عالمی فاضل سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۸
گر اهل معرفتی هر چه بنگری خوبست
