جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸۹
بگو تا کی دلم را تنگ داری
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۷
فروغ عارضت پروانه سازد شمع بالین را
قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰
ز بس که هجر تو لاغر میان بکاست تنم
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱۴
تا ساز نفسها کم مضراب نگیرد
محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۸
رفتی و رفت بی‌رخت از دیده روشنی
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۴۵
بهار گشت ز خود عارفانه بیرون آی
صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۸
نه تنها خجلت از روی تو ماه آسمان دارد
شاه نعمت‌الله ولی : قطعات
قطعهٔ شمارهٔ ۵۰
طرهٔ شب را مطرّا کرده اند
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۷
فانی تمام خدمت اوست
فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۹
گهی به دیر و گهی جلوه در حرم دارد
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۴۸۰
کردیم دگر شیوۀ رندی آغاز
مولوی : دفتر اول
بخش ۱۴۵ - ادب کردن شیر گرگ را کی در قسمت بی‌ادبی کرده بود
گرگ را بر کند سر آن سرفراز
همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
آن را که حسن و شکل و شمایل چنین بود
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۸۸
من عاشقم، نه رعنا، کز دوست کام خواهم
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۰۴
اشکم دهل شده‌ست ازین جام دم به دم
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۳۷
سرنوشتی غیر بی برگی ندارد نخل ما
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۶
چشم ز گریه خانه مردم پر آب کرد
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۴۰ - الرّضا و التّسلیم
اقسمت بمن رجوت ان یدنیکم
اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۹
همه روی زمین خطرناک است
خیام : هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴]
رباعی ۸۶
شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی.